6771814565

PSYCHOLOGIA I KOGNITYWISTYKA W INSTYTUCIE PSYCHOLOGII 121

łany zostaje, w miejsce dwóch katedr, Instytut Psychologii. Jego pierwszym dyrektorem zostaje prof. Bolesław Hornowski. Funkcję zastępców powierzono prof. Andrzejowi Lewickiemu (sprawy naukowe) i prof. Marii Tyszkowej (sprawy dydaktyczne).

Instytut Psychologii był - nie wahamy się użyć tego słowa - ukochanym dzieckiem prof. B. Hornowskiego. Troszczył się o jego kondycję. To w okresie jego dyrektorowania Instytut znacznie poprawił swoje warunki lokalowe. Rozrósł się także liczebnie. Hornowski był w tej roli łubianym szefem. Krążyły też na jego temat liczne, ciepłe w tonacji, anegdoty. Był dyrektorem „starej daty”. Swój Instytut traktował z równą powagą, co swoją rodzinę. To był jego drugi dom. Jeden z nas (J. Brzeziński) dostąpił zaszczytu „terminowania” u Profesora - jako jego zastępca do spraw dydaktycznych wiatach 1978-1981.

1.3. Kontynuatorzy dzieła ojców założycieli

Trzej profesorowie: S. Błachowski, B. Hornowski i A. Lewicki byli bez wątpienia psychologami o największych zasługach dla powstania i ukształtowania się oblicza organizacyjnego, naukowego i dydaktycznego naszego Instytutu. Byli to trzej wybitni uczeni, którzy zechcieli poświęcić swój czas nie tylko na twórczość naukową, ale także zaangażowali się w dobro wspólne, jakim było dla nich zbudowanie silnego psychologicznego ośrodka naukowego i dydaktycznego. I to się im udało. Dzięki ich zaangażowaniu mamy dziś w Poznaniu psychologię na wysokim poziomie.

Nasi ojcowie założyciele zadbali także o to, aby znaleźli się godni kontynuatorzy ich dzieła (drugie pokolenie). Dziś do głosu dochodzą młodzi badacze (trzecie pokolenie). To oni swoimi pracami publikowanymi na łamach dobrych czasopism naukowych i prezentowanymi na liczących się konferencjach dziś współtworzą poznańską psychologię „jutra”. Nasza psychologia już niebawem - bo w 2019 r. - będzie obchodziła stulecie. W nowe stulecie wprowadzi nas nowy, wybrany w 2016 r., dyrektor Instytutu Psychologii.

Wspomniane drugie pokolenie, które kształtowało się jeszcze na Wydziale Filozoficzno-Historycznym i pisało swoje prace doktorskie pod naukowym kierunkiem naszych Mistrzów, to nieżyjący już psychologowie: Tomasz Kocowski (1933-1988), Kazimierz Obuchowski (1931-2014), Maria Tyszkowa (1932-1993) oraz nadal aktywni naukowo i dydaktycznie profesorowie seniorzy: Helena Sęk (doktorat u prof. A. Lewickiego) oraz Ryszard Stachowski (doktorat u prof. B. Hornowskiego).

Ważną postacią dla rozwoju badań eksperymentalnych w naszym Instytucie był Tomasz Kocowski (ramka 1, tom 50). Doktoryzował się w 1969 r.