bis3

Rys. 72. Zład poprzeczny masowca samottymownego z mieszanym układem wiążą kadłuba - przekrój na wręgu nieramowym; l) denne wręgi wzdłużne, 2) dem\ wzdłużnik boczny, 3) wzdłużne usztywnienia zbiornika obłowego, 4) wręg, 5) wz ż/i usztywnienia zbiornika szczytowego, 6) pokładniki wzdłużne

H. Konstrukcja dna

H. I. Budowa dna podwójnego Q \ /.

t

W skrypcie przedstawiono wyłącznie konstrukcję dna podwój-mą’,o jako reprezentatywną dla współczesnych statków handlowych.

Dno podwójne pełni rolę przedziału ochronnego zmniejszającego ukulki uszkodzenia poszycia kadłuba w części dennej, a podzielone na zbiorniki służy jako przestrzeń do przewożenia zapasów paliw i wody oni/ do balastu wodnego. Obie funkcje wymagają szczelności poszyć ilim zewnętrznego i wewnętrznego oraz szczelności wewnętrznych pt/egród w dnie pomiędzy poszczególnymi przedziałami. Wysokość iliui podwójnego zależy od wielkości i typu statku. Przepisy budowy kadłubów Polskiego Rejestru Statków [lł] określają, że minimalna wysokość dna nie może być mniejsza niż 650 mm. Z reguły wysokość dna wynosi od 0.8 do 1.5 m, natomiast na gazowcach, masowcach do przewozu rud metali (rudowcach) i na niektórych statkach ro-ro wysokości dna podwójnego mogą sięgać kilku metrów.

Na statkach towarowych dno podwójne rozciąga się od grodzi zderzeniowej do grodzi rufowej. Skokowe zmiany wysokości dna podwójnego wzdłuż długości statku, zgodnie z przepisami PRS, znehodzą na grodziach poprzecznych. Poszycie niższej części dna wewnętrznego jest wówczas przedłużone poza grodź o co najmniej li/y odstępy wręgowe. Wariantowym rozwiązaniem jest zmiana wysokości dna z podwójnym załamaniem, przy czym jedno z tych ziilnmań znajduje się na grodzi, natomiast drugie leży na usztywnieniu poprzecznym dna (denniku) o pełnej wytrzymałości. Sposoby zmiany wysokości dna podwójnego przedstawione są na rysunku 73.

Na dawnych statkach towarowych dno wewnętrzne przy burtach utul ku było załamane w dół. Zewnętrzny pas poszycia dna wewnętrznego, zwany płytą krawędziową lub krawężnicą, był nachylony w dół, tworząc w przybliżeniu kąt prosty z poszyciem kadłuba na obie. Taki kształt dna wewnętrznego pokazany jest na rysunku 74a. Prezentowane rozwiązanie należy współcześnie do rzadko stosowanych. Krawężnica nadmiernie usztywnia obło w miejscu jej styku z poszyciem zewnętrznym. Rejon obła jest miejscem najbardziej narażonym na

103