121996

W - wypadkowa

W celu znalezienia wypadkowej na wieloboku sił wybieramy dowolny punkt O. Wyznaczamy sumę geometryczną, początki i końce sił łączymy z punktem zero. Korzystamy z twierdzenia o trzech siłach, promień 1 przenosimy na plan sił tak aby przecinał linie działania siłę F i , w punkty w którym promień 1 przecina siłę F i przykładamy promień 2 ( tak aby jednocześnie przecinał siłę F 2 ), a w punkcie w którym ten promień przecina siłę F 2 przykładamy promień 3 tak aby przecinał siłę F j i tak dalej. W punkcie przecięcia promienia 2 i 3 otrzymujemy punkt przyłożenia wypadkowej.

Wektor główny-jest równy sumie geometrycznej wszystkich sił układu działających w biegunie redukcji.

-	TA SAMA WARTOŚĆ
SUMA GEOMETRYCZNA	NIE MA UMIEJSCOWIONEGO POŁOŻENIA DZIAŁANIA
SRA WYPADKOWA	DZIAŁA W PUNKCIE,W KTÓRYM RÓWNOWAŻY DZIAŁANIE SIŁ
WEKTOR GŁÓWNY	DZIAŁA W BIEGUNIE REDUKCJI

Wykreślne wyznaczanie reakcji oraz momentu utwierdzenia przey pomocy wieloboku sznurowego.

Kod postępowania przy wykreślnym wyznaczaniu reakcji:

7777

7777

1. Obieramy skale długości dla planu sił i rysujemy plan sił z uwzględnieniem tej skali.

2. Przyjmujemy skalę sił i wykreślamy wielobok sił zewnętrznych czynnych.

q=2kN/m

Q=4kN

F=5kN

Skala sił: lcm=lm; lcm=lkN