DSCN2540

161

Public relations w systemie zarządzania Policji

1

nej polityki informacyjnej i utrzymywanie szerokiego kontaktu z mediami³⁷. Działania te choć ważne, w systemie zarządzania strategicznego stanowią najwyżej poziom celów operacyjnych.

Dobra reputacja, aby była zjawiskiem trwałym wymaga działań bardziej złożonych, a jej budowa powinna się rozpocząć od sprecyzowania misji, strategii i celów działania. Dla budowy reputacji konieczne jest identyfikowanie grup docelowych i poznawanie za pomocą badań, czynników wpływających na wizerunek Policji i jej społeczne zaufanie. To powinno stanowić podstawę do budowania długofalowych działań public relations. Na ich podstawie Policja określić powinna zadania niezbędne dla budowania dobrej reputacji. Następnym etapem powinno być wyłonienie struktur odpowiedzialnych za wizerunek Policji, lobbing i odpowiednią komunikację zewnętrzną i wewnętrzną.

Struktury wymagają nadania im odpowiednich ról, odpowiedzialności, uprawnień oraz zadań w zakresie kształtowania wizerunku Policji na wszystkich poziomach struktury Policji.

Niezbędne jest podnoszenie świadomości kierownictwa wszystkich szczebli Policji w sprawie wagi public relations dla procesów zarządzania. Uzyskanie wysokiego poziomu świadomości i kompetencji wymaga określenia czytelnych kryteriów doboru dla zarządzających Policją i specjalistów zajmujących się zagadnieniami public relations, a także stworzenia dla nich systemu szkoleń wkomponowanych w trwały sposób w system doskonalenia zawodowego.

Działania te wymagają spójnego wewnętrznego komunikowania się, wymiany informacji pomiędzy jednostkami i komórkami organizacyjnymi Policji. Dobra wewnętrzna komunikacja i czytelny przepływ informacji dają podstawy do zrozumienia nowych wartości i ich akceptacji. Zewnętrzna komunikacja, kontakty z otoczeniem i mediami opierać się muszą z o uczciwe zasady i wzajemne zaufanie.

Taka strategia działań komunikacyjnych, wkomponowanych w jednolity system zarządzania strategicznego, uwzględniającego wszystkie aspekty istotne dla funkcjonowania organizacji, pozostaje w polskiej Policji nadal sprawą otwartą.

y B. Dubicka, E. Hope, op. cit„ s, 7.