hlp miłość1

hlp miłość1



98 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU

Memu koni owsa.    OHSA

Mnisz-li ty, panno, bych był mał?

5 U mnet wisi jako s[t]al Nożyk przy biedrzycy.

Rożży, panno, świeciczku,

Przysuczywa dratwiczku Jako pirwe było.

10 Na pisane perzynie Damy sobie do wole Piwa i medu.

w. 2—3 Aluzja obsceniczna; koni (czechizm) — koniowi, w. 4 mnisz-li (mnieć) — czy sądzisz; bych — jakobym; mał y§ mały, niedorosły.

w. 5 u mnet' (czechizm) — u mnie; s[t]al — lekcja niepewna, J. Krzyżanowski czytał s[ trzjał {Najdawniejszy erotyk żakowski [w:] Tenże, Od średniowiecza do baroku, Warszawą 1938, s. 149), a S. R o s p o n d: cal {Zabytki języka polskiego na Śląsku), porównanie do stali jest jednak chyba najbardziej trafne, w. 5—6 Aluzja obsceniczna, w. 6 biedrzyca — bok, biodro.

w. 7 rożży (rozżecjź^r zapał; świeciczku (czechizm) — świeczusz-

kę.

w. 8 przysuczywać nawijać nici, prząść; przysuczywa — przędź-my (1. podwójna); dratwiczku (czechizm) Igi dratewkę, w. 8—9 Metaforyczne określenie stosunku miłosnego, w. 9 pirwe było — dawniej bywało.

w. 10 pisane — pisanej, kolorowej, wzorzystej; perzyna (czechizm) — pierzyna, posłanie, w. 11 do wole (czechizm) — do woli.

w. 11—12 Piwo i miód są tu symbolami rozkoszy miłosnych.

w. 12 medu (czechizm) — miodu.

Rożży, panno, kahanec, Ohledawa hned winec,

15 Jeszcze li je cał.

A ktorak może cał byci, Za[ra]zem ji starł kici,

Kto pirwe przybiehł.

Mnisz-li, pan[n]o, bych był ślep? 20 Uderzym ja kijem w kerz, Wyżenu zajece.

UŁAMKI EROTYKÓW

Kilka krótkich utworów o charakterze erotycznym zachowało się w formie polskich dopisków, jakie zamieszczano w rękopisach łaciń-

w. 13 kahanec (czechizm) IB lampa, świecznik, w. 14 ohledawa (czechizm); oglądajmy (1. podwójna); hned (czechizm);*- zaraz, wnet, w rkps.: kned; winec (czechizm) — wieniec. Wieniec symbolizuje dziewictwo, sens obsceniczny.

w. 15 li — czy; je — jest; cał — nie naruszony, cały. w. 16 ktorak (czechizm) — jak, w jaki sposób; byci — być. w. 17 za[ra]zem — od razu, wyraz trudny do odczytania, lekcja niepewna; ji — go; starł — zdarł, zerwał; kić albo kicz — kij; kici (czechizm®- kijem, tu: kopią.

w. 17—18 Wieniec zrywany kopią, obraz turnieju, tu: w sensie obscenicznym.

w. 18 pirwe — wcześniej; przybiehł (czechizm) — przybiegł, w. 19 ślep — ślepy.

w. 20 uderzym (czechizm) — uderzę; kerz (czechizm) — kierz, krzak, zarośla.

w. 20—21 Sens obsceniczny.

w. 21 wyżenu (czechizm) — wygonię, wypędzę; zajece (czechizm) - zająca.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
hlp miłość2 100 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU skich w XV w. Mogą one stanowić urywki większych cał
hlp miłość3 102 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej
hlp miłość4 104 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Szukajęcy sobie miłej — 5 Nie nalazłem aliż ninie. N
hlp miłość5 106 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Przy tym, namilsza, nawiedzam zdrowie twoje, 10 a to
hlp miłość6 108 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU A nie miej, moja namilejsza, w tych słowach rospaczy
hlp miłość 96 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU ,,Jezu, smiłuj się” — śpiewajmy, K Maryj ej się uciekaj
Obraz (553) 134 Poezja polska XIV - XV wieku cie żałobnej; a wtedy oprawa obrzędu i apelatywność sty
Polska Poezja XV w1 62 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Wetknie za nadrę kapicę, 4S0 Zawodem na koni
Polska Poezja XV w1 T 64    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU MAJISTER ciicit 480 Chcę
Polska Poezja XV w&1 82    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Rzekł Święty Piotr je [ŚWI
Polska Poezja XV w01 94 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Sam do Siradza uciekszy, zbył; Z starostą si
Polska Poezja XV w 61 42 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Podał jemu ryby s morza Chcąc go zbawić wsz
Polska Poezja XV w 1 70 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU D Dziatki s matką narzekają, Bracia mię rzko
Polska Poezja XV w)1 T 92    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Krom dziatek, wdów; tamo
Polska Poezja XV w 21 34 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU DE MORTE. PROLOGUS ćfftrj Gospodzinie wszec

więcej podobnych podstron