Elementa Latina IV 7

10

nonnullos ex Sullanis coloniis, ąuibus libido atąue K maguis raplnis nihil reliąui fecerat.

,4>29. Ea cum Ciceroni nuntiarentur, anciplti mało permotus, quod neque urbem ab insidiis privato consilio longius tueri poterat, neque exercitus Manlii quantus aut quo consilio foret, satis compertum habebat, rem ad senatum refert, iam antea vulgi rumoribus exagitatam. Itaque, quod plerumque in atroci negotio solet, fsenatus decrevit, darent operam consules, ne quid res publica detrimenti caperet. Ea potestas per senatum morę Romano magistratui maxima permittitur: -ęxercitum parare, bellum gerere, coercere omnibus modis socios atque cives, domi militiaeque imperium atque iudicium summum habere; allter sine pojmli iussu nullius earum rerum consuli ius est.^

30.    Post paucos dies L. Saenius senator in senatu litteras recitavit, quas Faesulis allatas sibi dicebat, in quibus scriptum erat C. Manlium arma cepisse cum magna multitudine..’

31.    Ąuibus rebus perijjota civitas atque immutąta urbis facies erat. Ex summa laetitia atque lascivia, quae diuturna quies pepererat, repente omnes tristitia invasit j festinare, tre-pidare, neque loco, neque homini cuiquam satis credere, neque bellum gerere, neque pacem habere, suo quisque mętu pęricula >; metiri|t, Ad hoc mulieres afflictare sese, manus supplices. ad caeluiłi tendęre, miserari parvos liberoę, rogitare omnia, omnia pavere, superbią atque deliciis omissis sibi patriaeque dit'fidere/\

At Catiiinae erudelis animus eadem illa movebat, tametsi praesidia parabantur. Postremo dissimulandi causa aut sui ex-purgandi, sicut iurgio lacessltus foret, in senatum venit. Tum M. Tullius consul, sive praesentiam eius timens, sive ira com-motus, orationem habuit luculentam atque utilem rei publicae, quam postea scriptam edidit.

IV    ^

M. Tullius Cicero contra Catilinam in senatu orationem habet

(M. Tullius Cicero, In Calilinam óratio I 1—2; 4—6;

8-10; 16 —lSf29—3Ó; 32—33).

l    Quo usque tandem abulere, Catilina, patientia nostra?

Quam diu etiam furor iste tuus nos eladet? Quem ad finem sese effrenata iactabit audacia? Nihilne te nocturnum prae-

• ^:r    -t>

,Ud

,;.tnU4>c. jpA4>a?»*.r?i.4* -< i.vn fii?vr ;?<-*• .., OS.4M- .W    ft-ń* :

*■>*.***$ »■' ^?

. W W $**!'.    |

*"<% mt"i Ąrt* ?***#''%# ■&$&<&*#$ "tyźw*-■.mmt^h*'*^* ** ^<%Ą

wiwniw/ | .*_tro^v’?

:***    “"C«*frirWłA ^* n t*»ł«u#    ^

_;._ń >% *lr f ".' *X u*J & v t m * i- «■>> wni &i fssy ‘u*? x -n&ć-ijr f*j[**r    **$*t f* *

ĄA * •*> Hit * ća*£&f* xf i|t* *.* nrm    xr %v$r.\Pt1

K^m^rri*' 5r-tus&tif? $%**#<rrwf%$**q#c.    *$£*&*'. %*?#&■*** ******** ****.$!$%$*

iww tó^'^' Mtttfomm ******** ' f #r    »pf

⁴    >fc.c$*rr

• ^rv- »-'-r fcf. m*$cŃ*«rv* &*$■£***/' fi#* V J rttiPr '*? ' *x ■ę.*:x$hn& ił**jr-* trt&i* *&f. x*prt*$* <*£>**• \vknx itr<x *:** {r» * -■ r<'hr

:    &mtf

m m^tń-ń.^^f¹'' Jfa,.****»£?&    ii' $£<&*£*■* \ \

sn -s<    -ittiwlt&trtr Lih*'    txw*r $**«» z¹*^ ^ pr* M* t #*f f *%?&$**' *

«„+wi**ui    "    .*?u?&tąAtę,tf n»*jfc&fpx «r<*    f**J#‘**'^ł

’ ■>***■    (!!.* „*,»wf.ifW»<f»«A fnW.*|Jf

•*¹ '*1L*    **ir^,f»> fatJfnrw'    ***&.&+*.

4 > <*■ ifńmfrł**' ⁽**U..\<- ?'<r p. ist?~tXx f, <m *m    ^**Wł-t^>;li

jm* f,**t*ć*tfiiei mu* A*#*    *****    ^v    ?/x ; .;

•»•<*•/-*• ‘'****9    ,r*j*<Ji4-?-. rt^:*> if* #Mt-&#-- mtij-

*”^Ji '^{Vi f H}/,^_W|•„{«'(',k_w,^, »<*«