INTELIGENCJA EMOCJONALNA
MAYER, SALOVEY (1989-90)
Inteligencja emocjonalna - podzakres inteligencji społecznej - zdolność do rozpoznawania i kierowania własnymi emocjami i uczuciami, zdolność do dostrzegania i kierowania emocjami i uczuciami innych, znajomość różnorodnych stanów emocjonalnych i wykorzystywanie tych umiejętności w kierowaniu własnymi działaniami i motywami oraz zdolność do nawiązywania i podtrzymywania kontaktów z innymi.
Procesy psychiczne z nią związane:
Ocena i ekspresja emocji związanych z podmiotem i dotyczących innych ludzi
Regulacja procesów emocjonalnych przeżywanych w związku z samym podmiotem, jak i przeżywanych w kontaktach z innymi
Wykorzystanie emocji jako istotnych wskaźników w procesie szeroko rozumianej adaptacji
Różnice indywidualne przejawiają się w stylach przetwarzania oraz w poziomie umiejętności, z jak dana osoba potrafi wykorzystać różne aspekty inteligencji emocjonalnej.
Inteligencja emocjonalna zawiera więc:
Zdolność do trafnej percepcji, oceny i ekspresji emocji
Zdolność do uzyskiwania dostępu do procesów emocjonalnych i/czy generowania ich wówczas, gdy ułatwiają one proces myślenia
Zdolność do rozumienia emocji i wiedzy o emocjach
Zdolność do takiej regulacji emocji i kontroli emocjonalnej, która zapewnia rozwój emocjonalny i intelektualny