INSTYTUT ARATÓW ELEKTRYCZNYCH
POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ
ROK AKADEMICKI........1997/98
NAZWISKO I IMIĘ..........DOMANOWSKI JACEK
SEMESTR.........................VI
STUDIUM ........................MAGISTERSKIE
SPECJALNOŚĆ................ELEKTROWNIE
LABORATORIUM...........PONIEDZIAŁEK godz. 1700-2000
LABORATORIUM
Z TECHNIKI ŁĄCZENIA
ĆWICZENIE NR 9
TEMAT: NAPIĘCIE POWROTNE PRZY WYŁĄCZANIU ZWARĆ POBLISKICH.
DATA WYKONANIA ĆWICZENIA |
DATA ODDANIA SPRAWOZDANIA |
OCENA ZA SPRAWOZDANIE |
OCENA ZA ZALICZENIE TEORETYCZNE |
UWAGI |
25.03 1998r. |
30.03 1998r. |
|
|
|
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z modelem linii długiej i zachowaniem się jej na zwarcia pobliskie.
2. Przebieg ćwiczenia i opis modelu linii.
W celu dokonania pomiarów zwarliśmy zaciski 2 i 3, oraz linię na końcu. Przy otwartym wyłączniku WL i zamkniętym WS nastawiliśmy autotransformator Atr na żądaną wartość napięcia w obwodzie wg wskazań woltomierza V, i porównaliśmy ze wskazaniami oscyloskopu. Po zamknięciu WL określiliśmy wg A i V wartości prądu zwarciowego IW oraz napięcia ULL. Przesuwając punkt zwarcia co 0,5km w kierunku zwarcia zmierzyliśmy charakterystyki IW = f(l) oraz ULL = f(l).
W ćwiczeniu wykorzystaliśmy model linii elektroenergetyczej niskiego napięcia. Do budowy modelu przyjęto następujące parametry linii:
- sieć zasilająca o mocy zwarciowej S = 3000MVA i częstotliwości drgań własnych fś = 600Hz,
- napięcie znamionowe Un = 110kV,
- skala zmniejszania napięć ku = 1:104,
- skala zmniejszania prądów ki = 1:104,
- linia napowietrzna jednotorowa wykonana z przewodu AFL 3*150mm2 w układzie płaskim, odległość przewodów b = 4360mm, promień przewodu r = 8.65mm, długość linii lmax = 10km,
- model odwzorowuje jednofazowe zwarcie doziemne przy skutecznie uziemionym punkcie zerowym sieci zasilającej,
- linia odwzorowana jest linią łańcuchową złożoną z n = 40 czwórników typu π wg rysunku.
Parametry modelu.
Napięcie: Umn = Un ku = 1. Dla zachowania przyjętej skali prądu i zachowania częstotliwości drgań własnych obwodu parametry układu mogą pozostać bez zmian, gdyż stosunek: kp = ki/ku = 1. Stąd:
Dla pojedynczego czwórnika z powyższego rysunku parametry są nzstępujące:
Rom = RLm/n = 1.96/40 = 0,049Ω
Lom = LLm/n = 13/40 = 0,325mH
Com = CLm/n = (89,2/40)*10-9 = 2,23*10-9F
3. Wyniki pomiarów i obliczeń.
Przykładowe obliczenia wykonane dla punktu 1:
Iw=ULL/( Xs+X0*l)=76/(5+0,4*10)=8,4 kA
Up(T/2)=2Em-2√2*Xs*Iw=2*110-2√2*5*8.4=101.2 kV
dUp/dt=EmωZo/( Xs+X0*l)=110*314*380/(5+0,4*10)=1.5 kV/μs
l.p |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
|
l |
km |
10 |
9.5 |
9 |
8.5 |
8 |
7.5 |
7 |
6.5 |
6 |
5.5 |
5 |
Iw |
kA |
5.5 |
5.6 |
5.7 |
5.8 |
5.9 |
6.0 |
6.1 |
6.2 |
6.4 |
6.5 |
6.6 |
ULL |
kV |
76 |
74 |
74 |
74 |
74 |
74 |
74 |
72 |
72 |
72 |
72 |
Up(T/2) |
kV |
97 |
93 |
90,5 |
85,5 |
83 |
77,5 |
71,5 |
67 |
62,5 |
58 |
55 |
T/2 |
μs |
61.4 |
60.7 |
59 |
55.1 |
52.4 |
50.5 |
45.1 |
39.7 |
37.9 |
36.6 |
35.4 |
dUp/dt |
kV/μs |
3.16 |
3.1 |
3.1 |
3.1 |
3.17 |
3.07 |
3.17 |
3.37 |
3.3 |
3.17 |
3.11 |
Up(T/2) |
kV |
101.2 |
101.1 |
98.37 |
95.4 |
92.4 |
89.2 |
85.7 |
84.2 |
82.4 |
78.3 |
65.8 |
dUp/dt |
kV/μs |
1,46 |
1.49 |
1.53 |
1.56 |
1.6 |
1.64 |
1.68 |
1.73 |
1.77 |
1.82 |
1.87 |
Iw |
kA |
8.4 |
8.41 |
8.6 |
8.81 |
9.02 |
9.25 |
9.5 |
9.6 |
9.73 |
10 |
10.9 |
4. Charakterystyki : Iw=f(l), ULL=f(l), Up(T/2)=f(l), dUp/dt=f(l), dla wyników otrzymanych z pomiarów i obliczeń
Sw [kV/μs]
5. Schemat układu pomiarowego.
6. Wnioski.
W ćwiczeniu badaliśmy zachowanie się linii wysokiego napięcia na zwarcia pobliskie czyli na zwarcia występujące w niewielkich odległościach od wyłącznika. Zwarcia takie są bardzo trudne do wyłączania i niebezpieczne dla aparatury wyłączającej. Trudność ta wynika z występowania niekorzystnych przebiegów napięcia powrotnego, które charakteryzują się między innymi dużą stromością początkową. Napięcie to jeśli przekroczy wartość wytrzymałości powrotnej wyłącznika powoduje ponowny zapłon łuku. Na podstawie przeprowadzonych przez nas pomiarów widzimy że napięcie powrotne maleje wraz ze zmniejszaniem odległości punktu zwarcia od wyłącznika. Zupełnie inaczej sprawa ma się z prądem zwarcia. Prąd ten maleje wraz ze wzrostem odległości zwarcia od wyłącznika. W ćwiczeniu wyznaczaliśmy także strefę niebezpieczną przy wyłączaniu zwarć pobliskich i jak wynika z wykresu strefa ta przypada na odległość zwarcia od wyłącznika w zakresie 1,2-3,8 km. Także w tym zakresie wystąpienia zwarcia istnieje bardzo duże niebezpieczeństwo uszkodzenia wyłącznika (np. sklejenie styków wyłącznika ).