DSCN1969

123

Organizacja czasu pracy

Zdaniem wielu specjalistów, sposobem na zwiększenie stopnia obiektywności oceny pracy jest wartościowanie pracy, które może wpl> wac na odczucie słuszności płacy wynagradzanych pracowników. Wartościowanie wpływa na to poczucie, gdyż tworzy wrażenie obiektywnego pomiaru. Tymczasem nigdy nim nie jest, jedynie zmusza oceniających pracę człowieka kierowników do zastanowienia nad kryteriami ustalonymi przez sędziów kompetentnych i wzięcia ich pod uwagę przy ocenie. Jeśli praca jest wymierna, to wartościowanie nie stanowi problemu. Inaczej jest, gdy próbujemy wartościować pracę trudno wymierną lub niewymierną. Pomiar ma zawsze wartość umowną, subiektywną, ale praca wartościowana gwarantuje większy stopień słuszności oceny i w rezultacie płacy.

Jak można zauważyć (tab. 6) istnieje wiele różnych metod wartościowania pracy, adaptowanych z krajów zachodnich oraz tworzonych w Polsce. System wartościowania składa się z założeń ogólnych, które można opracowywać dla wszystkich organizacji, i z części szczegółowych, które wymagają przygotowania w konkretnym zakładzie pracy.

Obecnie stosuje się nadal metody wartościowania pracy, niezbędne w przekształcającej się gospodarce. Szczególnie wiele uwagi poświęcono metodzie opracowanej w 1952 roku przez E. Haya, a wielokrotnie od tego czasu modyfikowanej przez zespoły specjalistów na całym świecie. Wartościowanie pracy według udoskonalonej metody Haya wykonywane jest w kilkudziesięciu tysiącach przedsiębiorstw w ponad 60 krajach świata¹⁴ przez konsultantów z firmy HayGroup (od nazwiska twórcy metody), we wszystkich typach organizacji Podstawą ustalania wartości stanowiska jest to, jaki jest jego „wkład” w wypracowanie ostatecznego wyniku finansowego firmy. Przed podjęciem procesu wartościowania dokonuje się opisu stanowiska według następujących kryteriów¹⁹:

-    powód utworzenia,

-    główne zadanie.

-    oczekiwane wyniki,

-    miejsce w strukturze firmy,

-    wykaz rozwiązywanych problemów,

M. Wyżycia, Metoda HayGroup. ..Personel" 1995. ar 12, t. 20-25. /bidetu.