nostabilny z uk³adem scalonym U2 jest nie-
aktywny. Dioda do³¹czona do wyjcia DO0
(LED) wieci i sygnalizuje stan gotowoci
urz¹dzenia do pracy.
Po naciniêciu jakiegokolwiek klawisza
w sterowniku bezprzewodowym, stan wyj-
cia uk³adu scalonego U1 zmienia siê chwi-
lowo na niski i powoduje uaktywnienie tran-
zystora T1. Sygna³ z kolektora tego tranzy-
stora powoduje wyzwolenie generatora mo-
nostabilnego z uk³adem 4047 i generacjê im-
pulsu o czasie trwania zale¿nym od ele-
mentów C2 i R4. Impuls jest w dalszej ko-
lejnoci przekazywany do wejcia zegaro-
wego (CLK) licznika dekadowego z uk³adem
scalonym 4017 pracuj¹cego jako licznik
modulo 2. Sygna³ z wyjcia licznika DO1 jest
przez tranzystor T2 przekazywany do silni-
ka do³¹czonego do zacisków J1-2 i J1-3,
pojazd-zabawka startuje. Rezystor R7 ogra-
nicza pr¹d silnika.
Ponowne naciniêcie przycisku w sterowni-
ku powoduje generacjê drugiego impulsu
przez uk³ad 4047, a dalej zmianê stanu
wyjcia DO1 ze stanu wysokiego na niski
oraz zmianê stanu wyjcia DO2 ze stanu ni-
skiego na wysoki. Sygna³ z wyjcia DO1
powoduje zatrzymanie silnika, a sygna³
z DO2, przez diodê D2 wyzerowanie licz-
nika. Stany wyjæ licznika powracaj¹ do po-
zycji spoczynkowych i dioda D4 zawieca
siê ponownie.
Na rys. 2 przedstawiono p³ytkê drukowan¹
uk³adu, a na rys. 3 rozmieszczenie ele-
mentów.
(cr)
n
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 4/2003
Rys. 1.
Schemat
inwertera
CMOS
Jeden cyfrowy uk³ad
scalony CMOS i kilka
elementów zewnêtrznych
tworz¹ prosty odbiornik
stacji AM na falach
d³ugich.
O
dbiorniki radiowe o bezpore-
dnim wzmocnieniu by³y stoso-
wane w przesz³oci do odbioru
programów radiowych nadawa-
nych przez silne stacje lokalne. Obecnie
takie uk³ady nie s¹ stosowane w rozwi¹za-
niach komercyjnych, w których prym wiod¹
odbiorniki superheterodynowe (z przemia-
n¹ czêstotliwoci).
W artykule przedstawiono proste rozwi¹za-
nie odbiornika radiowego o bezporednim
wzmocnieniu, który mo¿e s³u¿yæ do odbio-
ru s³uchawkowego I programu Polskiego
Radia nadawanego na falach d³ugich, na
czêstotliwoci 225 kHz.
Inwerter CMOS jako
wzmacniacz ma³ych sygna³ów
Inwerter CMOS jest jednym z podstawo-
wych bloków logicznych rodziny uk³adów
scalonych CMOS serii 400 oraz serii
54C/74C. Sk³ada siê on z dwóch po³¹czo-
Rys. 2. Charakterystyka przejciowa inwertera CMOS
Napiêcie wejciowe [V]
Napiêcie wyjciowe [V]
0
0
3
3
nych szeregowo komplementarnych tranzy-
storów MOS (rys.1). Górny tranzystor ma ka-
na³ typu p, a dolny typu n. Funkcje in-
wertera mog¹ z powodzeniem pe³niæ bram-
ki logiczne NAND i NOR, w których wszyst-
kie wejcia s¹ zwarte razem. Ze wzglêdu na
symetriê tranzystorów inwertera, po po³¹cze-
niu wyjcia z wejciem przy u¿yciu rezy-
stora, inwerter do³¹czony do ród³a zasila-
nia o napiêciu w zakresie 3
÷
20 V zachowu-
je siê jak wzmacniacz odwracaj¹cy fazê sy-
gna³u. Po doprowadzeniu do wejcia in-
wertera sygna³u zmiennego, jego zbocze
dodatnie powoduje zmianê punktu pracy
na wyjciu w kierunku wartoci mniejszych,
a zbocze ujemne w kierunku wartoci
wiêkszych. Charakterystyka przejciowa,
obrazuj¹ca zale¿noæ napiêcia wyjciowe-
go od wejciowego jest przedstawiona na
rys.2.
Podczas pracy z ma³ymi sygna³ami zmien-
nopr¹dowymi wejcie inwertera jest spola-
ryzowane tak, aby oba tranzystory by³y
w stanie aktywnym. Uzyskuje siê to przez
u¿ycie rezystora sprzê¿enia zwrotnego o du-
¿ej wartoci rezystancji. Poniewa¿ pr¹d po-
bierany przez wejcie inwertera jest zniko-
mo ma³y, wiêc wartoæ tej rezystancji mo¿e
byæ praktycznie dowolnie du¿a, a sk³adowe
sta³e napiêcia na wyjciu i wejciu s¹ sobie
równe i wynosz¹ w przybli¿eniu po³owê na-
piêcia zasilania. Du¿a stromoæ charaktery-
styki w rodkowej jej czêci oznacza wielkie
wzmocnienie napiêciowe inwertera dla ma-
³ych sygna³ów zmiennych. Jednak¿e, nieli-
niowoæ tej charakterystyki powoduje od-
kszta³cenie sygna³u wyjciowego. Znie-
kszta³cenie sygna³u mo¿e byæ ograniczone
po zastosowaniu ujemnego sprzê¿enia
zwrotnego.
W uk³adzie przedstawionym na rys. 3 dwa
inwertery, oznaczone U1-C i U1-B, po³¹-
czone ³añcuchowo pe³ni¹ funkcjê wzmacnia-
cza czêstotliwoci radiowej. Rezystor R3
s³u¿y polaryzacji wejcia inwertera U1-C,
a równoczenie powoduje, ¿e oba tranzysto-
ry inwertera U1-B znajduj¹ siê w stanie ak-
tywnym. Pozosta³e cztery inwertery U1-A,
U1-D, U1-E i U1-F w po³¹czeniu równole-
g³ym pracuj¹ jako wzmacniacz sygna³u aku-
stycznego uzyskanego w wyniku detekcji.
Rezystory R4 i R1 ustalaj¹ jego wzmocnie-
nie napiêciowe.
Opis uk³adu odbiorczego
Sygna³ z anteny ferrytowej dostrojonej do
stacji lokalnej, za porednictwem kondensa-
tora C3 jest przekazywany do wzmacniacza
czêstotliwoci radiowej zbudowanego
z dwóch inwerterów U1-C i U1-B. S¹ one
zmuszone do pracy liniowej przez zasto-
sowanie ujemnego sprzê¿enia zwrotnego
z wyjcia do wejcia U1-C. W tym stanie, na-
piêcie sk³adowej sta³ej na wyjciu inwerte-
ra U1-C jest równe po³owie napiêcia zasila-
nia. Taki wzmacniacz mo¿e przenosiæ bez
znacz¹cych zniekszta³ceñ sygna³y o am-
plitudzie dochodz¹cej do kilku woltów.
Wzmocnienie napiêciowe pojedynczego in-
wertera przy czêstotliwociach w zakresie fal
d³ugich, przy napiêciu zasilania 5 V, mo¿e
wynosiæ nawet 34 dB (50 razy). Dwa stop-
19
kiem wp³ywaj¹cym na dobroæ obwodu jest re-
zystancja wejciowa wzmacniacza, która
wynosi tutaj 1 k
Ω
i jest to¿sama z rezystan-
cj¹ R5 (schemat odbiornika rys. 3).
Trzy parametry elementów sk³adowych ob-
wodu rezonansowego (pojemnoæ konden-
satora C5, indukcyjnoæ g³ówna cewki L1 i
przek³adnia zwojowa n
2
/n
1
) maj¹ okreliæ
dwa parametry obwodu, a zatem jeden
z nich mo¿na wybraæ dowolnie. Poniewa¿
wykonanie cewki anteny ferrytowej nastrê-
cza na ogó³ najwiêcej trudnoci, to z prak-
tycznego punktu widzenia dobrze jest zasto-
sowaæ gotow¹ cewkê, np. od popularnych
odbiorników na fale rednie. W uk³adzie
modelowym zastosowano gotow¹ cewkê
o indukcyjnoci L1 = 250
µ
H i dobroci
Q
0
= 200. Jest ona nawiniêta na prêcie fer-
rytowym o rednicy ok. 1 cm i d³ugoci 18
cm. Taka cewka wspó³pracuje w rezonansie
z kondensatorem g³ównym (C5) o pojemno-
ci ok. 2000 pF.
Obwód rezonansowy jest obci¹¿ony rezy-
stancj¹ wejciow¹ wzmacniacza (1 k
Ω
),
która decyduje o dobroci, a przez to o pa-
smie przenoszenia. Dobroæ samej cewki
jest na ogó³ zdecydowanie wiêksza od wy-
maganej, dlatego jej wp³yw na wypadko-
w¹ dobroæ obwodu jest znikomy. Mo¿na
z powodzeniem uznaæ, ¿e wypadkowa do-
broæ Q obwodu rezonansowego anteny za-
le¿y wy³¹cznie od przetransformowanej (n
przek³adnia, stosunek liczb zwojów uzwoje-
nia pierwotnego i wtórnego) rezystancji wej-
ciowej wzmacniacza n
2
. R5, czyli:
St¹d wynika przek³adnia cewki:
Poniewa¿ g³ówne uzwojenie cewki zawiera
72 zwoje, to uzwojenie wtórne powinno za-
wieraæ 72 / 7,9 = 9,1 czyli 9 zwojów.
(cr)
n
n
f L Q
R
=
⋅ ⋅ ⋅ =
=
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
=
−
2
2 225 10 250 10
25
1 10
7 9
1
5
3
6
3
π
π
,
Q
n R
f L
=
⋅
⋅ ⋅
2
5
1
2
π
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 4/2003
nie wzmacniaj¹ce wystarczaj¹ do zapewnie-
nia w³aciwego wzmocnienia toru odbiorcze-
go wielkiej czêstotliwoci.
Poniewa¿ we wzmacniaczu nie zastoso-
wano automatycznej regulacji wzmocnie-
nia, to przy silnych sygna³ach lokalnych sy-
gna³ wyjciowy mo¿e byæ zniekszta³cony,
czego objawem mo¿e byæ zniekszta³cenie
sygna³u akustycznego uzyskiwanego po
detekcji. Aby temu zapobiec mo¿na zmniej-
szyæ rezystancjê wejciow¹ detektora.
Drugim stopniem odbiornika jest detektor
amplitudy z³o¿ony z elementów C2, D1 i R2.
Jego zadaniem jest wydzielenie sygna³u
akustycznego, który wystêpuje na rezysto-
rze R2. W przypadku uzyskiwania zbyt du-
¿ego sygna³u wyjciowego z detektora
mo¿na zmniejszyæ wartoæ rezystancji R2.
Ostatnim stopniem odbiornika jest wzmac-
niacz akustyczny zbudowany z czterech rów-
nolegle po³¹czonych inwerterów U1-A, U1-D,
U1-E i U1-F oraz dwóch rezystorów R1 i R4
ustalaj¹cych wzmocnienie sygna³u akustycz-
nego. Wydajnoæ pr¹dowa pojedynczego
inwertera jest niewielka, z tego wzglêdu za-
stosowano pracê równoleg³¹ czterech in-
werterów. Taki zespó³ inwerterów ma wydaj-
noæ pr¹dow¹ wystarczaj¹c¹ do zasilania
typowych s³uchawek o rezystancji 32
Ω
.
Na rys. 4 przedstawiono p³ytkê drukowan¹
uk³adu, a na rys. 5 rozmieszczenie elementów.
Dobór elementów obwodu
rezonansowego
Antena odbiorcza przetwarza energiê docie-
raj¹cej fali elektromagnetycznej na sygna³
elektryczny. Wiêkszoæ odbiorników kie-
szonkowych i przenonych jest wyposa¿o-
na w pêtlowe anteny ferrytowe, natomiast
odbiorniki samochodowe maj¹ zwykle ante-
ny prêtowe pojemnociowe.
Antena ferrytowa
Antena ferrytowa sk³ada siê z cewki nawi-
niêtej na prêcie ferrytowym i kondensatora
tworz¹cego z ni¹ obwód rezonansowy do-
strojony do odbieranej stacji radiowej. Sprzê-
¿enie z obwodem wejciowym odbiornika
nastêpuje za porednictwem odczepu na
cewce lub dodatkowego uzwojenia silnie
sprzê¿onego z uzwojeniem g³ównym.
O napiêciu sygna³u U
s
odbieranego przez
antenê decyduje wartoæ natê¿enia pola
elektrycznego E w punkcie odbioru i w³aci-
woci anteny okrelanej przez tzw. wyso-
koæ skuteczn¹ h
sk
. Jest ona skomplikowa-
n¹ funkcj¹ wymiarów anteny, zale¿y po-
nadto od parametrów materia³u rdzenia.
Napiêcie sygna³u uzyskiwanego w polu
elektromagnetycznym o natê¿eniu sk³ado-
wej pola elektrycznego E wynosi:
U
s
= h
sk
. E
co oznacza kilkanacie mikrowoltów przy
d³ugoci skutecznej anteny rzêdu kilku cen-
tymetrów i natê¿eniu pola kilkuset mikro-
woltów na metr (
µ
V/m).
Poniewa¿ obwód rezonansowy wspó³pra-
cuj¹cy z anten¹ jest jedynym obwodem ogra-
niczaj¹cym pasmo przenoszenia odbiorni-
ka, to jego dobroæ powinna gwarantowaæ
pasmo przenoszenia 9 kHz przy czêstotliwo-
ci rodkowej 225 kHz, czyli dobroæ powin-
na wynosiæ 225 / 9 = 25. G³ównym czynni-
Rys. 3. Schemat odbiornika AM
C5
Rys. 4. P³ytka drukowana odbiornika AM
(skala 1:1)
Rys. 5. Rozmieszczenie elementów
na p³ytce drukowanej odbiornika AM
Jerzy Merkisz, Stanis³aw Mazurek
Pok³adowe systemy diagnostyczne
pojazdów samochodowych
Wydawnictwa Komunikacji i £¹czno-
ci (wspólnie z Instytutem Transportu
Samochodowego). Warszawa 2002,
str. 419
We wstêpie do ksi¹¿ki przytoczono prognozê, z
której wynika, ¿e od 1950 do roku 2010 liczba
pojazdów samochodowych poruszaj¹cych siê po
drogach wiata wzronie z oko³o 100 mln do oko³o
1,5 mld. Pojazdy te zu¿ywaj¹ paliwa wytwarzaj¹ce
podczas spalania g³ównie dwutlenek wêgla. Bez
ograniczenia emisji substancji szkodliwych wyt-
warzanych przez pojazdy dosz³oby do katastro-
falnego zanieczyszczenia rodowiska naturalnego.
Dlatego w skali globalnej s¹ wprowadzane unor-
mowania prawne, które przyczyniaj¹ siê do
zmniejszania tych zanieczyszczeñ rodowiska.
We wspó³czesnych silnikach spalinowych
pojazdów samochodowych, wtrysk paliwa,
dop³yw powietrza i zap³on s¹ sterowane elek-
tronicznie przy pomocy uk³adów mikroproce-
sorowych. Poza tym w samochodach pracuje
szereg innych sterowników mikroprocesorowych,
kontroluj¹cych np. pracê hamulców, poduszek
powietrznych itp. Funkcjonowanie tych urz¹dzeñ
musi byæ co pewien czas kontrolowane.
Omawiana ksi¹¿ka jest powiêcona w³anie
aparaturze i procedurom diagnozowania pracy
elektronicznych i elektrycznych urz¹dzeñ w
pojazdach samochodowych.
W pierwszych rozdzia³ach omówiono kierunki
rozwoju pojazdów samochodowych ze szczegól-
nym uwzglêdnieniem silników o zap³onie
iskrowym oraz samoczynnym, a tak¿e wyma-
gania dotycz¹ce ograniczania emisji szkodli-
wych zwi¹zków chemicznych przez silniki oraz
ogólne zasady dzia³ania pok³adowych systemów
diagnostycznych. Kolejne rozdzia³y powiêcono
omówieniu dzia³ania urz¹dzeñ monitoruj¹cych
poszczególne procesy zachodz¹ce w silniku,
takie jak sterowanie dawkami paliwa, spalanie,
dzia³anie katalizatora itp. Ksi¹¿kê koñcz¹
rozdzia³y powiêcone zagadnieniom transmisji
danych z pojazdu do urz¹dzenia diagnosty-
cznego, w tym interfejsom komunikacyjnym i
standardom ISO dotycz¹cym pracy silników
oraz diagnostyki. Wa¿nym uzupe³nieniem tre-
ci ksi¹¿ki jest wykaz skrótów, oznaczeñ i sym-
boli oraz spis kodów oznaczaj¹cych ró¿nego
rodzaju b³êdy i usterki, które mog¹ wystêpowaæ
w diagnozowanych zespo³ach pojazdu.
Ksi¹¿ka jest przeznaczona dla pracowników
stacji diagnostycznych, uczniów techników i stu-
dentów kierunków nauczania zwi¹zanych z
budow¹ i eksploatacj¹ pojazdów samo-
chodowych. Zainteresowaæ siê ni¹ mog¹ równie¿
osoby maj¹ce pewien zasób wiedzy z dziedziny
elektroniki, które chc¹ pog³êbiæ swoj¹ wiedzê o
dzia³aniu i kontrolowaniu funkcjonowania
w³asnych pojazdów.
Ksi¹¿ka, aczkolwiek specjalistyczna, jest
napisana w sposób zrozumia³y nie tylko dla
fachowców. Przyswajanie wiedzy w niej zawartej
u³atwiaj¹ liczne ilustracje _ kolorowe fotografie
zespo³ów samochodów, urz¹dzeñ pomiarowych
i diagnostycznych, a tak¿e pogl¹dowe rysunki,
schematy, wykresy i tablice.
SJ
Ksi¹¿ka jest dostêpna w ksiêgarniach, a tak¿e w sprzeda¿y
wysy³kowej: WK£, 02-546 Warszawa, ul. Kazimierzowska
52, tel./fax (0-22) 849 23 45, (0-22) 849 27 51 w.555, e-mail:
wkl
@
wkl.com.pl ; http://www.wkl.com.pl
posa¿ony w pojedynczy procesor, jest przezna-
czony dla klientów, którym szczególnie zale¿y na
cenie, ale tak¿e na jakoci zintegrowanego ser-
wera dla celów e-biznesowych. Wydajnoæ na
¿¹danie (On/Off Capacity Upgrade on Demand)
ta unikalna na rynku funkcja zosta³a udostêp-
niona w modelach i825, i870 i i890; umo¿liwia
ona klientom w³¹czanie dodatkowych proceso-
rów, kiedy ich potrzebuj¹ i wy³¹czanie, kiedy s¹
zbêdne; u¿ytkownicy mog¹ wybieraæ miêdzy
opcjami czasowego lub sta³ego powiêkszenia
wydajnoci na ¿¹danie. Firma IBM zaprezen-
towa³a uproszczone pakiety i opcje oprogramo-
wania pracuj¹cego na iSeries dopasowane do
potrzeb klientów:
q Wersja Standard obs³uguje oprogramowa-
nie e-biznesowe, jest w stanie wspó³dzia³aæ
z wieloma systemami operacyjnymi (OS/400, Li-
nux, Windows), dysponuje tak¿e funkcj¹ do-
stêpnoci zasobów na ¿yczenie oraz dyna-
micznym partycjonowaniem logicznym dla wszy-
stkich wspieranych rodowisk systemów ope-
racyjnych. W ramach systemu operacyjnego
OS/400 dostêpna jest zintegrowana baza da-
nych UDB DB2 for iSeries dla nielimitowanej licz-
by u¿ytkowników,
q Wersja Enterprise obs³uguje zarówno funkcje
e-biznesowe jak i tradycyjne. Obejmuje ona ta-
kie pakiety programowe jak: IBM Lotus QuickPla-
ce i Sametime, IBM WebSphere 5.0 - Express,
IBM Tivoli oraz oczywicie zintegrowan¹ bazê da-
nych UDB DB2 for iSeries dla nieograniczonej
liczby u¿ytkowników. W ramach pakietu dostêp-
ne s¹ bezp³atne us³ugi edukacyjne i konsultingo-
we w zakresie szybkiego wdra¿ania rozwi¹zañ
klasy e-biznes.
(cr)
IBM przeprowadzi³ najpowa¿niejsz¹ od ponad
dziesiêciu lat modyfikacjê serwerów IBM eServer
iSeries, na któr¹ sk³adaj¹ siê: ca³kowita odnowa
sprzêtowa, gotowe pakiety oprogramowania,
funkcja zwiêkszania zasobów dostêpna na ¿¹-
danie. Nowe modele po raz pierwszy wyposa-
¿ono w najnowoczeniejsze procesory PO-
WER4 (nawet do 32 procesorów w jednym
komputerze), wykorzystywane miêdzy innymi
w najbardziej wydajnych na wiecie superkom-
puterach i systemach pamiêci masowych. Wszy-
stkie nowe modele mog¹ dzia³aæ w systemie
operacyjnym OS/400, w partycji logicznej rodo-
wiska Linux oraz Windows. Jedno- lub dwupro-
cesorowe modele iSeries 800 oraz iSeries 810
stanowi¹ uzupe³nienie serii dla klientów nie wy-
magaj¹cych du¿ych zdolnoci przetwarzania
danych. Model najprostszy iSeries 800, wy-
MODYFIKACJA SERWERÓW IBM eServer iSeries
Radioelektronik Audio-HiFi-Video 4/2003
Ericsson zdecydowa³ siê na uruchomienie pro-
dukcji urz¹dzeñ HiS (Home Internet Solution)
w Polsce. W padzierniku 2002 r. zosta³o po-
mylnie zakoñczone przenoszenie produkcji
z Nowej Zelandii do Polski. Urz¹dzenie jest
obecnie produkowane w firmie Flextronics
International Poland w Tczewie. Urz¹dzenia
HiS, s³u¿¹ce do realizacji SDI (Szybki Dostêp
do Internetu), us³ugi oferowanej na terenie ca-
³ego kraju przez Telekomunikacjê Polsk¹ S.A.,
Ericsson sprzedaje za porednictwem radom-
skiego producenta sprzêtu telekomunikacyj-
nego RWT-Telefony Polskie S.A., którego jest
udzia³owcem. Do wrzenia 2002 r. Telekomu-
nikacja Polska S.A. kupi³a ponad 126 tys. urz¹-
dzeñ HiS. Ca³kowita infrastruktura zakupiona
URZ¥DZENIA HIS FIRMY ERICSSON S¥ PRODUKOWANE W POLSCE
przez Telekomunikacjê Polsk¹ S.A. umo¿liwia
przy³¹czenie oko³o 200 tys. abonentów sta-
³ym ³¹czem DSL na terenie ca³ego kraju. Ze
wzglêdu na tak znacz¹cy rozmiar infrastruktu-
ry systemu HiS, Ericsson rozszerzy³ swoj¹
ofertê o nowe rodzaje kart umo¿liwiaj¹ce zwiêk-
szenie przepustowoci pasma oferowanego
abonentowi a¿ do 2 Mbit/s.
(cr