Związki chemiczne, których cząsteczki mają wymiary od 1 do 200 nm, tworzą układy koloidalne. Powstawanie roztworów koloidalnych jest wynikiem wzajemnego oddziaływania fazy rozproszonej i fazy rozpraszającej.
Istotne biologiczne znaczenie ma zjawisko pęcznienie koloidów. Odgrywa ono rolę w utrzymaniu wody w różnych strukturach oraz podczas kiełkowania nasion.
ĆWICZENIE 1
Badanie przyrostu masy i objętości nasion pod wpływem pęcznienia.
odważono ok. 2 gramy nasion następujących gatunków roślin:
Gatunek rośliny |
Wartość początkowa [g] |
Fasola |
2.17 |
Pszenica |
2.01 |
Jęczmień |
2.01 |
Owies |
2.01 |
Łubin |
2.10 |
Ogórek |
0.39 |
Len |
2.08 |
nasiona umieszczono w zlewkach, zalano wodą i pozostawiono na ok. 45 minut. Po upływie tego czasu nasiona wyjęto z wody, osuszono i ponownie zważono. Dla każdego gatunku określono przyrost masy w gramach i procentach.
Gatunek rośliny |
Wart. Początkowa w [g] |
Wart. Końcowa w [g] |
Przyrost w [g] |
Przyrost w [ %]
|
Fasola |
2.17 |
2.25 |
0.08 |
3.67 |
Pszenica |
2.01 |
2.33 |
0.32 |
15.92 |
Jęczmień |
2.01 |
2.28 |
0.27 |
13.43 |
Owies |
2.01 |
2.69 |
0.68 |
33.83 |
Łubin |
2.10 |
2.31 |
0.21 |
10.00 |
Ogórek |
0.39 |
0.40 |
0.01 |
5.26 |
Len |
2.08 |
5.00 |
2.92 |
40.38 |
3. Wykonano wykresy i porównano stopień pęcznienia w zależności od rodzaju substancji zapasowych zawartych w nasionach.