77941

Prof. Małgorzata Janicka

Mechanizmy działania rynku finansowego UE

Wykład V - Nadzór finansowy

Europejska Rada do spraw ryzyka systemowego - instytucja która ma działać w nadzorze makroostrożnościowym.

•    Głównym zadaniem będzie monitorowanie i ocenianie zagrożeń dla stabilności systemu finansowego jako całości.

•    Ma ona wydawać ostrzeżenia przez narastającymi ryzykami o charakterze systemowym oraz zalecenia i ostrzeżenia kierowane do państw członkowskich w cełu przeciwdziałania ewentualnym zagrożeniom.

•    W jej skład wchodzi prezes EBC, prezesi narodowych BC, prezesi europejskich organów nadzoru oraz przedstawiciele krajowych organów nadzoru.

Europejski System Organów Nadzoru Finansowego

1.    Jego zadaniem będzie nadzór nad instytucjami finansowymi poszczególnych sektorów rynku finansowego - nadzór mikroostrożnościowy

W jej skład będę wchodziły organy nadzorcze poszczególnych krajów współpracujące z nowymi europejskimi organami nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego. Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych)

2.    Kompetencje:

•    Opracowywanie wniosków w sprawie standardów technicznych,

•    Rozwiązywanie sporów między krajowymi organami nadzoru jeśli regulacje prawne wymagają uzyskania konsensusu,

•    Podejmowanie działań na rzecz spójnego stosowania wspólnotowych przepisów,

•    Pełnienie roli koordynacyjnej w sytuacjach nadzwyczajnych,

•    Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych ma sprawować bezpośrednią kontrolę nad agencjami ratingowymi.

1.    Dyrektywa z 1977 roku - definicja instytucji kredytowej

Działalność instytucji kredytowej polega na przyjmowaniu depozytów i innych funduszy podlegających zwrotowi oraz udzielaniu kredytów na własnych rachunek.

2.    Dyrektywa z roku 1989 - kluczowa z punktu widzenia rynku usług bankowych. Utrzymano definicję instytucji kredytowej, ale dodano listę usług jakie mogą być przez tę instytucję świadczone:

•    Może świadczyć usługi leasingu finansowego

•    Może dokonywać na rachunek własny lub na rachunek klienta obrotu instrumentami rynku pieniężnego, instrumentami pochodnymi i papierami wartościowymi a także transakcji walutowych

•    Może uczestniczyć w emisjach papierów wartościowych i świadczyć usługi związane z taką emisją

•    Może świadczyć sługi doradztwa finansowego w tym szczególnie w zakresie fuzji i przejęć

•    Może zarządzać portfelem inwestycyjnym

•    Może przechowywać i administrować papierami wartościowymi

•    Może świadczyć usługi w zakresie oceny kredytobiorców

•    Może świadczyć usługi skarbcowe

Wprowadziła laretis jednolitej !i«ntii na rynku usłw frankowych od 1,01,1993 rołro,

1.    zniesiony został wymów uzyskania zezwolenia kraju goszczącego na otwarcie oddziału czy transgranicznego świadczenia usług

2.    wprowadzono minimalny kapitał założycielski instytucji kredytowej - 5 min euro, przy czym dla niektórych instytucji kredytowych obniżono go do 1 min

3.    utrzymano wymów zarządzania instytucją przez co najmniej 2 osoby o odpowiedniej reputacji i odpowiednim doświadczeniu.

4.    Wskazano na konieczność udokumentowania źródła pochodzenia kapitału założycielskiego

Dyrektywa z marca 2000 roku • dodano s definicji instytucji kredytowej jedno zdanie - instytucja taka może obracać także pieniądzem elektronicznym.

Komitet bazylejski - nieformalnie działająca instytucja, która odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu regulacji ostrożnościowych w sektorze bankowym. Powstał w 1974, początkowo skupiał wyłącznie kraje uprzemysłowione, tzw. grupa G10, reprezentowana przez prezesów banków centralnych tych krajów. Obecnie w komitede bazylejskim znajdą się przedstawiciele 27 krajów (dołączyły kraje rozwijające się). Nie ma w nim Polski. Komisja Europejski i EBS maja w komitecie status obserwatorów. Komitet odbywa 3-4 spotkania w ciągu roku Podczas tych spotkań dyskiftowane są problemy związane z funkcjonowaniem systemów bankowych poszczególnych krajóww wymiarze globalnym, te rozwiązania które proponowane są dl systemów bankowych muszą być uniwersalne. Brak formalnych uprawnień o stosowania prawa, wypracowane wnioski są podstawą do tworzenia regulacji prawnych na gruncie krajowym, ale wszystkie kraje stosują się do zaleceń. UE przyjmuje zalecenia komitetu, są przenoszone do unijnych dyrektyw i przyjmowane przez kraje unii.