6931258497

6931258497



zawodowej pracowników socjalnych. 1

zasiłku" (profesja ta bowiem - co jednoznacznie potwierdzają nasze badania - jest bardzo silnie sfeminizowana).

Powierzenie ośrodkom pomocy społecznej zarówno wypłacania różnych zasiłków pieniężnych, jak i udzielania wsparcia niematerialnego, w tym świadczenia pracy socjalnej, zostało

społeczne miały wykorzystywać dyskrecjonalne uprawnienia wymaga jej oddzielenia od wypłacania zasiłków, została tym samyn odrzucona. W debacie publicznej koncepcja instytucjonalnego rozdziału świadczeń pieniężnych od pracy socjalnej cyklicznie powraca i ogniskuje debatę ekspercką, a jak pokazują nasze badania - także dyskusję w środowisku pracowników socjalnych.

W logikę funkcjonowania służb społecznych wmontowano sprzeczność: praca socjalna ma (a przynajmniej powinna mieć)

o mobilizowanie tracących pracę klientów do tego, aby wzięli sprawy


Pracownicy socjalni stopniowo zdobywali wiedzę i nowe umiejętności zawodowe, a działania edukacyjne budowały ich tożsamość zawodową jako ^specjalistów od pomagania". W ośrodkach

mocy społecznej klasyczny dysonans poznawczy, niwelowany przez

sroki, jak i zachowań. Na poziomie percepcji osłabieniu lego dysonansu służyło budowanie tożsamości zawodowej pracowników socjalnych nie jako specjalistów od pracy socjalnej, ale jako urzędników p u b I i c z * nych placówek pomocy społecznej. Z kolei w skrze zachowań niwelowanie dysonansu polegało na rezygnacji z działań na rzecz

chęć kadr ośrodków pomocy społecznej do przeniesienia zadań związanych z wypłatą zasiłków socjalnych z ośrodków do urzędów gminnych, co zaproponował rząd na przełomie lat dziewięćdziesiątych i pierwszej dekady xxt wieku. Obawiano się (najzupełniej zresztą słusznie), że wypropo mocy społecznej. Było to więc zachowanie racjonalne, tyle że budujące

(miejsca pracy dla pracowników socjalnych w jednostkach pomocy społecznej) kosztem orientacji na dobro klientów.

Druga dekada przemian to, jak się wydaje, okres dekompozycji służb społecznych, chociaż działania edukacyjne są kontynuowane, a nawet - ze względu na dostępność środków Europejskiego Funduszu Społecznego



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSCN2269 (2) Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnychEwa Bilska y-Streszczenie: l - ! Wypal
DSCN2270a XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 253 pliwiony, poirytowany, zdenerwo
DSCN2270 (2) XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 251 pomoc drugiemu człowiekowi w
DSCN2271 (2) XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 255 Wypalenie zawodowe mylone je
DSCN2272 XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 25 7 więc z ciągłym dylematem: czy z
DSCN2273 XIV. Stres I wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 259 do przemocy fizycznej. Sytuacją
DSCN2274 XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 261 •    stresory zwi
DSCN2275 XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 263 sunku do jej obiektywnej wartośc
DSCN2276 XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 265 też jak często mieliśmy takie od
DSCN2277 XIV. Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych 267 •    Techniki spo
DSCN2278 XIV. Stres i wypalenie zawodom pracowników socjalnych 269 su jest współpraca instytucji z p
Obraz070 spektywa ta jest co najmniej równie prawdziwa i powinna być interesująca dla pracownika soc
Maria Mendel, Marek Rymsza Po co nam pracownicy socjalni - organizatorzy społeczności? Solidarność,
SDC11044 114___Marta Łuczyńska że to co jest przedmiotem powinności pracownika socjalnego, jest jedn
Profesjonalny Pracownik Socjalny Izabela Krasiejkoraca socjalna w praktyce asystenta
CCF20090523075 tif KARL R. POPPER od tego, co my nazywamy „świadomością”. Ta bowiem jest całkowicie

więcej podobnych podstron