5483

2

Podstawy władzy królewskiei:

#    2 rodzaje uprawnień króla:

a)    jako książę Franków w swej domenie miał władzę podobną do władzy wielkich seniorów w swych władztwach

b)    jako król Francji - zwierzchnie uprawnienia w całym królestwie w stosunku do władców

#    W XI w. autorytet królewski upadł tak nisko, że król nie miał prawie żadnej władzy poza

swoją domeną. Zaczęło się to zmieniać od końca XII w.

#    Podstawowe uprawnienia zwierzchnie królów Francji wynikały z 3 funkcji króla:

a)    Król - najwyższy zwierzchnik lenny: stał na czele hierarchii lennej -> podlegali mu wszyscy wasale senioralni (początkowo właściwie nie miała znaczenia bo król nie posiadał w stosunku do swych wasali faktycznej władzy) -> przysługiwały mu wszystkie prawa seniora określone prawem lennym:

b)    Król - strażnik pokoju: Zapewnienie pokoju wewnętrznego to jedna z podstawowych funkcji państwa. W państwie dobrze zorganizowanym realizują ją sądy. natomiast we Francji w okresie rozdrobnienia feudalnego powszechna była inna droga rozstrzygania sporów wojny prywatne (przeciwdziałał Kościół + niektórzy rozumni feudałowie)

Prawo prowadzenia wojen przysługiwało w średniowieczu każdemu feudałowi -wyraz załamania się autorytetu państwa i jego sądownictwa

c)    Król - najwyższy sędzia: Nominalnie miał w tym zakresie wszelkie uprawnienia -> sąd królewski najwyższym organem sprawiedliwości (wg zasad prawa lennego był on właściwy dla spraw między wasalami i między nimi a królem w ramach domeny i całego państwa). Wielcy seniorzy odmawiali wszelkich kompetencji sądom królewskim - w ich władztwach sąd królewski mógł wkraczać tylko w przypadku, gdy senior odmówił wymiaru sprawiedliwości lub w przypadku nagany sędziego # W miarę wzrostu domeny królewskiej wzrastał też autorytet sądów królewskich, które uzyskały dostęp do sądzenia spraw z terenu władztw senioralnych:

-» sprawy specjalnie zastrzeżone dla sądów królewskich: czyny przeciw osobie i prawom królewskim (ich ilość wzrastała ze wzrostem autorytetu króla) rozstrzyganie apelacji (powszechna od XIII w.) oraz nagany sędziego Rozbudowa sądownictwa królewskiego symptomem postępującego zjednoczenia państwa.