5806256264

5806256264



Część III: Termodynamika układów biologicznych

W przypadku strumieni sprzężonych niektóre strumienie mogą płynąć „pod prąd” odpowiadających im sił napędowych o ile napędzająje inne strumienie.

Pojawia się teraz problem, jaka jest postać funkcji f(xi,..,x„) w powyższym równaniu. Jak dotychczas przyjmuje się najczęściej, że jest to zależność liniowa:

J, = L,,x, +L12x2 h-----l-Llnxn

J2 = L21x, +L22x2 H-----hL2nxn

Jn = Lnlx, +Ln2x2 H-----h Lnnxn

Taki układ równań można zapisać w zapisie macierzowym w dużo bardziej zwartej formie jako:

J = LX

gdzie: J - kolumnowa macierz strumieni

L - kwadratowa macierz współczynników X - kolumnowa macierz sił napędowych

Ponadto, w 1931 roku Onsager wykazał, że Ly = Lji, czyli że macierz współczynników jest macierzą symetryczną.

Siłę sprzężenia pomiędzy strumieniami opisuje wielkość:


zwana stopniem sprzężenia. Gdy qy = 0, czyli Ly = 0, mamy do czynienia z brakiem sprzężenia strumieni i oraz j. Gdy qy = 1 mamy do czynienia ze sprzężeniem całkowitym.

Przykład 1.

Ci > C2


Rozważmy układ składający się z dwóch roztworów tej samej substancji o różnych, lecz niedużych stężeniach. Roztwory te znajdują się w dwóch różnych częściach naczynia rozdzielonych błoną (rys. obok). W układzie występują dwie siły napędowe: i) różnica potencjału chemicznego substancji rozpuszczonej wynikająca z różnicy stężeń, oraz ii) różnica ciśnienia hydrostatycznego. Przy niskich stężeniach roztworu potencjał chemiczny rozpuszczalnika jest praktycznie jednakowy w obu częściach układu. Tak więc w układzie pojawić się powinny dwa strumienie: JD - strumień dyfuzyjny substancji oraz Jv - strumień objętościowy roztworu.

Potencjał chemiczny substancji rozpuszczonej wynosi: p = RT ln c. Różnica potencjału chemicznego, Ap, dana jest więc wzorem:

Ap = RTlnc, -RTlnc2 = RTln—

C2

Zakładając występowanie sprzężenia pomiędzy strumieniami otrzymujemy zależności:

JD =LDDAp + LDVAp Jv =LDVAp + LwAp

gdzie: LDd - współczynnik dyfuzji substancji w błonie

Lw - współczynnik filtracji błony (przepuszczalność hydrauliczna)

14



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Część III: Termodynamika układów biologicznych Materiały Pomocnicze do Wykładów z Podstaw
Część III: Termodynamika układów biologicznych ■ AG > O - reakcja przebiega spontanicznie, ale w
Część III: Termodynamika układów biologicznych 2N2 + 502 + 2H20 = 4H+ + 4N03 Standardowa zmiana ent
Część III: Termodynamika układów biologicznych Do opisu wymiany entropii z otoczeniem wygodnie jest
Część III: Termodynamika układów biologicznych Przez dłuższy czas poszukiwano wyjścia z tego problem
Część III: Termodynamika układów biologicznych Ldv - współczynnik ultrafiltracji lub osmozy Z faktu
Część III: Termodynamika układów biologicznych dt Na uwagę zasługuje fakt, że występowanie
Część III: Termodynamika układów biologicznych ■    przyjęliśmy liniową
Część III: Termodynamika układów biologicznychPOMIARY KALORYMETRYCZNEWstęp Pomiary kalorymetryczne
Część III: Termodynamika układów biologicznych niższej niż zadana temperatura doświadczenia T°,
Część III: Termodynamika układów biologicznych układu na jednym poziomie może być traktowany jako ca
Część III: Termodynamika układów biologicznych roztworu składnika B i proces się powtarza. W miarę j
Część III: Termodynamika układów biologicznych gdzie L, M, N są pochodnymi cząstkowymi funkcji g
Część III: Termodynamika układów biologicznych Tak więc objętość jest funkcją stanu gazu
Część III: Termodynamika układów biologicznych układach biologicznych. Od tego czasu badania takie
Część III: Termodynamika układów biologicznych r - współrzędna pracy. Należy teraz dla każdego
Część III: Termodynamika układów biologicznych ■    energia swobodna (F) zwana także
Część III: Termodynamika układów biologicznych dH = TdS - Vdp + Pidiij + pjdn } Jeżeli założymy, że
Część III: Termodynamika układów biologicznych fj.i = H-RTlnrij lub m =    +

więcej podobnych podstron