119267

Trzecią grupą celów odzwierciedla zasady postępowania przedsiębiorstwa w stosunku do partnerów (stakeholders; interesariusze; zainteresowane strony), z którymi jest w różny sposób powiązane. Misja przedsiębiorstwa oraz cele autonomiczne przewijają się w generalnych zasadach postępowania w stosunku do głównych partnerów, którymi są: współpracownicy, odbiorcy, właściciele lub dawcy kapitału, dostawcy, instytucje społeczne itp.

Głównymi nośnikami celów przedsiębiorstwa są:

1)    Współwłaściciele przedsiębiorstwa; są nimi: posiadacze udziałów, akcjonariusze lub osoby reprezentujące Skarb Państwa, kierownictwo przed-siębiorstwa, jego rada nadzorcza i bank

2)    Pracownicy przedsiębiorstwa świadczący pracę (w tej grupie mieszczą się również pracownicy pierwszej grupy, będący właścicielami akcji)

3)    Konsumenci

Produkt

Punktem wyjścia w procesie formułowania celów podstawowych poszczególnych obiektów jest potrzeba. Rozumie się przez nią stan odczucia braku pewnego rodzaju usatysfakcjonowania, wynikającego z warunków życia.

Produkt nie tylko powinien zapewnić konsumentowi oczekiwaną przydatność, ale dać mu maksimum satysfakcji, jakiej się nie spodziewał lub jakiej nie był świadomy.

Konsument ma prawo otrzymać produkt dobry.

P.F. Drucker dla wyeksponowania znaczenia zadowolenia konsumenta w procesie formułowania celów przedsiębiorstwa utrzymywał, że celem przedsiębiorstwa jest „stworzenie" klienta.

Jakość jest przymiotem produktu, obok takiego przymiotu jak: cena produktu.

Cel naturalny klienta sprowadza się do możliwości dokonywania wyboru produktu i podjęcia decyzji o jego zakupie przy uwzględnieniu preferencji co do poszczególnych przymiotów produktu w ich wzajemnej zależności.

Z kolei możliwość dokonywania wyboru jest konsekwencją istnienia konkurencyjnego rynku, co oznacza, że więcej niż jedna organizacja dostarcza produkt o określonych przymiotach, w określonym czasie i miejsca Konkurencja sprzyja realizacji celów klienta.

Jakość produktu

Po okresie gospodarowania, w którym przyniósł ilości, a ściślej wolumenu produkcji, zdominował przymiot jakości, tworzone są warunki, aby w możliwościach wyborów decyzyjnych punkt ciężkości przesunąć na jakość tak, aby ta wartość mogła uzyskać należną jej, właściwą rangę w zarządzaniu przedsiębiorstwa.

DlaT. Borysa, przedstawiciela nauk ekonomicznych, autora konstrukcji systemu pojęć ważnych dla teorii jakości, punktem wyjścia interpretacji definicji jakości jest odpowiedź na pytanie: jaki jest obiekt czy zbiór obiektów? Sposób rozumienia tego pytania, według niego, pozwala wyróżnić w całym zbiorze istniejących definicji jakości dwie podstawowe interpretacje:

a) Wartościującą

W pierwszej interpretacji treść pytania dotycząca jakościowego aspektu obiektu eksponuje ocenę obiektu, wiążąc jakość ściśle z wartością użytkową. W drugiej treść pytania eksponuje rozpoznanie natury obiektu. W pierwszej orientacji - historycznie -można wyodrębnić kilka grup poglądów na kategorię jakości: