3110399266

Ćwiczenie 10. Metody izolacji i rozdziału kwasów nukleinowych.

NH, NH

I ³    I

CO    CO

I 1 I

NH-

I ²

CO

CH,—^C—C—j—C—C—(—C—C—j—C—C-

^{2 L} H H₂ ^Jx H H₂ ¹ H H₂ ^Jx i H₂ CO

I

NH

I

ch₂

NH

I

CO

I

-c—c—

^x H H,

NH.

I ²

CO

1 ■c— H	1 ^H c+c— h2^Jx i	c- ^H2
	co
	NH i
	rtf -o-
NH. i ^2	NH i
CO	CO

NH.

I ²

CO

-i-c-

H H,

NH. I ² CO

I il r I

-c—f-c—c—J—c—c—f—c—c-|—c—c—

H, ^L H H,^Jx H H, ^L H H,^Jx | H,

CO

I

NH

I

r

Rys. 10.1. Struktura żelu poliakrylamidowego otrzymanego na bazie monomerów akrylamidu usieciowanych N,N’-metyleno-b/s-akrylamidem

Zachodzący w temperaturze pokojowej proces polimeryzacji żelu wymaga dodatku inicjatora i katalizatora. Pierwszy z nich rozpoczyna zjawisko powstawania wolnych rodników z cząsteczek akrylamidu, a drugi wydajnie przyspiesza wytwarzanie wiązań kowalencyjnych pomiędzy wolnymi rodnikami. Przykładowym układem inicjator - katalizator jest układ: nadsiarczan (VI) amonu -A/,A/,A/'A/^tetrametylenodwuamina (TEMED) [ (NH₄)₂S₂0₈ - (CH₃)₂N-CH₂-CH₂-N(CH₃)₂]. Podczas polimeryzacji żelu wydzielana jest spora ilość ciepła, które może spowodować powstanie w jego strukturze dziur będących efektem uwalniania się rozpuszczonych w roztworze gazów. Można przeciwdziałać temu zjawisku, schładzając mieszaninę monomerów do około 6°C przed dodaniem do niej inicjatora i katalizatora.

Podczas elektroforezy stosuje się różne układy elektrolitów, np.: 0,9M kwas octowy; 0,1M bufor fosforanowy (np. pH 8) - 0,1% SDS (ang. sodium dodecyl sulfate; dodecylosiarczan sodu; CH₃(CH₂)_n0S0₃Na; rysunek 10.2), Tris (0,025M) - glicyna (0,2M) - 0,1% SDS. Wybór elektrolitów uwarunkowany jest rodzajem białek poddawanych rozdziałowi. Obecnie powszechnie zalecany i stosowany jest układ, w którym stosuje się bufor do polimeryzacji żelu inny niż elektrolit.

www.ichip.pw.edu.pl/pilarek/biochemia