6914375079

66

Na profilu VIII (ryc. 30) znajdującym się najbliżej Łęczycy, w dnie pradoliny występuje glina, a na profilach VI i VII glina jest zniszczona. Bespośrednio na podłożu plejstoceńskim leżą osady rzeczne. Dolna seria osadów na wszystkich trzech profilach jest pod względem frakcji zróżnicowana. Występuje tu ił, muł, piasek i żwir. Natomiast górną część osadów tworzy jednolity drobnoziarnisty piasek.

Ta dwudzielność budowy wskazuje na istnienie dwóch faz procesu geologicznego. Pierwsza faza zaznaczyła się erozją, która zniszczyła glinę na profilu VI i VII (ryc. 30) oraz osadziła serię osadów piaszczystych o zróżnicowanej budowie. Ponieważ w dnie pradoliny zniszczone są wszystkie poziomy glin morenowych, należy sądzić, że ta faza erozji nastąpiła po ostatnim zlodowaceniu. Druga faza, młodsza, zaznacza się akumulacją drobnego piasku.

Rzeki płynące pradoliną nie są liczne. Północna część terenu jest prawie bezwodna, natomiast w południowej płyną trzy rzeki: Bzura, Zian i Moszczenica. Do Bzury od zachodu wpływają dwa krótkie bezimienne strumienie. Od strony wschodniej wpływa tylko jeden krótki dopływ, który łączy się z Bzurą w okolicy Leśmierza.

Bzura rozcina w Leśmierzu osady plejstoceńskie aż do podłoża (ryc. 15). Również w Łęczycy erozja tej rzeki dotarła do powierzchni pod-plejstoceńskiej (ryc. 31). Wcięcie to jest wąskie, gdyż rzeka odprepa-rowała tektoniczną szczelinę wcinając się do głębokości 35 m. Dawna głęboka dolina Bzury jest obecnie zasypana, a rzeka płynie w płytkim korycie.

Osady denne Bzury szczególnie w Łęczycy mają strukturę podobna do osadów w dnie pradoliny (ryc. 30). Dolna seria jest zróżnicowana, natomiast górna, 20 m gruba, składa się tylko z drobnego piasku. W budowie dna doliny Bzury, podobnie jak w dnie pradoliny, zaznaczają się dwa okresy: erozyjny i akumulacyjny.

Bzura od Ozorkowa do Solcy płynie zgodnie z nachyleniem powierzchni na północ. Od Cedrowie kierunek jej się zmienia, a w Leśmierzu odchyla się ona na wschód i tworzy duże zakole.

Zmiana kierunku Bzury nie zależy od morfologii powierzchni, lecz od morfologii podłoża (ryc. 5). W Leśmierzu przełamuje się rzeka przez wzniesienie powierzchni podplejstoceńskiej, które powoduje zmianę jej kierunku. Po przełomie Bzura dąży w kierunku północno-zachodnim i koło Łęczycy przed połączeniem się z dnem pradoliny ponownie rozcina wzniesienie podłoża. W Łęczycy skręca prawie pod kątem prostym na wschód i wchodzi w dno pradoliny.

Profil podłużny doliny Bzury ma załamanie w Chociszewie (ryc. 32). Na tym odcinku spadek rzeki wynosi l,7°/oo. Na ogół w profilu poprze-