PORZĄDEK MUSI BYĆ
Rodzaj zabawy: wymagająca zastanowienia się i obserwacji.
Miejsce: świetlica, klasa.
Czas trwania: po około jednej minuty na każdą rundę.
Przeznaczona dla: dzieci w wieku od 6 do 10 lat; dla mniejszych grup, ale i całych klas.
Opis zabawy
Siedzimy na krzesłach ustawionych w kręgu. Po środku leżą na podłodze rozmaite małe rzeczy: gumka do ścierania, ołówek, strugaczka, batonik, szalik, rękawiczka, kreda, gąbka itd. Prowadzący może również przynieść ze sobą inne przedmioty. W sumie powinno być ich tyle, ilu uczestników (jedna osoba kładzie jeden przedmiot!).
A teraz jedno z dzieci ma za zadanie zrobić porządek w tym bałaganie. Może uporządkować przedmioty na przykład według koloru. Pozostali zgadują, czym kierował się „porządnicki". Powinni to jednak powiedzieć dopiero wtedy, gdy będzie on gotowy. Drugie dziecko będzie na nowo porządkowało wszystkie rzeczy, ale w zupełnie inny sposób. Być może ułoży je ono w szeregu według wielkości. I znowu wszyscy zgadują. A kto potrafi wymyślić jeszcze inne kryteria porządkowania?
Inne możliwości
Na początku prowadzący podaje zasadę, według której trzeba uporządkować wszystkie przedmioty, a dwaj lub trzej uczestnicy bardzo szybko zabierają się do pracy. Starsze dzieci otrzymują listę rzeczy do ręki i mają je uporządkować według rozmaitych kryteriów, które sobie samodzielnie wyszukują. Chodzi wtedy o pojęcia ogólne.
Materiały pomocnicze
Potrzebujemy przynajmniej po jednym przedmiocie na każdego uczestnika. Żaden z nich nie powinien być nawet trochę podobny do pozostałych.
Wskazówki pedagogiczne
Dzieci będą początkowo porządkowały według bardzo prostych zasad. Chodzi o to, by zmienić sposób myślenia: porządek może wyglądać również zupełnie inaczej, a mimo to jest także właściwy! Dla opracowania skomplikowanych kryteriów porządkowania dzieci potrzebują odpowiednich bodźców. Podczas gdy uczestnicy po środku koła aktywnie porządkują przedmioty, pozostali muszą się także zastanawiać. Wymaga to cierpliwości i opanowania, by nie powiedzieć od razu, że się już zgadło, o co chodzi. Odkrywanie kryteriów ustanawiania porządku pomaga dzieciom w odnajdywaniu siebie samych w świecie i w tym, by pewnego dnia mogły porządkować swoje myśli według realnych rzeczy.