Przedmiot: PODSTAWY WYMIAROWANIA KONSTRUKCJI JEZDNI
Kod przedmiotu: WBiA/B/S1/BL/DUL/50
1. Odpowiedzialny za przedmiot, jego miejsce zatrudnienia i e-mail: dr inż. Paweł Mieczkowski, Zakład
Dróg i Mostów, Katedra Dróg, Mostów i Materiałów Budowlanych, e-mail:
2. Język wykładowy: polski
3. Liczba punktów: 4
4. Poziom i forma studiów, kierunek, specjalność, kierunek dyplomowania: studia I stopnia, stacjonarne,
kierunek: Budownictwo, specjalność: Budownictwo Lądowe, kierunek dyplomowania: DUL
5. Status przedmiotu dla ww. studiów: obieralny
6. Informacje o formach zajęć:
Zajęcia praktyczne
Sem. Pkt.
Wykład
Seminarium C
L
P
Godz. F.z. Godz. F.z. Godz. F.z. Godz. F.z. Godz. F.z.
VI
4
30
E 30
Z
Objaśnienia: Pkt. – liczba punktów kredytowych, F.z. – forma zaliczania zajęć (E – egzamin, Z – zaliczenie),
C – ćwiczenia audytoryjne, L – ćwiczenia laboratoryjne, P – ćwiczenia projektowe
7. Wymagane zaliczenie przedmiotów poprzedzających (lub określenie wymaganej wiedzy):
8. Program
wykładów: Ruch samochodowy – klasyfikacja pojazdów samochodowych. Określanie kategorii
ruchu. Mechanika ruchu pojazdu samochodowego – warunki ruchu, opory, wpływ pochylenia, rodzaju
nawierzchni. Konstrukcja jezdni drogowej – układ warstwowy. Zasady dotyczące wyboru konstrukcji
jezdni. Wymiarowanie nawierzchni podatnych. Metoda CBR. Metoda ugięć. Metoda OSŻD. Metoda
Radziecka. Dobór konstrukcji jezdni w oparciu o Katalog Typowych Konstrukcji Jezdni Podatnych i
Półsztywnych.. Sprawdzanie konstrukcji jezdni ze względu na przemarzanie podłoża. Ogólne zasady
przepływu ciepła w gruncie i konstrukcji jezdni. Metoda Stefana. Metoda Portnowa. Metoda Berggrena.
Metoda DORNII. Metoda izolacji cieplnej. Wymiarowanie sztywnych konstrukcji jezdni. Założenia ogólne.
Metoda Oldera. Metoda Westedrgaarda. Metoda Radziecka. Wymiarowanie płyt betonowych jezdni
prefabrykowanych. Dobór konstrukcji jezdni w oparciu o Katalog Typowych Konstrukcji Sztywnych.
9. Program
ćwiczeń:
Ćwiczenia projektowe: Projekt konstrukcji nawierzchni podatnej wybraną metodą przy założonych danych
wyjściowych. Porównanie otrzymanej konstrukcji jezdni z konstrukcją proponowaną w Katalogu Typowych
Konstrukcji Jezdni Podatnych i Półsztywnych. Projekt konstrukcji nawierzchni sztywnej wybraną metodą.
Porównanie otrzymanej konstrukcji jezdni z konstrukcją proponowaną z Katalogu Typowych Konstrukcji
Nawierzchni Sztywnych.
10. Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: umiejętność zaprojektowania konstrukcji jezdni
drogowej sztywnej i podatnej zaproponowanymi metodami w zależności od wielkości oddziaływującego
ruchu. Możliwość sprawdzenia istniejących i projektowanych konstrukcji ze względu na przemarzanie.
11. Literatura:
1) Zieliński Z.: Projektowanie dróg. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Sz-n 93.
2) Zieliński Z., Stefańczyk B.: Roboty ziemne. Wydawnictwo Politechniki Szczecińskiej. Sz-n 77.
3) Jagiełło M.: Rozkład temperatury w zamarzającym gruncie. Drogownictwo nr 11/1985.
4) Kukiełka J.: Konstrukcje jezdni drogowych. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin
1983.
5) Wiłun Z.: Zarys geotechniki. WKŁ, W-wa 87.
6) Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. GDDP, Warszawa 1997.
7) Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni Sztywnych. GDDP, Warszawa 2001.
8) Katalog Wzmocnień i Remontów Nawierzchni Podatnych i Półsztywnych. GDDP, Warszawa 2001.
9) Piłat J., Radziszewski P.: Nawierzchnie asfaltowe. WKŁ, W-wa 2004