POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT FIZYKI |
||
Tomasz Usowski |
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 22 Temat: Pomiar temperatury pirometrem optycznym. |
|
Wydział Elektroniki Rok I |
Data: 07.03.1996 |
Ocena: |
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z jedną z metod pomiaru temperatury.
tyck
2. Wstęp teoretyczny.
Każde ciało znajdujące się w temperaturze wyższej niż 0 K jest źródłem promieniowania termicznego, wywołanego ruchem cieplnym cząsteczek i atomów. W chwili, gdy ciało osiąga temperaturę 950 K zaczyna emitować promieniowanie widzialne - początkowo tylko czerwoną część widma, które następnie stopniowo się rozszerza, tak aby przy 1800 K objąć cały zakres widzialny. Pirometrią nazywa się metody pomiaru temperatury ciał polegające na porównywaniu ich całkowitej lub spektralnej zdolności emisyjnej. Urządzenia służące do pomiaru wysokich temperatur i wykorzystujące powyższą własność noszą nazwę pirometrów optycznych .
W niniejszym ćwiczeniu do pomiaru temperatur został wykorzystany pirometr optyczny monochromatyczny z zanikającym włóknem. Obserwator patrzący przez okular (w którym znajduje się filtr przepuszczający tylko promieniowanie o barwie czerwonej (=650 nm)) widzi włókno żarówki (znajdującej się wewnątrz pirometru) na tle obrazu badanego ciała:
zachodzą trzy możliwe przypadki:
a) włókno jaśniejsze od badanego ciała,
b) włókno znika w tle,
c) włókno ciemniejsze od badanego ciała;
W chwili, gdy włókno żarówki znika na tle badanego ciała ze skali galwanometru G (wyskalowanego w jednostkach temperatury [C]) odczytuje się wartość temperatury czarnej TCZ badanego ciała, czyli temperatury ciała doskonale czarnego (ciała o 100-procentowej zdolności emisji i absorpcji w każdej temperaturze), które w pewnym małym umownym przedziale długości fal promieniuje z takim samym natężeniem jak badany obiekt:
E(,TCZ)=A(TRZ)E(,TRZ)
Żarówka jest włączona w jedno z ramion mostka Wheatstone'a, a galwanometr G w jego przekątną. Metoda pomiarowa wykorzystuje własność włókna żarówki polegającą na wzroście jego rezystancji wraz ze wzrostem temperatury. Zmniejszając wartość rezystancji R powoduje się wzrost temperatury włókna, a tym samym wychylenie wskazówki galwanometru (który do temperatury około 800C pozostaje niewzbudzony, gdyz mostek jest zrównoważony) proporcjonalne do temperatury badanego ciała.
Związek pomiędzy temperaturą czarną i temperaturą rzeczywistą można wyznaczyć z następującej równości:
z której po uproszczeniu otrzymuje się:
C2=0.0144 mK
=650 nm
A(, TCZ)=0.46
3. Wyniki pomiarów i obliczenia.
a) pomiar zależności temperatury rzeczywistej wolframowego włókna żarówki w zależności od pobieranej mocy:
Układ pomiarowy
W powyzszym układzie regulujemy za pomocą zasilacza napięcie U na żarówce, co powoduje zmianę natężenia prądu I, a tym samym natężenia oświetlenia. Wykonujemy 10 pomiarów w trzech zakresach wskazań pirometru, który jest wyskalowany w C, a więc konieczne jest przeliczenie wyników zgodnie ze wzorem:
TCZ=tCZ+273.15
Wartość mocy wydzielonej na żarówce oblicza się ze wzoru:
P=UI
Na podstawie klasy dokładności stosowanych mierników oraz ich zakresów pomiarowych można wyznaczyć błędy:
U=KL.Voltomierza*Zakres pomiarowy=1.5%*10V=0.15V
I=KL.Amperomierza*Zakres pomiarowy=0.5%*0.3A=150mA
P=UI+UI
Końcowy wynik, czyli temperaturę rzeczywistą TRZ wyliczamy ze wzoru:
Tabela trzech pierwszych pomiarów na poszczególnych zakresach:
zakres 1: zakres 2: zakres 3:
U[V] |
1.5 |
1.8 |
2.5 |
2.8 |
3.4 |
3.8 |
8.0 |
8.5 |
9.0 |
I[mA] |
1150 |
1350 |
1500 |
1600 |
1800 |
1950 |
3000 |
3100 |
3250 |
T[oC] |
1100 |
1300 |
1410 |
1550 |
1800 |
2000 |
3000 |
3200 |
3300 |
Zakres pomiarowy nr 1.
Lp. |
U [V] |
I [mA] |
T [ |
P [W] |
1 |
1.5 |
1150 |
1120 |
1.725 |
2 |
1.5 |
1150 |
1100 |
1.725 |
3 |
1.5 |
1150 |
1120 |
1.725 |
4 |
1.5 |
1150 |
1130 |
1.725 |
5 |
1.5 |
1150 |
1110 |
1.725 |
6 |
1.5 |
1150 |
1080 |
1.725 |
7 |
1.5 |
1150 |
1110 |
1.725 |
8 |
1.5 |
1150 |
1090 |
1.725 |
9 |
1.5 |
1150 |
1080 |
1.725 |
10 |
1.5 |
1150 |
1070 |
1.725 |
Zakres pomiarowy nr 2.
Lp |
U[V] |
I [mA] |
T [ |
P[W] |
1 |
3.4 |
1800 |
1780 |
6.12 |
2 |
3.4 |
1800 |
1810 |
6.12 |
3 |
3.4 |
1800 |
1800 |
6.12 |
4 |
3.4 |
1800 |
1770 |
6.12 |
5 |
3.4 |
1800 |
1780 |
6.12 |
6 |
3.4 |
1800 |
1820 |
6.12 |
7 |
3.4 |
1800 |
1800 |
6.12 |
8 |
3.4 |
1800 |
1830 |
6.12 |
9 |
3.4 |
1800 |
1810 |
6.12 |
10 |
3.4 |
1800 |
1790 |
6.12 |
Zakres pomiarowy nr 3.
Lp |
U [V] |
I [mA] |
T [ |
P[W] |
1 |
8 |
3000 |
3000 |
24.0 |
2 |
8 |
3000 |
2990 |
24.0 |
3 |
8 |
3000 |
3050 |
24.0 |
4 |
8 |
3000 |
2950 |
24.0 |
5 |
8 |
3000 |
3020 |
24.0 |
6 |
8 |
3000 |
2970 |
24.0 |
7 |
8 |
3000 |
2950 |
24.0 |
8 |
8 |
3000 |
2950 |
24.0 |
9 |
8 |
3000 |
3000 |
24.0 |
10 |
8 |
3000 |
2990 |
24.0 |
Wyznaczenie błędu kwadratowego:
Dla zakresu pomiarowego nr 1.
n=10 - liczba pomiarów
Tśr = 1101
Dla zakresu pomiarowego nr 1 błąd średni kwadratowy wynosi 20.248
.
Dla zakresu pomiarowego nr 2.
n=10 - liczba pomiarów
Tśr = 1799
Dla zakresu pomiarowego nr 2 błąd średni kwadratowy wynosi 19.120
.
Dla zakresu pomiarowego nr 3.
n=10 - liczba pomiarów
Tśr = 2987
Dla zakresu pomiarowego nr 3 błąd średni kwadratowy wynosi 33.015
.
Zakres 1:
I |
U |
P |
P |
[mA] |
[V] |
[W] |
[W] |
1150 |
1.5 |
1.725 |
0.398 |
tCZ |
TCZ |
TRZ |
[C] |
[K] |
[C] |
1120 |
1393,15 |
1200,822 |
1100 |
1373,15 |
1160 |
1120 |
1393,15 |
1180 |
1130 |
1403,15 |
1190 |
1110 |
1383,15 |
1170 |
1080 |
1353,15 |
1140 |
1110 |
1383,15 |
1170 |
1090 |
1363,15 |
1150 |
1080 |
1353,15 |
1140 |
1070 |
1343,15 |
1130 |
Zakres 2:
I |
U |
P |
P |
[mA] |
[V] |
[W] |
[W] |
1800 |
3.4 |
6.12 |
0.78 |
tCZ |
TCZ |
TRZ |
[C] |
[K] |
[C] |
1780 |
2053,15 |
1930 |
1810 |
2083,15 |
1970 |
1800 |
2073,15 |
1960 |
1770 |
2043,15 |
1920 |
1780 |
2053,15 |
1930 |
1820 |
2093,15 |
1980 |
1800 |
2073,15 |
1960 |
1830 |
2103,15 |
1990 |
1810 |
2083,15 |
1970 |
1790 |
2063,15 |
1940 |
Zakres 3:
I |
U |
P |
P |
[mA] |
[V] |
[W] |
[W] |
3000 |
8.0 |
24.0 |
1.65 |
tCZ |
TCZ |
TRZ |
[C] |
[K] |
[C] |
3000 |
3273,15 |
- |
2990 |
3263,15 |
- |
3050 |
3323,15 |
- |
2950 |
3223,15 |
- |
3020 |
3293,15 |
- |
2970 |
3243,15 |
- |
2950 |
3223,15 |
- |
2950 |
3223,15 |
- |
3000 |
3273,15 |
- |
2990 |
3263,15 |
- |
Wykres zamieszczono na dołączonej kartce.
Wyznaczenie przykładowej temperatury rzeczywistej ze wzoru:
A = 0,476 -2*
K
Przykładowe obliczenia dla tcz=1393K:
4. Analiza błędów i wnioski.
Błędy wyliczone w trakcie wykonywania ćwiczenia powstały w wyniku następujących przyczyn:
- niedoskonałości ludzkiego oka, które nie pozwala na dokładne wyznaczenie momentu
kiedy barwa badanego ciała jest identyczna z barwą włókna żarówki pirometru. Dlatego
wystąpiły duże rozbieżności w odczycie tCZ (sięgające 100C).
- mierniki używane w ćwiczeniu miały określoną klasę dokładności (amperomierz-0.5 oraz woltomierz-1.5) co wpłynęło bezpośrednio na błędy wyznaczenia napięcia i prądu oraz na błąd dotyczacy obliczenia mocy wydzielonej na badanej żarówce.
Pirometr optyczny monochromatyczny z zanikającym włóknem służy do pomiaru temperatur w zakresie około 800 - 5000C. Brak odczytania temperatur rzeczywistych dla temperatur czarnych zakresu pomiarowego nr 3 wynika z nie uwzględnienia w nomogramie wartości temperatury czarnej powyżej 2500oC.