Wykład IV
Style kierowania
STYLE KIEROWANIA
Wśród stylów kierowania mo\
na wyró\
nić styl potencjalny i styl rzeczywisty
Potencjalny styl kierowania jest zbiorem metod i technik oddziaływania
kierownika na podwładnych, który jego zdaniem winien być stosowany
dla najsprawniejszego wywiązania się z akceptowanych
ról przeło\
onego
Tak wypracowany styl ma charakter potencjalny, gdy\
w ten oto sposób kierownik ma zamiar
postępować.
W wyniku korekt potencjalnego stylu zarządzania kształtuje się styl rzeczywisty.
Rzeczywisty styl kierowania to system metod i technik oddziaływania kierownika
na podwładnych, który jest faktycznie stosowany ze względu na aktualne cele
postawione kierownikowi przez jego zwierzchników oraz warunki, w których
przyszło je realizować
Rzeczywisty styl kierowania nale\
y traktować jako swego rodzaju kompromis miedzy stylem
potencjalnym a zmiennymi interweniującymi, które kierownik wziął pod uwagę, dostosowując
wyjściowy model oddziaływania na podwładnych do rzeczywistych warunków kierowania.
Nastawienie na pracowników określenie zachowań kierownika, który akceptuje
stosunki międzyludzkie. Osobiście interesuje się potrzebami swoich
pracowników i godzi się z występowaniem indywidualnych ró\
nic między
członkami grupy.
Nastawienie na produkcję określenie zachowań kierownika, który kładzie
nacisk na techniczne czy zadaniowe aspekty pracy, troszczy się głownie
o doprowadzenie do wykonania zadań grupy i traktuje jej członków jako środek
do osiągnięcia tego celu.
SIATKA KIEROWANICZA
O stylu kierowania decydują dwa czynniki:
koncentrowanie się kierownika na zadowoleniu podwładnych- troska o ludzi,
nastawienie na stosunki międzyludzkie.
nastawienie kierownika na zadania- troska o wydajność, troska o produkcję.
Na tej podstawie zbudowali siatkę kierowniczą. Wyró\
nili w niej 5 stylów kierowania:
Styl 1.1 NIEINGERUJ
CY- kierownik  stoi z boku  , przygląda się, ingeruje gdy okoliczności
zmuszają go do tego.
Styl 1.9 DYREKTYWNY- kierownik autokrata. Pracownik nie liczy się. Wa\
ne są jedynie zadania.
Styl 9.1 INTERGRATYWNY- KLUBOWY. Kluczową postacią i wartością jest podwładny, jego
potrzeby, emocje, przyjazna atmosfera pracy.
Styl 9.9 ZESPOLOWY -IDEALNY. Wysokie efekty osiąga kierownik przez łączenie celów
Pracowniczych z celami firmy. Wzajemne zaufanie i szacunek.
Styl 5.5 PRZECI
TNY. Cechuje przeciętnych kierowników. Jest mieszanką 4 stylów poprzednich.
SIATKA KIEROWANICZA R. Blake a i J. Mouton
Nastawienie
kierownika na
stosunki
międzyludzkie
WYSOKIE
STYL STYL
KLUBOWY ZESPOA
OWY
STYL
PRZECI
TNY
STYL STYL
NIEINTEGRUJ
CY DYREKTYWNY
WYSOKIE
Nastawienie
kierownika do
zadania
SIATKA KIEROWANICZA wg J. W. Reddina
Nastawienie
kierownika na
stosunki
międzyludzkie
NISKIE
*
*
STYL STYL
TOWARZYSKI ZINTEGROWANYI
*
*
STYL STYL
SEPARUJ
CY ODDANY
NISKIE
Nastawienie
kierownika do
zadania
8 STYLÓW REDDINA
" SEPARUJ
CY SI
( A )
1. DEZERTER-  ucieczka od kierowania. 2. BIUROKRATA- przywiązuje wagę do
formalnych procedur i kontroli podległego
Wiele problemów, które powinien rozwiązać mu personelu.
bądz
nie rozwiązuje wcale, bądz
te\

przekazuje do rozwiązania innym. Przez otoczenie oceniany jest jako
Przez otoczenie jest oceniany jako sumienny i skrupulatny. Mo\
e osiągnąć
niezaanga\
owany w pracę. niezłe wyniki działania.
8 STYLÓW KIEROWANIA REDDINA
" POŚWI
CAJ
CY SI
( B )
3. AUTOKRATA- dą\
ący za wszelką 4. śYCZLIWY AUTOKRATA- stara się
cenę do wykonania zadań. realizować zadania bez zra\
ania sobie
ludzi.
Przez otoczenie oceniany jest jak nie Tych ostatnich traktuje co prawda
mający zaufania do ludzi, apodyktyczny, instrumentalnie, ale w miarę im ufa i
nie\
yczliwy, co sprawia, \
e trudno mu pozostawia samodzielność działania. Dzięki
uzyskiwać dobre rezultaty, nie mówiąc ju\
o temu mo\
e mieć dobre wyniki nawet przy
klimacie wewnątrz kierowanego zespołu. ambitnych zadaniach.
8 STYLÓW KIEROWANIA REDDINA
" TOWARZYSKI ( C )
5. MISJONARZ- wkłada wiele wysiłku.
6. ROZWOJOWIEC- uwa\
any jest za
Przede wszystkim w zapewnienie jak
człowieka ufnego, chętnie delegującego
najlepszych stosunków międzyludzkich.
uprawnienia na podwładnych, dbającego
zarazem o ich rozwój. Takie nastawienie
Przez otoczenie odbierany jest jako
zapewnia mu sukcesy tym większe, im
człowiek miły, ale nieskuteczny, nie
bardziej zintegrowany jest zespół
umiejący stawiać zadań, a bardziej jeszcze
pracowniczy.
egzekwować ich wykonania.
8 STYLÓW KIEROWANIA REDDINA
" ZINTEGROWANY ( D )
7. KOMPROMISTA- bardzo podatny na 8. ADMINISTRATOR- umie stawiać i
wpływy otoczenia. Lubi zgadzać się stawia wysokie wymagania sobie i
ze wszystkim i zawsze. podwładnym.
Koncentruje się przede wszystkim na Kładzie nacisk na pracę zespołową. Potrafi
rozwiązywaniu zagadnień bie\
ących, skutecznie dobierać bodz
ce, co zapewnia
pomijając te o du\
ym horyzoncie czasu. mu skuteczność w realizacji zadań.
TEORIA STYLÓW KIEROWANIA wg P. HERSEY A I K. BLANCHARD A
Poziom nastawienia
na stosunki
międzyludzkie
SYTUACJA IV SYTUACJA III SYTUACJA II SYTUACJA I
DUśY
STYL
KONSULTATYWNY
STYL
PARTYCYPACYJNY
STYL
INSTRUKTAśOWY
STYL
DELEGUJ
CY
MAA
Y
Poziom
nastawienia
kierownika na
zadania
MAA
Y UMIARKOWANY DUśY
DOJRZAA
OŚC PODWA
ADNYCH
DUśA UMIARKOWANA UMIARKOWANA MAA
A
UMIARKOWANY
Zmienność skutecznego stylu przywództwa w zalewności od sytuacji
Przywódcy zorientowani
na pracowników
są efektywniejsi
Przywódcy zorientowani
na zadania są aktywniejsi
1 2 3 4 5 6 7 8
Stosunki miedzy
dobre dobre dobre dobre złe złe złe złe
przywódcą a członkami
Struktura zadania ustrukturyzowana ustrukturyzowana ustrukturyzowana Nie ustrukturyzowana
Pozycja władcza
silna słaba silna słaba silna słaba silna słaba
przywódcy
I II III IV V VI VII VIII
y
ródło: F. E. Fiedler, M. M. Chemers, Leadership and Effective Managment, Glenview 1974, s. 80.