4631370389

SYNTEZY WITAMINY K, 407

H⁺

(ACjO)

Rys. 4. Otrzymywanie 2-metylo- 1,4-naftachinonu z wykorzystaniem reakcji Dielsa-Aldera

-5,8,9,10-tetrahydro-l,4-naftochinon (1). Addukt ten w środowisku kwaśnym [19] lub pod wpływem bezwodnika octowego [20] przechodzi w pochodną (2), która utleniana bezwodnikiem chromowym daje 2-metylo-l,4-naftochinon (rys. 4). Metody te pozwalają na otrzymanie dość dobrych wydajności produktu (84%), jednak mają również niedogodności. Reakcja Dielsa-Aldera przebiega stosunkowo powoli i jej produkt musi być dalej utleniany, a użycie bezwodnika chromowego stwarza problemy opisane wcześniej. Podobnie reakcja między l-acetoksy-l,3-butadienem a metylo-p-benzochinonem daje 2-metylo--1,4-dihydroksynaftalen, który utleniany jest do 2-metylo-l,4-naftochinonu za pomocą tlenu cząsteczkowego w obecności Co(salen) [21] (rys. 5). Wydajność produktu (56%) w tej metodzie jest jednak mniejsza niż w poprzedniej.

W ostatnich latach w syntezie organicznej duże zainteresowanie budzą metody elektrochemiczne, które można podzielić na metody bezpośrednie i pośrednie [22, 23]. W tych ostatnich aktywny reagent jest wytwarzany elektrochemicznie lub też elektrochemicznie regenerowany. Jak pokazano wcześniej, sole metali przejściowych [Cr(VI), Mn(III) i Ce(IV)] są dobrymi utleniaczami 2-metylonaftalenu. Jednak konieczność użycia ich stechiometrycznych ilości jest bardzo poważnym ograniczeniem, dlatego zwrócono uwagę na możliwość elektrochemicznej regeneracji tych utleniaczy [24] w procesie elektrolizy pośredniej. Elektroliza pośrednia może być przeprowadzona metodą zewnętrznego elektrolizera i wówczas procesy elektrochemiczny i chemiczny są rozdzielone lub też metodą wewnętrznego elektrolizera, gdy oba procesy zachodzą w elektrołizerze.