97541

wyznaczania kierowników organów publicznych odgrywających zasadniczą rolę w gospodarce wyspy, a także powierzania osobom prywatnym funkcji ściągania podatków, po prawo desygnowania administratorów dwóch głównych banków sycylijskich. Politycy zajmują uprzywilejowaną pozycję w procesie dystrybucji dóbr i usług, a wielu z nich zarządza tym majątkiem niczym własnym. W innych regionach kraju taką praktykę również można zauważyć lecz na Sycylii ułatwi ona wpisanie się mafii do sieci politycznych układów. Klientelizm służy mafii, ale jej nie tworzy. Jak twierdzi Marie-Anne Matard-Bonucci na Sycylii deputowani do Zgromadzenia Regionalnego przybyli do Palermo razem ze swymi klientami powierzając im posady w nowej administracji. Większość stanowisk państwowych od roku 1950, obsadzano wbrew obowiązującemu prawodawstwu w regionie, zatem bez żadnego konkursu. „W roku 1976 tylko 10% piastujących stanowiska urzędników było przyjętych w drodze konkursu. W ten sam sposób rekrutowano personel    do instytucji    publicznych    podlegających instancjom

regionalnym. Na przykład ERAS (Ente per la Riforma Agraria) zatrudniła blisko    dwa    tysiące    urzędników    wedle kryteriów dość

osobliwych(...)Rekrutacja tego rodzaju miała nie tylko fatalne skutki z punktu widzenia kompetencji personelu: umożliwiła tez infiltrowanie instytucji publicznych przez recydywistów i ludzi mafii."² Rozprzestrzenienie się mafii utorowały drogę również znaczne nieprawidłowości administracyjne, cechujące funkcjonowanie instytucji komunalnych. „Manną" dla mafii były wszelkiego rodzaju roboty publiczne. Za rządów Limy i Ciancimina, w Palermo nieprawidłowości takie występowały tak często, że stały się normą. Najczęstsze nieprawidłowości występowały w sektorze nieruchomości. W takich dziedzinach jak konserwacje dróg czy oczyszczania miasta niektóre

² Marir-AiUK Matard-Bomieci „Historia mafii" wyd Bertrtsmam Media Sp.z o.o. Warszawa 2001,str. 185