DSC00218 (13)

^ stanie ^ ^an*    ^an* tracić wody. Oznacza to, że tkanka i roztwór znajdują się

można    ^Va^* * P^otenc.M wody tkanki jest równy potencjałowi wody roztworu. Badać

. .    ^Wn° ^/niUU1^ ^st gżenia roztworu, w którym umieszczono tkankę, jak i zmiany

°h|ęto$ci (masy) tkanki

wtłaczanie potencjału wody komórek roślinnych na podstawie zmiany stężenia roztworu

metodą Szardakowa.

Potencjał wody komórki (tkanki) można oznaczyć poprzez ustalenie zmiany potencjału wody roztworu, w którym inkubowano tkankę. Jeżeli potencjał wody roztworu obniży się (a stężenie roztworu wzrośnie) to znaczy, że tkanka pobrała wodę. Jeżeli zaś potencjał wody roztworu wzrośnie (a stężenie obniży się) - tkanka oddała wodę. Kierunek przepływu wody każdorazowo jest zgodny z gradientem potencjału wody między komórką i roztworem zewnętrznym. W wyniku zmiany potencjału wody roztworu zmienia się również jego ctężar właściwy. Porównując ciężary właściwe roztworów wyjściowych i roztworów po inkubacji tkanki roślinnej można wskazać roztwór, którego ciężar właściwy nie zmienił się wskutek przebywania w nim tkanki roślinnej. Potencjał wody takiego roztworu jest liczbowo równy potencjałowi wody komórki.

Z 0,5 M wyjściowego roztworu CaCk przygotować po 10 cm³ roztworów o stężeniach: 0,03; 0,05; 0,08; 0,1; 0,13; 0,15; 0,20 M. Probówki z powyższymi roztworami (odpowiednio opisane) umieścić w pierwszym rzędzie statywu. Następnie z każdej probówki przenieść po 0,5 cm³ roztworu do probówki stojącej za nią w drugim rzędzie statywu.

Z liści roślin wyciąć korkoborem krążki o średnicy 0,8 - 1 cm i wrzucić po 3 - 5 do każdej z probówek drugiego rzędu. Usunąć pęcherzyki powietrza i pozostawić próby na 30minut, kilkakrotnie mieszając w ciągu tego czasu. Po upływie czasu inkubacji krążki wyjąć igłą preparacyjną, a roztwór w którym się inkubowały zabarwić błękitem metylenowym wrzucając do każdej probówki po kilka kryształków barwnika. Mikropipetą nabrać małą kroplę barwnego płynu z pierwszej probówki, w której mkubowała się tkanka i przenieść do probówki stojącej przed nią w pierwszym rzędzie zanurzając mikropipetę do połowy wysokości roztworu i wypuszczając powoli barwny płyn. Czynność powtórzyć dla wszystkich badanych roztworów. Obserwować przemieszczanie się barwnej smugi. Jeśli kolorowa kropla pozostaje na powierzchni cieczy oznacza to, że po inkubacji tkanki roztwór stał się bardziej rozcieńczony wskutek oddawania wody przez tkankę, a tym samym jego ciężar właściwy zmniejszył się. Natomiast opadanie kropli na dno wskazuje, że ciężar właściwy roztworu po

7