5020058695

Oligofrenopedagogika „Oligofrenopedkagogika- pedagogika upośledzonych umysłowo jest nauką o wychowaniu osób upośledzonych umysłowo, które wymagają specjalnego kształcenia w placówkach oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych wyłącznie dla nich zorganizowanych lub specjalistycznych zabiegów pedagogicznych w przypadku przebywania ich w placówkach przeznaczonych dla osób o normalnym poziomie rozwoju umysłowego albo w domach rodzinnych, celem jest zapewnianie im optymalnego, dostępnego dla nich, fizycznego i psychicznego rozwoju i przygotowania do życia i pracy zgodnie z przyjętymi poglądami oraz potrzebami i warunkami panującymi w danym społeczeństwie". W skład oligofrenopedagogiki wchodzą trzy szczegółowe dyscypliny naukowe: teoria specjalnego wychowania ukierunkowującego upośledzonych umysłowo, teoria specjalnego nauczania upośledzonych i teoria oddziaływania interwencyjnego na ujemne i dodatnie odchylania rozwojowe.

Obecnie kryteria rozpoznawania upośledzeń umysłowych są podzielone na pięć grup: psychologiczne, ewolucyjne. Społeczne, pedagogiczne oraz lekarskie. Podczas pełnych badań psychologiczno- pedagogiczno- lekarsko- klinicznym dziecka podejrzanego o upośledzenie umysłowe należy uwzględniać wszystkie kryteria. W kryterium psychologicznym bada się całą osobowość człowieka, a w szczególności procesy regulacji, do których zalicza się procesy orientacyjno- poznawcze, intelektualne, emocjonalne, motywacyjne, mechanizmy kontroli oraz procesy wykonawcze. W kryterium tym ważne są też społeczne cechy osobowości, które razem z zestawieniem wyżej wymienionych procesów pomagają stwierdzić czy u danej osoby są istotne odchylenia od normy. Badania te pozwalają na odróżnienie upośledzenia ogólnego poziomu intelektualnego od parcjalnych deficytów. Natomiast kryterium ewolucyjne polega na porównywaniu poziomu rozwoju czynności orientacyjno-poznawczych, intelektualnych, emocjonalnych, motywacyjnych, wykonawczych w tym poziomu rozwoju mowy, rozwoju motorycznego. Porównuje się wyniki badań, z poziomem wymienionych czynności prawidłowo rozwijającej się osoby. Pomagają przy tym techniki, które pozwalają na obliczanie wieku rozwoju poszczególnych procesów, np. na określenie wieku rozwoju percepcji wzrokowej, słuchowej, pamięci świeżej, trwałej, mechanicznej, logicznej, pamięci słów, zdań tekstów, cyfr, figur geometrycznych, melodii, rytmu, mowy czynnej, rozumienia mowy, myślenia przyczynowo- logicznego, rozwiązywania problemów, wnioskowania indukcyjnego, dedukcyjnego. Wiek rozwoju różnorodnych percepcji (np. figury i tła, figur geometrycznych, stałości kształtów) wskaże nam, jakiemu wiekowi życia dziecka o prawidłowym rozwoju intelektualnym odpowiada w przybliżeniu dany proces badanego przez nas dziecka lub dorosłego. Porównując wyniki należy wziąć pod uwagę, że u