41990

Przeprowadzono doświadczenie które miało na celu wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej. Do pomiaru użyto zestawu (patrz rys.2) składającego się z jednolitego źródła światła (żółtego dubletu sodu), dwu soczewek .siatki dyfrakcyjnej oraz okularu.

Rysunek 2

Następnie obracając lunetą względem osi przyrządu doprowadzano do pokrycia linii krzyża pomiarowego z kolejnymi prążkami dyfrakcyjnymi, notując wartości kątów dla trzech kolejnych prążków z każdej strony (tzn. z lewej oraz prawej). Pomiary powtarzano pięciokrotnie.(patrz Załącznik 1).

Są one obarczone błędem bezwzględnym Aa = 1/6 ⁰ (= 0.003 [rad]).

Wartości kątów ugięcia dla trzech kolejnych prążków wyliczono z wzoru:

a„ = 1/2 | a,,, - a,,p.|

gdzie n - rząd prążka dyfrakcyjnego.

Wartości te prezentuje poniższa tabelka:

Rząd	Pomiar:	Wartość (a„):
1	1	6.40
	2	6.35
	3	6.17
	4	6.35
	5	6.35
2	1	13.15
	2	13.20
	3	13.15
	4	13.15
	5	13.15
3	1	20.35
	2	20.50
	3	20.15
	4	20.50
	5	20.15

2