Wrocław dn.4.1.95.
LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 22
TEMAT: POMIAR TEMPERATURY PIROMETREM OPTYCZNYM.
1.OPIS TEORETYCZNY.
Pirometrią nazywa się metody pomiaru temperatury ciał, polegające na porównywaniu ich całkowitej lub spektralnej zdolności emisyjnej. Przyrządy służące do tego celu nazywa się pirometrami. Pirometr optyczny monochromatyczny służy do pomiaru temperatury czarnej. Temperatura czarna danego ciała jest równa temperaturze ciała doskonale czarnego, które w pewnym małym umownym przedziale długości fal ma takie natężenie strumienia promieniowania , jak ciało mierzone.
obiektyw pirometru tworzy obraz badanego ciała w płaszczyźnie włókna żarówki umieszczonej przed okularem. Obserwator patrzący przez okular pirometru widzi więc włókno żarówki na tle obrazu badanego ciała. W okularze mieści się filtr szklany przepuszczający tylko niewielki przedział promieniowania . Emitancję włókna można zmieniać regulując rezystancję w obwodzie zasilania. Włókno może być:
-ciemniejsze niż obraz mierzonego ciała
-jaśniejsze
-równe
Miarą emitancji włókna mogą być różne wielkości fizyczne, zwłaszcza przyłożone napięcie, natężenie prądu lub rezystancja żarówki.
2.PRZEBIEG ĆWICZENIA.
1. Wyznaczenie błędów pomiaru temperatury czarnej.
2. Wyznaczenie zależności temperatury rzeczywistej włókna żarówki od pobieranej mocy.
Rys. 1 Schemat układu pomiarowego
4. WYZNACZENIE BŁĘDÓW POMIARU TEMPERATURY CZARNEJ.
U = 1,6 V |
U = 5 V |
U = 10 V |
Tcz |
Tcz |
Tcz |
C |
C |
C |
1110 |
1390 |
1960 |
1150 |
1390 |
1820 |
1070 |
1400 |
1840 |
1090 |
1390 |
1900 |
1110 |
1400 |
1870 |
1140 |
1400 |
1870 |
1080 |
1390 |
1850 |
1030 |
1370 |
1850 |
1150 |
1390 |
1850 |
1090 |
1400 |
1860 |
= 36 |
= 9 |
= 37 |
Tcz = 1100 |
Tcz=1392 |
Tcz=1870 |
5. WYZNACZENIE ZALEŻNOŚCI TEMPERATURY RZECZYWISTEJ WŁÓKNA ŻARÓWKI OD POBIERANEJ MOCY.
U |
U |
I |
I |
P |
P |
Tcz |
Tcz |
Trz |
Trz |
V |
V |
mA |
mA |
W |
W |
C |
C |
C |
C |
1,6 |
0,2 |
1500 |
15 |
2,40 |
0.32 |
1100 |
100 |
1150 |
100 |
2,0 |
0,2 |
1700 |
15 |
3,40 |
0.37 |
1220 |
100 |
1290 |
100 |
3,0 |
0,2 |
2100 |
15 |
6,30 |
0.47 |
1280 |
100 |
1360 |
100 |
4,0 |
0,2 |
2400 |
15 |
9,60 |
0.54 |
1370 |
30 |
1460 |
30 |
5,0 |
0,2 |
2700 |
15 |
13.50 |
0.61 |
1390 |
30 |
1490 |
30 |
6,0 |
0,2 |
2950 |
15 |
17.70 |
0.68 |
1450 |
30 |
1630 |
30 |
7,0 |
0,2 |
3200 |
40 |
22.40 |
0.75 |
1530 |
100 |
1710 |
100 |
8,0 |
0,2 |
3400 |
40 |
27.20 |
0.80 |
1620 |
100 |
1800 |
100 |
9,0 |
0,2 |
3600 |
40 |
32.40 |
0.86 |
1710 |
100 |
1850 |
100 |
10,0 |
0,2 |
3800 |
40 |
38.00 |
0.90 |
1870 |
100 |
1900 |
100 |
6. SPIS PRZYRZĄDÓW.
1. Pirometr optyczny.
2. Zasilacz P-340.
3. Żarówka halogenowa.
4. Amperomierz prądu stałego.
7. UWAGI I WNIOSKI.
Otrzymany wykres zależności temperatury włókna żarówki od dostarczanej mocy jest bardzo zbliżony do krzywej logarytmicznej. Na podstawie wzoru obliczono temperaturę rzeczywistą dla napięcia 1,6 V. W pozostałych przypadkach temperaturę rzeczywistą wyznaczono na podstawie nomogramu. Błąd pomiaru temperatury wyznaczono jako odchylenie średnie kwadratowe pojedynczego pomiaru. Błędy te wyznaczono dla trzech napięć (w dolnej, środkowej i górnej części zakresu pomiarowego).