93763776

KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW

Naukowe zarządzanie, obecne również współcześnie, jako tzw. twarde podejście do zarządzania - zorientowane na wyniki i wydajność, miało w przeszłości pozytywny wpływ na zarządzanie poprzez .

•    stworzenie systemu projektowania metod pracy;

•    racjonalizację zasobów organizacji przez wdrożenie wydajniejszych metod pracy, badań warunków środowiska pracy;

•    dostrzeżenie znaczenia dobrej organizacji, w której praca jest podzielona według specjalizacji i odpowiedzialności.

Krytyka naukowego zarządzania

Zasady zarządzania i motywowania propagowane i praktykowane przez zwolenników tayloryzmu opierały się na: wyborze odpowiednich pracowników, precyzyjnym opracowaniu technologii, ścisłej kontroli, specjalizacji i sprawiały, że pracownik ujmowany był bardzo mechanicznie, a cechą, która różniła go od maszyny była jedynie jego podatność na bodźce ekonomiczne. Jednak nawet tak odhumanizowana koncepcja zdobywała sobie z czasem coraz więcej zwolenników, przenikając do różnych dziedzin życia i zyskując miano uniwersalnej. Również współcześnie znajdziemy wśród kadry kierowniczej zwolenników teorii „kija i marchewki”, jako najbardziej efektywnej metody motywowania pracowników. Zarzuca się tayloryzmowi powierzchowność i niewłaściwe widzenie psychiki człowieka, a także zbytnią generalizację - nie uwzględnia on natury zadań, cech sytuacji, okoliczności, zróżnicowanych potrzeb i wyznawanych wartości itp. Ograniczanie się tylko do tej jednej zmiennej -pieniądza - jako czynnika motywacyjnego i nie dostrzeganie innych czynników motywacyjnych jest ewidentnym błędem.

Krytycy naukowego zarządzania wskazywali, że:

UNIA EUROPEJSKA

EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY

⁷ Koźmiński A.K., W. Piotrkowski, op. cit. KAPITAŁ LUDZKI