III KK 112/04 - postanowienie z dnia 2 grudnia 2004 r.
Przepis art. 60 § 3 k.k. nie ma zastosowania, jeżeli w toku postępowania oskarżony zmieni treść wyjaśnień w zakresie istotnych okoliczności popełnienia przestępstwa lub współdziałania w jego popełnieniu z innymi osobami.
I KZP 53/05 - z dnia 11 stycznia 2006 r. w składzie 3 sędziów na pytanie prawne Sądu Apelacyjnego w Krakowie
Zawarte w art. 60 § 4 k.k. sformułowanie „niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie” oznacza, że warunkiem koniecznym umożliwiającym zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary, na podstawie przesłanek wskazanych w tym przepisie, jest jedynie złożenie wyjaśnień w swojej sprawie nie zaś określona treść tych wyjaśnień.
IV KK 190/04 - postanowienie z dnia 9 listopada 2004 r.
Warunkiem zastosowania art. 60 § 3 k.k. jest ujawnienie przez sprawcę wszystkich istotnych okoliczności popełnienia przestępstwa, w tym także tych dotyczących korzyści uzyskanej z przestępstwa.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 26 października 2006 r. (sygn. akt II AKa 289/06)
Oskarżony może bronić się wszelkimi prawnie nie zakazanymi metodami i sposobami, wykorzystując w tym celu znane mu fakty (ich treściowe przedstawienie lub ukrycie, a nawet zafałszowanie), jak też przepisy prawa, w tym poprzez ich interpretację dla siebie korzystną, i w tym zakresie chronią go dyrektywy zasad prawa do obrony oraz nemo se ipsum accusare tenetur. Wtedy jednak, gdy oczekuje dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary w trybie art. 60 § 3 k.k., musi bezwarunkowo spełnić te wymogi, które wprost tym przepisie zostały zapisane, i nie może ukryć niektórych znanych mu okoliczności o istotnym charakterze, dozować podawanych informacji, uzależniać ich treści od oceny własnej sytuacji procesowej, ani też raz przekazanych informacji odwoływać.
WYROK SA W KATOWICACH z dnia 22 lutego 2007 r. II AKa 13/07
Przesłanki zastosowania nadzwyczajnego zgodzenia kary zawsze muszą być badane i analizowane oddzielnie w odniesieniu do każdego z przypisanych oskarżonemu czynów i w stosunku do każdego z nich odmienne mogą być wyniki przeprowadzonej oceny . Nie można uznawać, iż obowiązek stosowania nadzwyczajnego zgodzenia kary, o jakim stanowi przepis art. 60 § 3 kk niejako automatycznie rozciąga się na wszystkie czyny i sprawę jako całość. Ujawnienie, o jakim mowa w przepisie art. 60 § 3 kk to podawanie faktów prawdziwych, a nie fałszywe oskarżanie innych osób.
Nie każde przyznanie się sprawcy do winy jest jednocześnie ujawnieniem, a więc szczerym wyjawieniem okoliczności popełnionego przestępstwa, jak wymaga tego w/w przepis. Szczerość, pełność i niezmienność wyjaśnień oraz ich stabilność są tymi cechami, które pozwalają przyjąć, iż istotnie oskarżony, działa w zamiarze ujawnienia okoliczności przestępstwa i osób współdziałających.
IV KK 321/07 - wyrok z dnia 21 grudnia 2007 r.
Przepis art. 60 § 4 k.p.k. nie ma zastosowania, jeżeli pokrzywdzony przed upływem terminu przedawnienia, przewidzianego w art. 101 § 2 k.k., złożył do prokuratora skargę przeciwko określonej osobie o popełnienie przestępstwa - niezależnie od tego, czy jest ono ścigane z oskarżenia publicznego czy prywatnego - a prokurator odstąpił prawomocnie od ścigania wobec stwierdzenia, że przestępstwo ścigane jest z oskarżenia prywatnego, i uznał, iż interes społeczny nie wymaga jego działania z urzędu w myśl art. 60 § 1 k.p.k.
WA 27/08 - wyrok z dnia 29 lipca 2008 r.
Do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 1 k.k. lub art. 60 § 2 pkt 1 i 2 k.k. nie wystarcza, że sprawca jest młodociany lub że pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, albo że ten naprawił szkodę wyrządzoną przestępstwem. Może ono bowiem nastąpić dopiero, gdy przemawia za nim ocena całokształtu okoliczności przedmiotowo − podmiotowych ustalonych w sprawie, w powiązaniu z pozostałymi okolicznościami wskazanymi w wymienionych przepisach.
Wyrok z dnia 3 listopada 2010 r., II KK 94/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 8/10)
Sąd (…) w istocie uzależnił (…) możliwość zastosowania art. 60 § 4 k.k. od spełnienia dodatkowego, niezawartego w tym przepisie warunku - wykazania przez prokuratora przesłanek wymienionych w tym przepisie przed wydaniem wyroku przez Sąd I instancji. Sąd, w tym odwoławczy, nie jest uprawniony do poszerzenia katalogu przesłanek ustawowych zastosowania jakiejkolwiek instytucji prawa karnego, w szczególności mającej działać na korzyść oskarżonego.
Postanowienie z dnia 4 listopada 2010 r., V KK 121/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 10/10)
Aby spełnione zostały przesłanki do obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 3 k.k., informacje, o których mowa w tym przepisie, muszą być przez sprawcę ujawnione na etapie postępowania przygotowawczego prowadzonego w jego sprawie. Jeżeli sprawca decyduje się ujawnić informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia dopiero na etapie postępowania odwoławczego, nie zachodzi podstawa do skorzystania z nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 3 k.k.
V KK 110/11 - wyrok z dnia 2 czerwca 2011 r. (Biuletyn SN Nr 7/11)
W sytuacji, gdy ustawa zakłada alternatywne zagrożenie karami określonymi w art. 31 pkt 1-3 k.k., stosownie do art. 60 § 7 k.k., nie można zastosować nadzwyczajnego złagodzenia kary przez orzeczenie najłagodniejszej z nich poniżej dolnej granicy takiej kary, a jedynie przez odstąpienie od orzeczenia jakiejkolwiek z przewidzianych alternatywnie kar i ograniczenie się do orzeczenia środka karnego.
2
ART. 60 K.K.