5484453657

5484453657



162


RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY

#    Wysoki odsetek bieżących aktualiów nie posiada żadnej trwałej wartości informacyjnej, jest bez znaczenia dla publiczności i kształtowania jej opinii.

#    Wszelkie pisanie jest komponowaniem wyselekcjonowanych i skróconych informacji, jest manipulacją!

W rozdziale 5 „Systemy kreacyjne: powstawanie informacji — struktury informacyjne” autor odwołuje się do Carla Friedricha von Weiz-sackera, według którego 1. informacją jest tylko to, co jest zrozumiane, 2. informacją jest tylko to, co wytwarza informację (s. 104).

„Narastanie kryzysów, czy kryzys wzrostu?” — tym pytaniem zajmuje się rozdział 6. Stałym zagrożeniem dla ludzkości, jej przetrwania jest to co niewiadome i niezrozumiałe informacyjnie (s. 132). Omawiając mechanizmy informacyjne w procesach komunikowania pisze autor, że ewolucja systemów społecznych i rozwój ludzkiej świadomości nie są stanem statycznym, lecz dynamiczną funkcją przyswajania informacji, są wynikiem cybernetycznych procesów komunikowania i zarazem są od nich zależne (s. 165). Zaś ścisła wiedza o oddziaływaniu na masy musi dopiero być wypracowana.

Dalej Tobien pisze o „efekcie rozcieńczania”, któremu ulega każda celowa manipulacja (czyli informacja) poprzez media publiczne. Daje takie przykłady (s. 169 i d.): Pewna organizacja w RFN ogłosiła w półroczu 6,5 tys. publikacji prasowych, co dało przeciętnie na gazetę jedną publikację miesięcznie — wobec 13 750 innych publikacji. Szansę postrzeżenia trzeba przy tym zweryfikować danymi o czytelnictwie, wg których gazety czyta tylko 70% mieszkańców powyżej 14 lat (a tylko 10% czyta stale więcej niż 1 tytuł), poświęcając tej lekturze jedynie 38 min. dziennie. Albo: spośród 2 milionów czytelników osiąga się grupę celową liczącą zaledwie 7,5%, uwzględniając tylko podstawowe czynniki wieku, płci i wykształcenia. Lecz to nie znaczy — zastrzega autor — że jedynie 7,5% czy akurat tyle mechanicznie odebrało adresowaną do nich publikację. W grę — poza ilościowymi wchodzą bowiem aspekty jakościowe publikacji i odbioru.

Wreszcie przestrzega tu Tobien przed tezą o samoregulacji: „System

pozostawiony sam sobie reguluje swą równowagę ku katastrofie” (s. 175).

Kolejne rozdziały, to „Informacyjne problemy świata pracy” i — szczególnie nas interesujący — „Manipulacja poprzez media” (s. 233—260). Wynotujmy z tez wstępnych, że publikacyjne błędy należy zawsze sprawdzić co do tego, czy ich przyczyną było medium, redaktorzy odpowiedzialni albo wydarzenie i jego uczestnicy, o których donoszono. Częste niewyważenie w poszczególnych publikacjach wyrównuje się — zdaniem autora — w sumie ogłoszonych różnorodnych poglądów. Inne tezy Tobiena: Żądanie powszechnej zrozumiałości zmusza do uproszczeń i jednostronności. „Zbyt często się zapomina, że prasa jest tylko środkiem transportu” (s. 240). Tekst zamyka rozdział 9 „Kryzys społeczeństwa — czy kryzys społeczny”.

Nie zajmujemy tu stanowiska wobec poglądów autora. Jedne, na pierwszy rzut oka oczywiste, po zastanowieniu budzą sprzeciw; inne, brzmiące kontrowersyjnie, w świetle przykładów i argumentów skłaniają do rewizji własnego stanowiska. Taka jest cała książka, nasycona wiadomościami, operująca nieraz fascynującymi przykładami (ile jest możliwych rozdań bridżowych? Liczba kombinacji ma 68 miejsc, a gdyby wszyscy mieszkańcy Ziemi przez 24 godziny bez przerwy obliczali w sekundzie milion układów i czynili to przez 80 lat, to nie obliczyliby milionowej części z milionowej części procenta tych kombinacji, które daje układ talii 52-kartowej).

Książka poświadcza erudycję i sprawne pióro autora. Tobien studiował filozofię, historię i prasoznaw-stwo, był dziennikarzem prasowym i BBC, przez 20 lat pracował na kierowniczych stanowiskach w gospodarce, instytucjach reklamowych (jest szefem „public relations” w jednym z największych przedsiębiorstw chemicznych świata) i w instytutach naukowo-badawczych. Jest autorem licznych książek, filmów, programów radiowych i telewizyjnych. Tak go przedstawia wydawca.

Tom wzbogacają aneksy: Charakterystyka poglądowa systemu informacyjnego (s. 310—372) zawiera m. in. budowę systemu, porządkowanie danych, kodowanie, programowanie, seleikcję materiału, tabele pomocni-



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
162 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY deks poruszanych zagadnień. W ten sposób autorzy wyczerpują całość
130 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY w usystematyzowaniu zagadnień, metodzie konstruowania pracy, procedurz
131 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY PROPAGANDA SOCJOLOGICZNA są przekonani co do słuszności zabiegów o
132 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY DZIENNIKARSTWO SPORTOWE dzenia jest to niewątpliwie najbardziej
133 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY nikarstwa sportowego od jego początków. Tuszyński przewertowal
134 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY DZIEJE POLSKIEGO RADIA wie, będąc historykiem powinien stawać się
135 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY MEDIA W WYMIANIE KULTURALNEJ diowym olbrzymem (s. 111). Wizyty, odwied
136 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY rialien der Konferenz des Instytut Zachodni Poznań und des Instituts&n
137 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY ASPEKTY SWOBODY GŁOSZENIA OPINII THE PROTECTION OF HUMAŃ RIGHTS IN THE
139 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY Z PROBLEMÓW KOMUNIKOWANIA ności wobec partii politycznych (w Danii do
140 RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY Planowanie rodziny: Rodźcie mniej dzieci (co znaczy: ograniczajcie
RECENZJE, omówienia, noty unistycznych władz, tworzenie negatywnego wizerunku wspólnego przeciwnika,
recenzje, omówienia, noty ZMIERZCH GALAKTYKI GUTENBERGA nracv jest porównanie preferencji słów
recenzje, omówienia, noty xr „mrów Polaków i Rosjan, ukazujących dwoistość’ ich systemów
recenzje, omówienia, noty nazwanej sieciową, zaś przedsiębiorcy uczynili zeń mechanizm nowej
DOKĄD ZMIERZA EWOLUCJA MOWY?RECENZJE, omówienia, noty •a ciągłemu procesowi zatarcia. Autorzy
recenzje, omówienia, noty OCZAMI AMERYKANINA rkla że rozwój języka jest rekapitulowany w ontogenezie
RECENZJE, omówienia, noty ^Pdiów ich sposoby traktowania rzeczywiści i publiczności. Wszystko to w
recenzje, omówienia, noty nie zespołu redakcji. Irena Grosz Zniosła najwięcej, bo aż prawie dwadzieś

więcej podobnych podstron