DSC04689 (2)

50

Lecz tu w Barze już nie mamy l Prochu, jadła ni pieniędzy.

³⁶⁵ Gorszy pocałunek nędzy Niż pocałunek Judasza;

Bo często odwagę zdradza I wszystkie cnoty rozpłasza I w śmierci — hańbę doradza.

KS MAREK j

Marszalku! panie narodu!

Czyś ty dzisiaj doznał głodu ? Otruł się na miejskiej wodzie ? I pomyślał o tym w głodzie, Ażeby naród opuścić? —

³⁷⁵ Pan Bóg d może odpuścić,

Jeśli to się w głodzie stało,

Jeśli twoje biedne dało Zaczęło się trząść na kości... Pan Bóg jest pełen litośd,

³⁸⁰ Jeśliś głodny był — przebaczy... Lecz panie! o ta stodoła Tego mi nie wytłumaczy,

Przez jakiego ty anioła Ducha — byłeś ogłodzony?...

³⁸⁵ Powiedz, czy upiór czerwony, Jakie rodowe widziadło,

Odpycha od ciebie jadło?

Straszy dę? jeść nie pozwala?

Albo krwią okrzepłą kala Ten chleb, który bierzesz w usta? —I Mówisz o nędzy? — Ta pusta Stodoła, to szopa Żyda,    * I

Panie, pałacem się wyda,

Jeśli ją który z twych wnuków Ujrzy wygnańca oczyma.

Patrzaj, co tutaj jest bruków Z jedwabi... gdzie okiem trącę, Dywan na powietrzu trzyma

390

3*5

Srebrne gwiazdy i miesiące,

⁴⁰⁰ Kwiaty, takie Winogrady,

Że dają oczom pokusy.

Więc także blade turkusy Patrzą niby na obrady Z szabel brylantowych czoła ⁴⁰⁵ Jakoby oczy aniołów.

Więc ten dom i od kościoła Bogatszy — bo dół kościołów Często z Judzkich trumien bywa —

A tu morze złotem pływa 4i° Po pas w tej żydowskiej stajni.

Więc jeżeli wy przedajni? —

Czego nie daj, Boże wielki —

Kto was kupi? gdzie są fanty?

Kto znajdzie takie brylanty,

⁴¹⁵ Co by waszej krwi kropelki Były godne? warte były?...

Więc wyznaj, że ani nędza,

Ani głód jedzący żyły Poradził ale ta jędza,

⁴²⁰ Co krew polską dawno chłepce, Tchórzostwo do ucha szepce...

Nie chwytaj za miecz, człowieku! Ja ksiądz* prosty, powiem tobie,

Że tu leży Polska w żłobie,

⁴²⁵ Lecz Polska nie z tego wieku,

Żywa — nie przez nasze czyny. Szanuj sen świętej dzieciny,

Która, gdy oczy otworzy A ućzuje boleść ciała,

⁴³⁰ Najpierwej będzie płakała,

Taka ją ciemność zatrwoży Z naszych grobów uczyniona,

spowiadają przyszłą wielką

_w. 424-t439 Aluzja do, Pisma świętego; wersy te | Polskę, która rodzi się w Barze (por. obj. w. 255—267).

4*