Norma europejska PN-EN 12004 - nowa klasyfikacja klejów do płytek ceramicznych

Od lipca 2001 obowiązuje norma europejska EN-12 004. Przystąpienie Polski do Unii oznacza konieczność

stosowania tego przepisu także w naszym kraju. Dzięki nowemu podziałowi cienkowarstwowych zapraw

klejących wg PN-EN 12 004 nabywca zostanie poinformowany o jakości i właściwościach oferowanego kleju.

Co zawiera norma PN-EN 12 004?

Wprowadzono nową klasyfikację i nowe oznaczenia w zakresie jakości cementowych zapraw

cienkowarstwowych, klejów dyspersyjnych oraz klejów reaktywnych na bazie żywic.

I tak:

•

"C" oznacza kleje na bazie cementu,

•

"D" kleje dyspersyjne,

•

"R" kleje reaktywne.

Informacja jest w całości poświęcona klejom na bazie cementu (C), ponieważ właśnie takie kleje są

najczęściej stosowane do układania płytek ceramicznych.

W celu określenia jakości zaprawy klejącej wg PN-EN 12 004 próbki poddawane są m.in. badaniom

wytrzymałościowym na zrywanie.

Jeżeli w wyniku tych badań wykonanych na próbkach składowanych w różnych warunkach (w suchym

miejscu, w wodzie, cieple, powtarzających się cyklach zamrażania i rozmrażania) wytrzymałość na zrywanie

osiągnie wartość 0,5 N/mm

2

to oznacza, że zostały spełnione minimalne wymagania stawiane

zaprawom cienkowarstwowym. Takie zaprawy otrzymują wg normy oznaczenie C1.

Jeżeli w wyniku tych badań wytrzymałość na zrywanie osiągnie lub przekroczy wartość 1,0 N/mm

2

,

wówczas zaprawa otrzymuje oznaczenie C2. Lepszą przyczepność kleju możemy zatem osiągnąć stosując

zaprawę z oznaczeniem C2.

•

Oprócz tego istnieją jeszcze inne dodatkowe oznaczenia zapraw cienkowarstwowych; np.: zaprawa

szybkowiążąca ma oznaczenie "F".

•

Zaprawa, która charakteryzuje się wydłużonym czasem otwartym, nosi dodatkowo oznaczenie

"E",

•

z kolei taka, która eliminuje obsuwanie się płytek podczas klejenia (czyli ma większą

stabilność) jest oznaczona literą "T" - tiksotropowa

Kombinacja oznaczeń np. C1EF czy C2 EF nie jest możliwa, ponieważ klej szybkowiążący nie może

mieć jednocześnie wydłużonego czasu otwartego.

Jeżeli po oznaczeniu podstawowym C1 lub C2 nie występuje litera "T", można założyć, że taki klej nie

nadaje się raczej do stosowania na ścianach (wyjątkiem jest klejenie płytek na styk, bez zachowania fugi).

Brak litery "T" w oznaczeniu produktu wskazuje na to, że taki klej może spowodować obsuwanie się płytek

lub, że nie jest to klej a zaprawa półpłynna.