SPRAWOZDANIE
Ćwiczenie nr: 6 czwartek, 22.03.2007r.
Temat: ANALIZA WARUNKÓW TLENOWYCH W WODACH PŁYNĄCYCH
Sekcja:
ŁOJEK Sylwia
MATYJA Agata
TRZASKALIK Lucyna
WINIARSKA Anna
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest określenie przebiegu linii tlenowej w rzece poniżej punktu zrzutu ścieków w warunkach letnich i zimowych. Uzyskane wyniki należy wykorzystać do określenia położenia punktu krytycznego (odległość maksymalnego obniżenia stężenia tlenu w odbiorniku od punktu zrzutu ścieków) oraz ustalenia wymaganego stopnia oczyszczania ścieków.
Dane wyjściowe: B/21/07
Karty zebtranych wyników:
Przeliczenia:
Mając na celu obliczenie deficytu tlenu w rzece, najpierw obliczyłyśmy wszystkie stałe, czyli stałą szybkości biodegradacji, wartość BZT w punkcie całkowitego wynieszania, stałą szybkości reaeracji, szybkość wytwarzania tlenu w procesie fotosyntezy, szybkość zużycia tlenu w procesie oddychania mikroorganizmów wodnych, szybkość poboru tlenu przez bentos stosując podane wzory. Następnie poszczególne czasy szybkości przepływu hydraulicznego w przelidzeniu na dobę do poszczególnych odcinków. Posiadając wyżej wymienione wartości podstawiłyśmy je do podanego wzoru na deficyt tlenu w rzece w punkcie obliczeniowym. W dalszej kolejności obliczyłyśmy stęrzenie w punkcie obliczeniowym jako różnice stężenia tlenu w wodzie w punkcie obliczeniowym w stanie nasycenia dla temperatury obliczeniowej i deficytu tlenu w rzece w danym punkcie.
CO = COS - DO
W dalszej części obliczałyśmy odległość punktu krytycznego od punktu odprowadzania ścieków korzystając ze wzoru:
Podany wzór znalazłyśmy w książce Adamskiego W. „Modelowanie systemów oczyszczania wód”, wyd. PWN, W-w 2002, rozdział 4.3, strona 68.
Wyniki analiz:
Odległość punktu krytycznego od punktu odprowadzania ścieków odpowiednio wynosi:
dla lata: xKR = 4912,63 metrów
dla zimy: xKR = 3688,21 metrów
Wnioski:
Odbiornik w punkcie krytycznym zaliczany jest do klasy V latem i zimą ze względu na warunki tlenowe, ponieważ stężenie tlenu jest poniżej wartości granicznej wynoszącej 4 pomiędzy klasą IV i V. Z procesów „tlenowych” największy wpływ na warunki tlenowe w odbiorniku latem i zimą ma biodegradacja. Obserwując zmiany stężenia tlenu w wodzie w zależności od odległości stwierdzamy, że w punkcie końcowym wodę możemy zaliczyć do III klasy czystości w lecie, a do II klasy w zimie. W wyniku tych klasyfikacji możemy uznać za stosowne sztuczne napowietrzanie rzeki także zwiększenie stopnia oczyszczania wprowadzanych ścieków do rzeki w celu polepszenia jakości napowietrzenia rzeki w punkcie końcowym i dzięki temu zwiększenia klasy jakości wody do I w zimie i II w lecie, a może nawet do I w obu porach roku przy zastosowaniu bardzo dobrych metod napowietrzania i oczyszczania.