Dylatacje W przypadku posadowienia budynków z prefabrykatów wielkowymiarowych na gruntach o zmiennej ściśliwości, jak również na terenach szkód górniczych, należy budynek projektować z odpowiednio gęsto rozmieszczonymi dylatacjami. Poza warunkami gruntowymi na rozstaw dylatacji wywiera wpływ konstrukcja budynku, materiał i rodzaj ścian zewnętrznych oraz rodzaj złączy. Są to elementy, które pod wpływem zmian temperatury podlegają odkształceniom. Na przykład przy wielowarstwowej strukturze ścian zewnętrznych umiejscowienie warstwy izolacji termicznej od zewnątrz zapobiega większym odkształceniom betonowej warstwy nośnej, co przy równoczesnym zapewnieniu swobody odkształceń w warstwie elewacyjne pozwala na wzrost rozstawu dylatacji ROBOTY ZIEMNE TYCZENIE WYKOPY Przed przystapieniem do wykonania wykopu należy staranne wytyczyc zarys poszczególnych elementow budynku i utrwalic w tki sposób który umożliwi dokładne ich umiejscowienie i sprawdzenie w czasie budowy. Linie zabudowy w przyziemiu wyznaczaja władze budowlane. Tyczenie podłorza budynku polega na tym , ze na wyrównanym terenie oznacza się naroza ścian za pomoca drewnianych palikow , w celu dokładniejszego oznaczenia punktow, w glowice palikow wbija się gwoździe. Wymiary i właściwy kształt zaleca się sprawdzic przez kontrolny pomiar przekatnych. Poza przewidywalna gorna krawędzią zbocza wykopu ustawia się ławy kierunkowe . po ustaleniu ław przenosi się na nie linie ścian zaznaczając je wbitymi z wierzchu gwoździami. Od tak zaznaczonych punktow odmierza się na ławach odcinki odpowiadające: odległosciod krawędzi dna wykopu, szerokościom odsadzek, szerokościom fundamentow, grubościom ścian. Naciągnięty drut, przywiązany do gwoździ wyznaczy rzuty poziome krawędzi elementow konstrukcji. Bezpieczne nachylenie zboczy wykopu zalezy od rodzaju gruntu. Ustala się je na podstawie badan geotechnicznych. W celu prawidłowego wytyczenia miejsca usytułowania budynku w terenie należy ustalic poziom porównawczy, od którego będzie się odmierzac polozenie w pionie roznych elementow budynky :dno wykopu, spod i wierzch fundamentow , podloga parteru itp. Poziom porównawczy ustala się za pomoca reperow tymczasowych lub stalych. Korzystając z poziomu porównawczego można ustalic potrzebne poziomy w budynku za pomoca niwelatora lub weza wodnego. ROBOTY ZIEMNE Do robut ziemnych zalicza się: -wykopy wykonane w celu wykonania fundamentow i podziemi -wykopy służące wykonaniu przeprowadzeniu instalacji. -wyrownanie powierzchni terenu z nadaniem jej odpowiednich spadkow. -urzadzenie drog dojazdowych, dojsc, placow, trawnikow, itp. WYKOPY BUDOWLANE Dzielimy na: -szerokie-szerokoprzstrzenne, -waskie-waskoprzestrzenne. Przyjmuje się, ze wykopy szerokoprzestrzenne to takie, których głębokość jest mniejsza od szerokości dna, waskoprzestrzenne-gdy jest ona wieksza. Wykopy mazna podzielic na płytkie(do 2,5-3,0m) i głębokie. Sciany wykopow mogą być pochyle albo pionowe. Kolejnosc robut przy wykopaniu wykopu rozpieranego przy pomocy bali drewnianych: 1)wykonanie wykopu na głębokości 2-4 bali. 2)ułożenie poziomych bali i ustawienie pionowych nakładek (co 2,0-2,5m) 3)rozparcie nakładek rozporami 4)pogłębienie wykopu i ułożenie nastepnych poziomych bali 5)ustawienie nowych nakładek(rownolegle do istniejących) i ich rozparcie 6)zdemontowanie wczesniej wykonanego rozparcia 7)itd., az do osiągnięcia zamierzonej głębokości wykopu.
|
Wykonywanie wykopów. Przy wykonywaniu wykopów nie należy dopuszczać do spływu wód opadowych z otaczającego terenu. Spływ wód do wykopów nie tylko stanowi poważną przeszkodę w pracy ale może spowodować obsunięcie się skarp wykopów, które w szczególności przy wykopach czasowych są dość strome. Spody wykopów pod fundamenty nie mogą być, w przypadku przekopania poniżej projektowanego poziomu, zasypywane gruntem, lecz powinny być wypełnione np. chudym betonem. Należy zwrócić uwagę na zasadę niedobierania do dna wykopu pod fundamenty warstwy 10-20 cm, tak aby chronić nią od wpływów atmosferycznych; wasrtwę tę zbiera się przed rozpoczęciem wykonywania fundamentów. Podstawowymi maszynami do wykonywania wykopów są koparki wyposażone w różny osprzęt roboczy. Do wykonywania płytszych wykopów (do 1.5 m) stosuje się również spycharki i zgarniarki. Sposoby wykonywania wykopów są uzależnione od konkretnych warunków, a przede wszystkim od ukształtowania terenu, od wielkości wykopów, rodzaju gruntu, przeznaczenia, czasu realizacji itp. a) sposób podłużny (przelotowy): jest to sposób jeden z najwygodniejszy pod względem możliwości swobodnego ruchu środków transportu odwożących urobek. Dużą zaletą tego sposobu jest łatwość urządzenia odpływu wód zarówno gruntowych, jak i opadowych, a zatem łatwość osuszania dna wykopui ułatwiania pracy koparkom oraz środkom transportu. Odpływ wody w gruntach spoistych zapewnia się przez pochylenie dna wykopu w kierunku przeciwnym do kierunku przemieszczania się koparki w toku pracy. Przy wykopach głębokich kopanie odbywa się w dwóch i więcej warstwach wysokości, odpowiadającej parametrom roboczym zastosowanej koparki (wysokość wyładowania). Wykopy przelotowe stosowane są najczęściej w budownictwie kolejowym i drogowym, gdzie występują one na zmianę z nasypami. W tych warunkach podłużny sposób wykonywania wykopów sprzyja swobodnemu, podłużnemu transportowi urobku z wykopu na nasypy oraz otwiera duży front robót. W początkowym stadium wykopu przelotowego układa się na terenie tor odwozowy kolei normalnej, wąskiej albo drogę kołową. Jeśli ułożenie tych dróg bezpośrednio na terenie nie jest możliwe, to układa się je w specjalnie wykonanym wstępnym rozkopiw szerokości odpowiadającej rodzajowi zastosowanych środków dowozowych (3 m dla toru kolei normalnej, 2,5 m dla dróg kołowych) oraz wtedy sumaryczna grubość kopanych warstw nie odpowiada całej głębokości wykopu, gdy lepiej jest wykonać przekop wstępny na wierzchu wykopu, niż usuwać cienką warstwę pozostałą na dnie wykopu. b) sposób poprzeczny: stosowany jest tam, gdzie teren w kierunku poprzecznym do prowadzenia robót jest znacznie pochylony i gdy wykop i nasyp leżą bezpośrednio przy sobie oraz gdy z urobku pochodzącego z wykopu tworzy się po obydwu stronach odkłady. c) sposób czołowy: stosowany był dotychczas najczęściej przy wykopach pod budynki, a więc przy wykopach tzw. zamkniętych. Znajdowały tu zastosowanie przeważnie koparki przedsiębierne; koparka i środki transportu znajdowały się z reguły na dnie wykopu. Taka sytuacja utrudniała dojazd środków transportu do koparki (na tylnym biegu) oraz wyjazd z ładunkiem z wykopu. |
. Stosowanie do wykopów pod budynki nowoczesnych koparek uniwersalnych z osprzętem roboczym przedsiębiernym pozwoliło usprawnić technologię wykonania wykopów; koparka i środki transportu znajdują się na terenie. W przeciwieństwie do sposobu czołowego koparka podsiębierna przesuwa się w czasie pracy do tyłu. Wykopy pod budynki do poziomu wierzchu ławy lub stóp fundamentowych wykonuje się mechanicznie, natomiast wykopy pod same ławy lub stopy fundamentowe ręcznie, przy czym grunt wydobyty ręcznie układa się między ławami lub stopami. Jest to sposób mało ekonomiczny ze względu na dużą ilość robót ręcznych. Dlatego lepiej jest w tych przypadkach wykonać wykop mechanicznie na głębokość poniżej wierzchu ław fundamentowych, tak aby pozostała do wykonania ręcznego tylko taka ilość gruntu, jaka potrzebna jest do wyrównania wykopu wykonanego mechanicznie do poziomu spodu posadzki. Ilość robót ręcznych przy tego typu wykopach uzależniona jest od dokładności pracy koparek. Wymagana dokładność powinna wynosić ±5 cm, natomiast z doświadczenia dokładność ta, szczególnie przy głębokoich wykopach wynosi 10-30 cm a nawet 50 cm.
. Kształt łuków - sklepień: Ze względu na kształt poprzecznego przekroju podniebienia: odcinkowe, półkolisty ,pełzające ,kombinozowe, paraboliczny, eliptyczny , koszowy ostrołukowy, Ze względu na kształt przestrzenny podniebienia : 1)sklepienia o pojedynczej krzywiznie -kolebkowe -pochodne ; niecyklowe, klasztorne, krzyzowe, zwierciadlane, sopleńcowe, 2)sklepienia o podwójnej krzywiznie: -kopuły obrotowe -sklepienia o podwójnej krzywiznie: zaglowe, beczulkowe, kryształowe, itp. Ze względu na kształt przenoszą przede wszystkim ściskanie, gdy mają 100 i więcej metrów - występują niewielkie momenty zginające. Schematy statyczne sklepień: trójprzegubowy, dwuprzegubowy, bezprzegubowy. Łuki przenoszą na podpory na ogół duże siły rozporu poziomego, zależnie od obciążenia, schematu statycznego i promienia krzywizny. Siły te mogą być przekazywane na konstrukcję wsporczą (słupy, ściany), lub bezpośrednio na fundament. Gdy łuki powodują siły rozporu o dużych wartościach stosuje się w nich ściągi. Ściąg- pręt stalowy przenoszący poziome siły rozciągające. Sklepienia_sa to ustroje stropowe o powierzchni zakrzywionej, przekrywajaca pewna przestrzen. Wykonywane sa z klińców kamiennych lub ceglanych , z betonu lub zeelbetu.
|
MUR czyli material , zktorego wykonuje się elementy murowane- jest to material budowlany wykonany z kamienia naturalnego lub sztucznie zmonolityzowanego zaprawa lub ułożonych na sucho, przystosowany do pracy pod przeważającym dzialaniem obciążeń ściskających. Mury kamieni naturalnych Stosowane sa przedewszystkim tam , gdzie zloza skal sa rudlem materialu latwo dostępnego i taniego. Kamien naturalny znajduje tez zastosowanie w budownictwie ze względów estetycznych , estetycznych żaden kamien sztuczny lub wyprawa nie jast w stanie tego w pelni imitowac. Kamaien naturalny nadaje obiektom cech monumentalności i surowości.podstawowe zalety murow kamiennych: duza nośność na sciskanie, trwałość-odpornosc na czynniki atmosferyczne , ognioodporność ognioodporność estetyka.wady:zla izolacyjnosccieplna, duzy ciezar własny, mala wytrzymałość na rozciaganie(i zginanie) i często wodochłonność. |
Prefabrykacja Zalety uprzemysłowienia -skrocenie cykly budowy -obnizenie pracochlonnasci (zwłaszcza na etapie wznoszenia konstrukcji nosnej) -mozliwosc racjonalnego wykorzystania nowoczesnych materiałów -czesciowe uniezależnienie produkcji budowlanej od warunkow atmosferycznych -obnizenie kosztow budowy Zalety: -wieksza energochłonność -znaczna kapitalechlonnasc -wlaczenie w proces budowlany innych branz (problemy organizacyjne -trudnosc trudność zróżnicowaniem układów funkcjonalnych (unifikacja wymiarow) -trudnosci trudności atrakcyjnym zagospodarowaniem przestrzennym -koniecznosc budowy drog transportowych. |
|