2711905827

246

Andrzej Ber

Zastrzeżenia natomiast można mieć co do dalszego, zachcdniego odcinka przebiegu maksymalnego zasięgu lądolodu Wisły określonego w pncach T. Krzywickiego (1997,2002). Linia zasięgu przecina tu pradolinę środkowej Biorzy. W pracy z 2000 r. poprowadziłem ten zasięg bardziej na północ, ale jednocześnie postawiłem znak zapytania i znak graficzny sygnalizujący możliwość dalszep, niż się przyjmuje, zasięgu lądolodu Wisły (Ber, 2000; fig. 6). Napisałem również.że niewykluczone, że potok mazurski lądolodu Wisły mógł w okresie swego maksynalnego rozprzestrzenienia sięgnąć dalej na południe (s. 75). Po zapoznaniu się 7 pracą H. Banaszuka (2001) i argumentami analizy geomorfologicznej podanymi pnez autora uważam, że jest duże prawdopodobieństwo jednoznacznego potwierdzenia przedstawionej w pracy tezy, ale jak już wspomniałem, nie przez stosowanie dodatkowych badań termoluminescencyjnych glin zwałowych i osadów fluwioglacjdnych, a dzięki szczegółowemu kartowaniu geologicznemu i geomorfologicznemu włączonemu z zastosowaniem innych metod sedymentacyjnych i fizykochemicznych Takie badania są już lub będą w niedalekiej przyszłości przeprowadzone w ramach ealizacji Szczegółowej mapy geologicznej Polski w skali 1:50 000 (arkusze: Woźna Wieś, Ruda, Dolistowo Stare, Goniądz, Radziłów i Wizna).

Piśmiennictwo

Banaszuk H., 1980, Geomorfologia południowej części Kotliny Biebrzańskiej, Pra:e i Studia Geograficzne, 2, Wyd. UW. s. 7-66.

1995, Geneza i rozwój rzeźby terenu Puszczy Knyszyńskiej w świetle analizy gefmorfologicznej i badań termoluminescencyjnych, [w:] Puszcza Knyszyńska, red. A.Czerwiński, Zesp31 Parków Krajobrazowych w Supraślu. Supraśl, s. 33-48.

-, 1998. Zasięg i przebieg zlodowaceń Wisły i Watry w północno-wschodniej Pols:e w świetle nowych danych. [w:] Główne kierunki badań geomorfologicznych w Polsce. Stan aktualny i rerspektywy. /. Referaty i komunikaty. IVZjazd Geomorfologów Polskich, UMCS Lublin, s. 233 -245.

-, 2000. Budowa geologiczna. Rzeźba terenu, [w:] Plan ochrony Biebrzańskiego Parku Narodowego, Operat ochrony przyrody nieożywionej i gleb, Goniądz.

Banaszuk H., Stańska-Prószyńska W., Prószyński M., 1994, O paleogeografti zbdowacenia Wisły na obszarze Polski północno-wschodniej i odpływie wód roztopowych pradoliną Bubrzy w świetle badań termoluminescencyjnych, Przegląd Geograficzny, 66, 1-2, s. 57-69.

Ber A., 1972, Pojezierze Suwalskie, [w:] R. Galon (red.), Geomorfologia Polski,2, PWN, Warszawa.

1974, Czwartorzęd Pojezierza Suwalskiego, Biuletyn Instytutu Geologicznego 269, s. 23-106.

-, 1981, Pojezierze Suwalsko-Augustowskit. Przewodnik geologiczny. Wydawnictva Geologiczne, Warszawa.

1982, Marginal zones and deglaciation during the North Polish Glaciation in he Suwalki-Augustów Lakę-land. Biuletyn Instytutu Geologicznego, 343, s. 71-89.

-, 2000, Plejstocen północno-wschodniej Polski w nawiązaniu do głębszego podłoża i obszarów sąsiednich. Prace PIG, 170, Warszawa.

Bluszcz A.. 2000, Datowania termoluminescencyjne osadów czwartorzędowych - teoria, ograniczenia, próbie-

0

my interpretacyjne. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Mateniatyka-rizyka, 86.