ET4

174 Rozdział 10. Polityka turystyczna

regionami granicznymi, wspieranie inicjatyw transgranicznych służących poprawie informacji turystycznej, w szczególności za pomocą najnowszych technologii, rozwój współpracy poprzez transfer know-how w dziedzinie działań szkoleniowych, kształtowanie strategii marketingowych i warunków tworzenia małych i średnich przedsiębiorstw turystycznych, aktywizację współpracy turystycznej i technicznej w ramach partnerstwa miast, aktywizację działań modelowych, które są ukierunkowane na współpracę sektora prywatnego i publicznego na rzecz rozwoju regionów turystycznych i obszarów wiejskich.

Euroregiony mogą się ubiegać o środki z funduszów Unii Europejskiej. Najważniejszymi programami wspierającymi transgraniczne działania są PHARE CBC oraz INTER-REG II²⁹. Dzięki znaczącemu udziałowi tych środków euroregiony aktywizują lokalną i regionalną gospodarkę turystyczną w stopniu znacznie bardziej intensywnym, niż w przypadku gdyby wykorzystywano tylko środki własne gmin wchodzących w skład poszczególnych struktur transgranicznych. Należy jednak podkreślić, że to przede wszystkim od aktywnej postawy władz samorządowych lub ich związków w istniejących euroregionach zależy wykorzystanie szans, jakie stwarzają im struktury transgraniczne.

Podsumowując można stwierdzić, że aktywność władz lokalnych i regionalnych w zakresie turystyki jest niezbędnym warunkiem rozwoju turystyki na danym obszarze. Tworzenie warunków do rozwoju atrakcyjnego produktu turystycznego w już istniejących i potencjalnych regionach turystycznych nie powinno być jednak zadaniem wyłącznie władz lokalnych czy regionalnych³⁰. Ograniczona samodzielność finansowa samorządów wymaga, aby to państwo aktywnie wspierało rozwój przede wszystkim infrastruktury technicznej i usługowej w gminach i regionach o atrakcyjnych walorach turystycznych. Pozwoli to bowiem zmniejszyć koszty inwestycji i eksploatacji obiektów turystycznych budowanych na danym obszarze, a w konsekwencji przyciągnąć inwestorów. Warto więc podkreślić, iż turystyka jest zjawiskiem nie tylko społeczno-ekonomicznym, lecz również przestrzennym, natomiast gospodarka turystyczna ma głównie lokalny charakter.

10.4.3. Organizacje i stowarzyszenia branżowe w turystyce

Polska Izba Turystyki (PIT) jest pozarządową organizacją samorządową turystycznych podmiotów gospodarczych o zasięgu ogólnopolskim, która działa od 1990 roku. Do jej zadań należy m.in. reprezentowanie interesów gospodarczych swoich członków, przyczynianie się do rozwoju turystyki, działania w kierunku podnoszenia poziomu i kultury obsługi turystycznej, kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki zawodowej w działalności turystycznej, działalność w zakresie informacji i promocji. W 1992 roku wprowadzony został „System Rekomendacji PIT” w celu ochrony interesów klientów i zapewnienia im wysokiego poziomu obsługi przez biura podróży.

Izba Gospodarcza „Uzdrowiska Polskie” funkcjonuje od 1991 roku, a zrzesza zakłady prowadzące działalność turystyczną i uzdrowiskową na terenach uzdrowiskowych.

²⁹    Praktyczny przewodnik współpracy trans granicznej, SERG. Gronau 1997, s. 2.

³⁰    G. Gołembski, Kształtowanie instrumentów ekonomiczno-finansowych w turystyce, w: Rozwój usług turystycznych u progu XXI wieku, G. Gołembski (red.), Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Poznań 1999, s. 16.