3702671775

12 STANISŁAW DOBRZYCKI. [m

stąd drzazga, i dfizha. Forma dryzga jest na wzór czeskiej), tryó, zryć (żreć — żreć), uźryć (ujrzyć — żreć).

6 zachowało się po spółgłoskach zmiękczonych (z wyj. f): vśrba, mena, zdćśrka, akuśerka, dzerzak, śmergus,    persy ^ śerso/t (cerk.

cpkiimih, st. poi. sierszeń), zberać, Ugać, ślepe, śpevać, śekóra^ mer'tac śe, memecki, mańebrovać, £vere, uozcaperyć, ulóva, polećió śe, paperus, należ, maśler, rab er, śledź, pryjaćel, kaoalśr, kućer, pod\ól (połyI — pod-\el zn. potąd — pokąd), pryi\od£ev, raźńejsy, bujnejsy. Niekiedy zmienia się w d£\će, pirnfdze, patito, źimridk, Wideń, gimajny.

W deklinacyi przymiotnikowej 6 zginęło zupełnie, mianowicie w gen., dat. i loc. sing., także w stopniu wyższym przysłówków. Końcowe y znikło, a c po spółgłoskach twardych i po r przeszło na y (cfo-óry wmćkf, dobry matce, vę"cy, pervy_} góry, ndgory)_f po palatalnych i gardłowych na i [taki córki, tam sukni, lepi, pervi).

Przeciwnie t przechodzi w J pod wpływem u: yVu , /eua, meuy, J96ua, i w konjugacyi (oh. niżej).

9.    Pochodne samogłoski ścieśnione e, o, powstają:

1) w' miejsce nosowej: jecmeń, mesopusty, pametać, d£p\etnaśće, petndśóe, pśkmj.

3) w miejsce nosowej w konjugacyi słów klasy II: minął, minęła, minęło, minęli, minęły — w Krz. mmou, )mWyi.a, minewo, minęli, minśny, zginób, zgmńm, zgmeyo, zgineti, zgineuy. kryknów, kryknewa, krykneao. krykneti, kryknśuy.

3) w miejsce « w part. praet* act. II. na ł słów kl. IV. w masc. J, w fem. i neutr. e, w plur. zostaje 6 na wszystkie rodzaje: robóu., ro-żteua, rolkuo^ robel i, robewy, chodźów, chodźewa, chodźewo, chodźeli, cAo-dźeny, i t. d. Jeżeli słowo ma w temacie o z ś r przed «, to to i'przechodzi w to y zaś przechodzi przed ? na o w masc., pozostaje w fem neutr. i w plur. wcou ale weyua, acyuo, ucyli, ucywy (zob. §. 3.₂).

C. Samogłoski nosowe..

10.    Są dwie samogłoski nosowe ę i ę. wymawiają się jak w jęz. og. i występują w tych samych przypadkach. Przed następującą spółgłoską rozkładają się na 6 lub ę i spółgłoskę w lub n, zależnie od natury na-

' stępującej głoski:    de^wba, rą"d, pre”ta. Niekiedy rynizm samogłoski

znika, zwłaszcza na końcu wyrazów: z ta?ra kopackoni, gronta som po-yoznajmooane, patfę — jednom razom, 26 svojom zonom₅ — somśek, somśdd, poromńe. w part. praet. act. II: riozi, v£ena_: v£eńi, śóon, śćena, śćeńi.