Ćwiczenie nr 423.
Pomiar współczynnika pochłaniania światła .
Ocena :
1.Zjawiska absorbcji i ekstynkcji światła
Osłabienie wiązki światła podczas przechodzenia jej przez ośrodek materialny wywołane jest przez dwa zjawiska :
- absorpcję , czyli pochłanianie
- odbicie dyfuzyjne ,czyli rozpraszanie
Obydwa te zjawiska nazywamy ekstynkcją . Podczas przechodzenia przez materię cześć energii światła zostaje zamieniona na inne formy energii . Zgodnie z prawem Bougera pozostała energia ma wartość :
I=I0·e -αx
Gdzie : I0 - natężenie promieniowania wchodzące do warstwy o grubości x ,
I - natężenie promieniowania wychodzące z warstwy ,
α - współczynnik pochłaniania
Parametrem rozpraszania jest współczynnik odbicia zdefiniowany jako :
gdzie Ip - natężenie promieniowania padającego ,
Ir - natężenie promieniowania odbitego .
Gdy wiązka promieniowania pada prostopadle na granicę ośrodków współczynnik odbicia dany jest wzorem :
gdzie n - współczynnik załamania ośrodka od którego promieniowanie ulega odbiciu względem ośrodka z którego to promieniowanie pada .
W wyniku ekstynkcji natężenie światła po przejściu przez płytkę o grubości d wyniesie :
I=Ip·(1-R)2·e -αd
2.Metoda pomiaru :
Pomiaru współczynnika pochłaniania światła dokonujemy poprzez porównanie przy pomocy fotoopornika natężeń światła , które przeszło przez różną ilość płytek .Fotoopornik stanowi jedną z gałęzi mostka Wheatstone'a . Wstępnie równoważymy mostek bez płytek , ustawiając fotoopornik w odległości r0 od źródła światła . Pada na niego światło o natężeniu I0 . Po wstawieniu k płytek natężenie światła zmniejsza się do wartości Ik . Aby zachować równowagę mostka trzeba przybliżyć źródło do fotoopornika na odległość rk , przy której natężenie oświetlenia osiągnie poprzednią wartość . Zachodzi wówczas warunek :
Po uwzględnieniu zjawiska odbicia i pochłaniania otrzymujemy :
Stąd po zlogarytmowaniu stronami :
gdzie : a - współczynnik kierunkowy prostej
, który wyznaczamy metodą najmniejszych kwadratów .
Schemat układu pomiarowego :
gdzie : 1 - ława optyczna
2 - oświetlacz z kolimatorem
3 - płytki szklane
4 - fotodetektor
5 - wskaźnik mostka
3. Tabele wyników pomiarów .
wyznaczenie średniej grubości płytek
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
dśr |
d1 |
2,859 |
2,84 |
2,84 |
2,86 |
2,862 |
2,843 |
2,838 |
2,848 |
2,841 |
2,852 |
2,848 |
d2 |
2,85 |
2,855 |
2,846 |
2,852 |
2,85 |
2,85 |
2,848 |
2,848 |
2,852 |
2,85 |
2,85 |
d3 |
2,91 |
2,912 |
2,912 |
2,925 |
2,922 |
2,935 |
2,955 |
2,949 |
2,949 |
2,92 |
2,928 |
d4 |
2,8 |
2,79 |
2,789 |
2,795 |
2,795 |
2,796 |
2,79 |
2,793 |
2,785 |
2,795 |
2,792 |
d5 |
3,148 |
3,149 |
3,145 |
3,138 |
3,14 |
3,142 |
3,148 |
3,12 |
3,12 |
3,122 |
3,137 |
d6 |
3,121 |
3,114 |
3,099 |
3,13 |
3,118 |
3,121 |
3,128 |
3,119 |
3,085 |
3,095 |
3,113 |
d7 |
2,95 |
2,94 |
2,944 |
2,948 |
2,905 |
2,932 |
2,908 |
2,904 |
2,904 |
2,921 |
2,928 |
d8 |
2,926 |
2,92 |
2,922 |
2,95 |
2,982 |
2,978 |
2,971 |
2,958 |
2,93 |
2,932 |
2,947 |
b) pomiary odległości
k |
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
dksr [mm] |
|
2,848 |
2,85 |
2,928 |
2,792 |
3,137 |
3,113 |
2,926 |
2,947 |
rk [m] |
0,6 |
0,57 |
0,535 |
0,51 |
0,48 |
0,43 |
0,41 |
0,39 |
0,36 |
|
|
0,05 |
0,11 |
0,16 |
0,22 |
0,33 |
0,38 |
0,43 |
0,51 |
4. Obliczenia
średnia grubość płytki
współczynnik kierunkowy prostej a oraz jego błąd Δa wykonane obliczone metodą najmniejszych kwadratów
a=6,65·10-2
Δa=2,34·10-3
współczynnik odbicia :
d) współczynnik pochłaniania światła
5. Wykres
6. Rachunek błędów
błąd średniej grubości płytki :
gdzie : ta - współczynnik odczytany z tablicy metody Studenta dla poziomu ufności 0,95 ( ta = 2,368)
S - błąd standardowy obliczony ze wzoru :
błąd współczynnika pochłaniania :
wynik końcowy
αobl= α ± Δα = 0,024 ± 5,6·10-3
6.Wnioski i spostrzeżenia :
Średnia grubość płytek dśr wahała się w granicach od 2,792 [mm]
do 3,137 [mm] .
Zmniejszenie błędu Δα jest możliwe dzięki zastosowaniu płytek o jednakowej grubości ( błąd Δd będzie dążył do zera ).
Przy większej liczbie płytek umieszczonych miedzy fotooprnikiem a źródłem światła na fotoopornik pada mniejsze natężenie światła .Aby zrównoważyć straty źródło światła należy przybliżyć do fotoopornika .
Na dokładność pomiaru wpływ miało :
zewnętrzne oświetlenie , którego nie dało się zupełnie wyeliminować , a które padając na fotoopornik zmieniało jego rezystancję a tym samym wskazania mostka .
niedokładność odczytu odległości fotoopornika od żródla światła na ławie optycznej .