ELEKTROWNIA OKRĘTOWA
Zadaniem elektrowni jest dostarczenie prądu
elektrycznego do:
napędu urządzeń wyposażonych w silniki
elektryczne,
ogrzewania,
oświetlenia,
urządzeń radiowo-nawigacyjnych
w każdym stanie eksploatacji statku.
Na
statkach
stosuje
się
prąd
przemienny
trójfazowy o napięciu 440 V lub 400 V
(oświetlenie 220 V) i częstotliwości 50 lub 60 Hz.
Moc i struktura elektrowni statku zależy od jego
typu, rodzaju układu napędowego i sposobu
wykorzystania różnych źródeł energii do napędu
prądnic.
Zapotrzebowanie na energię elektryczną jest
uzależnione od następujących czynników:
typ, wielkość statku, rodzaj przewożonego
ładunku,
linia żeglugowa (strefa klimatyczna), pora roku i
doby,
typ i moc głównego silnika napędowego oraz
rodzaj paliwa,
stopień elektryfikacji i automatyzacji statku
rozpatrywany, charakterystyczny dla danego
statku stan (stany) eksploatacji.
Moc
zainstalowana
(suma
mocy
wszystkich
prądnic, za wyjątkiem awaryjnej) elektrowni
zależy od zapotrzebowanej mocy wszystkich
odbiorników znajdujących się na statku.
Dla statku towarowego, stosunek zainstalowanej
mocy elektrowni do mocy na wale silnika
głównego zawiera się najczęściej w przedziale
15÷35%.
Oprócz podstawowych zespołów prądotwórczych
wytwarzających energię elektryczną podczas
normalnej eksploatacji, na statku instaluje się
awaryjny
zespół
prądotwórczy
o
mocy
potrzebnej do zasilania oświetlenia awaryjnego,
latarni
sygnałowo-pozycyjnych,
środków
łączności, wyposażenia radiowo-nawigacyjnego,
jednej z pomp pożarowych i innych, niezbędnych
dla bezpieczeństwa statku i ludzi urządzeń (np.
silników wind szalupowych).
Agregat awaryjny
Agregat awaryjny
Lokalizacja, wymagania:
- poza obszarem siłowni głównej statku,
- na poziomie pokładu głównego lub wyżej,
- odrębne wejście do pomieszczenia z zewnątrz,
- gotowość ruchowa,
- łatwość uruchamiania,
- moc wystarczająca do autonomicznego
uruchomienia siłowni ze stanu „zimnego” do
pełnej jazdy morskiej.