Nr ćw. 106 |
21.05 2001 r. |
Łukasz Gałęski |
WBAiIŚ |
Semestr II |
Grupa 7 |
mgr E. Mykowska |
Przygotowanie: |
Wykonanie: |
Ocena: |
Temat: Wyznaczanie współczynnika przewodnictwa cieplnego metali.
1. Przekazywanie ciepła
Przewodnictwo cieplne polega na przekazywaniu ciepła od pewnego elementu ciała do elementów sąsiednich poprzez przekazywanie energii kinetycznej bezładnego ruchu cieplnego od jednych drobin do drugich w wyniku zderzeń.
2. Strumień ciepła
Rozważmy element pręta o powierzchni przekroju A i długości dx, którego powierzchnie zewnętrzne utrzymywane są w stałych, ale różnych temperaturach.
Strumień ciepła
przepływający przez przekrój pręta określamy jako stosunek ilości ciepła do czasu
(1)
Podstawowe prawo przewodnictwa cieplnego mówi, że strumień ciepła jest proporcjonalny do powierzchni przekroju i do różnicy temperatur na odcinku dx
(2); gdzie:
nazywamy współczynnikiem przewodnictwa cieplnego, mierzymy go
;
jest gradientem temperatury.
3. Współczynnik przewodnictwa cieplnego
Jeżeli pręt ma stały przekrój i jest doskonale izolowany, to
czyli:
(3)
Z powyższego równania możemy łatwo odczytać znaczenie współczynnika przewodnictwa cieplnego. Mianowicie, gdy
jest duże, wówczas na utrzymanie stałej różnicy temperatur
trzeba dostarczyć duży strumień ciepła. W przeciwnym przypadku przekazywanie ciepła do zimnego końca jest powolne--do podtrzymania różnicy temperatur wystarczy mały strumień dostarczanego ciepła.
4. Rozkład temperatury w pręcie izolowanym i nieizolowanym.
Rozkład temperatury wzdłuż pręta otrzymamy całkując równanie (2) od dowolnego punktu (temp. T) do końca pręta (x = l,
). Wykorzystując przy tym równanie (3) otrzymujemy
(4)
Równanie (4) opisuje rozkład temperatury wzdłuż pręta tylko wtedy, gdy jest on dobrze izolowany.
Gdy powierzchnia boczna nie jest izolowana cieplnie, strumień przepływający przez kolejne powierzchnie jest coraz mniejszy w wyniku ucieczki ciepła do otoczenia. Biorąc pod uwagę fakt, że strumień ciepła przez ściany boczne jest proporcjonalny do różnicy temperatur między danym punktem a otoczeniem (prawo ostygania) można otrzymać równanie opisujące rozkład temperatury w tym przypadku w postaci:
,
gdzie h jest stałą charakteryzującą pręt i ośrodek zewnętrzny.
5. Prawo Wiedemanna-Franza
Prawo Wiedemanna-Franza mówi, że stosunek przewodnictwa cieplnego
do przewodnictwa elektrycznego
jest proporcjonalny do temperatury i nie zależy od rodzaju ciała
.
6. Zasada pomiaru
Jeden koniec pręta jest umieszczony w grzejniku a drugi w wodzie z lodem. Pręt jest izolowany vcieplnie od otoczenia, czyli można skorzystać z równania (3). Do pomiaru temperatury można użyć termometru diodowego. Strumień ciepła płynący przez pręt pochodzi od grzejnika. Jednakże nie całkowity strumień (będący mocą przepływającego przez niego prądu) zostanie przekazany strumieniowi. Wielkość strumienia zależy też od wydajności grzejnika:
7. Pomiary:
średnica pręta:
aluminiowego =19,960,01 [mm]
mosiężnego =19,890,01 [mm]
Pole przekroju pręta:
, czyli:
a błąd obliczamy za pomocą różniczki zupełnej:
, czyli:
Aal = 150,7963 [mm2]= 1,508*10-4 [m2],
Aal = 454,4836 [mm2] = 4,5448*10-4[m2],
Am 145,7632 [mm2]= 1,4576*10-4 [m2]
Am= 435,2634 [mm2]= 4,3526*10-4 [m2]
l.p |
|
U = 60 [V], i = 70 [mA] |
|
|
X [m] |
Aluminium T [°C] |
Mosiądz T [°C] |
1. |
0 |
21,6 |
19,9 |
2. |
0,05 |
20,6 |
19,4 |
3. |
0,1 |
20,0 |
18,1 |
4. |
0,15 |
18,9 |
17,3 |
5. |
0,2 |
17,6 |
16,4 |
Obliczanie współczynnika przewodnictwa cieplnego:
dla aluminium
dla mosiądzu
rozkład temperatur:
odległość między punktami pomiarowymi x = 50 mm
Wykres zależności spadku temperatury na pręcie od odległości od źródła ciepła
Z powyższego wykresu można odczytać współczynniki kierunkowe prostych utworzonych metodą regresji liniowej, które są z definicji równe odpowiednim gradientom temperatur:
|
Al. -19,4 |
M -18,2 |
sprawność grzejnika dla:
- aluminium al=0,52 0,01- mosiądzu m=0,24 0,01Wnioski
W doświadczeniu pręty: aluminiowy i mosiężny były dobrze izolowane cieplnie od otoczenia, dzięki czemu można było w obliczeniach użyć wzoru (2).
Wynika stąd, że wraz ze wzrostem odległości od końca gorącego temperatura zmniejsza się liniowo. Pomiary przeprowadzone zostały tylko dla jednej wartości napięcia U=60 [V]. Pomiary nie potwierdzają faktu, iż w ciałach o większym współczynniku przewodnictwa cieplnego przekazywanie ciepła do zimnego końca odbywa się szybciej niż w ciałach o niższym współczynniku przewodnictwa cieplnego. Dla mosiądzu temperatura w punkcie 1 była niższa niż dla aluminium (w tym samym punkcie). Na końcu pręta, temperatura pręta miedzianego była również niższa niż w przypadku pręta aluminiowego. Świadczy to o tym, że w pręcie aluminiowym następuje szybciej wymiana ciepła miedzy jego końcami znajdującymi się w różnych temperaturach (gdyż gradient temperatury jest minimalnie większy) niż w pręcie mosiężnym. Błędy pomiarów spowodowane są też szybkim topnięciem lodu i w związku z tym, niewielką różnicą temperatur na końcach prętów.
3