T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

1

OCHRONA PRZECIWPORAŻENIOWA PRZY INSTALACJACH I URZĄDZENIACH DO 1 KV

Uwaga: W tym temacie uwzględniono zmiany w normach (w stosunku do poprzednich PN-IEC 60364): PN-
HD 60364-4-41:2007 (oryg.)

Instalacje elektryczne niskiego napięcia - Część 4-41: Ochrona dla zapewnienia

bezpieczeństwa -- Ochrona przeciwporażeniowa

(oryg.

)

oraz w normie PN-HD 60364-6:2008

Instalacje elek-

tryczne niskiego napięcia -- Część 6 Sprawdzanie

. Korzystano również z referatu dr Edwarda Musiała, Politechni-

ka Gdańska, pod tytułem „Ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach niskiego napięcia. Spodziewane
zmiany w normalizacji”.

1. PRZY BARDZO NISKIM NAPIĘCIU SELV I PELV (411.1)

Stosowanie tego środka, to jest bardzo niskiego napięcia ze źródła bezpiecznego, dopuszczalne
jest bez ograniczeń.

1. Wymogi dla źródeł zasilania obwodów SELV i PELV, którym może być:

– Transformator

bezpieczeństwa;

–

Źródło o równoważnym stopniu bezpieczeństwa jak transformator bezpieczeństwa, jak np. przetwornica
dwumaszynowa z uzwojeniami o izolacji równoważnej;

–

Źródło elektrochemiczne lub zespół prądotwórczy z silnikiem spalinowym;

– Niektóre

urządzenia elektroniczne, tak skonstruowane, aby przy uszkodzeniu wewnętrznym napięcie nie

przekroczyło wartości podanej w temacie T1. Przykładem może być miernik rezystancji izolacji. Występo-
wanie napięcia wyższego, ale obniżającego się do wartości znamionowej przy pomiarze woltomierzem o

R

Vmin

= 3000

Ω uznaje się za dopuszczalne;

– Ruchome

źródła, jak transformatory bezpieczeństwa lub zespoły prądotwórcze powinny być urządzeniami

II klasy ochronności lub o izolacji równoważnej;

– Części czynne obwodów SELV i PELV mają być elektrycznie oddzielone od obwodów wyższego napięcia

nie gorzej niż w transformatorze bezpieczeństwa.

2. Wymogi dla przewodów SELV i PELV:

– Powinny

być prowadzone oddzielnie od innych przewodów, lub

–

W rurce izolacyjnej niezależnie od izolacji podstawowej, lub

–

Przewody obwodów o różnych napięciach powinny być oddzielone od siebie uziemionymi metalowymi
ekranami lub uziemionymi osłonami.

UWAGA - W omawianych wyżej dwóch przykładach, izolacja podstawowa każdego z przewodów jest do-
stosowana tylko do napięcia obwodu, którego jest częścią.

– Obwody

o

różnych napięciach mogą być prowadzone w przewodzie wielożyłowym lub w oddzielnych

przewodach ułożonych grupowo, pod warunkiem, że przewody obwodów SELV i PELV będą miały izola-
cję indywidualną lub wspólną na najwyższe napięcie występujące w tym przewodzie wielożyłowym lub w
grupie przewodów.

3. Wymogi dla gniazd i wtyczek obwodów SELV i PELV:

– Wkładanie wtyczek do gniazd wtyczkowych na inne napięcia powinno być niemożliwe;
– Gniazda

wtyczkowe

powinny

uniemożliwiać wkładanie wtyczek na inne napięcia;

–

Gniazda wtyczkowe nie powinny mieć styku ochronnego.

4. Wymogi dla obwodów nieuziemionych (SELV)

– Części czynne obwodów SELV nie powinny być połączone z uziemieniem ani z częściami czynnymi lub/i

przewodami ochronnymi wchodzącymi w skład innych obwodów (411.1.4.1)

– Części przewodzące dostępne nie powinny być w sposób zamierzony połączone (411.1.4.2):

ƒ

z uziemieniem, lub

ƒ

z przewodami ochronnymi lub częściami przewodzącymi dostępnymi innych obwodów, lub

ƒ

z

częściami przewodzącymi obcymi, z wyjątkiem tych przypadków, gdy urządzenia elektryczne są z

założenia połączone z częściami przewodzącymi obcymi; powinien być jednak spełniony warunek,
że na tych częściach nie wystąpi napięcie przekraczające wartości napięć znamionowych określo-
nych w p. 411.1.1.

– Jeżeli napięcie znamionowe przekracza 25 V wartości skutecznej prądu przemiennego lub 60 V nietętnią-

cego prądu stałego, ochronę przed dotykiem bezpośrednim należy zapewnić przez:
ƒ

ogrodzenia lub obudowy o stopniu ochrony, co najmniej IPXXB lub

ƒ

izolację zdolną wytrzymać próbę napięciem probierczym 500 V wartości skutecznej prądu przemien-

nego w ciągu 1 min.

5. Wymagania dotyczące obwodów uziemionych (PELV)

– Ochronę przed dotykiem bezpośrednim należy zapewnić przez:

ƒ

ogrodzenia lub obudowy o stopniu ochrony, co najmniej IPXXB lub

ƒ

izolację zdolną wytrzymać próbę napięciem probierczym 500 V wartości skutecznej prądu przemien-

nego w ciągu 1 min.

–

Ochrona jw. nie jest konieczna wewnątrz lub na zewnątrz obiektu budowlanego, jeżeli są zastosowane
odpowiednie główne połączenia wyrównawcze oraz układ uziemiający i części przewodzące dostępne
obwodów PELV są połączone przewodami ochronnymi z główną szyną uziemiającą, a napięcie znamio-

T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

2

nowe nie przekracza:
ƒ

25

V

wartości skutecznej napięcia prądu przemiennego lub 60 V napięcia nietętniącego prądu stałe-

go, gdy urządzenia są użytkowane normalnie tylko w suchych pomieszczeniach oraz nie przewiduje
się dotknięcia części czynnych dużą powierzchnią ciała ludzkiego;

ƒ

6

V

wartości skutecznej napięcia prądu przemiennego lub 15 V napięcia nietętniącego prądu stałego

we wszystkich innych przypadkach.

2. OBWODY FELV (411.3)

1. Ochrona przed dotykiem bezpośrednim

–

ogrodzenia lub obudowy zgodnie (412.2) lub

– izolację wytrzymującą, co najmniej napięcie probiercze obwodu pierwotnego.

Jeżeli izolacja urządzenia stanowiącego część obwodu FELV nie wytrzymuje próby napięciem wymaganym dla
obwodu pierwotnego, izolację części nieprzewodzących dostępnych urządzenia należy podczas montażu wzmoc-
nić tak, aby mogła ona wytrzymać próbę napięciem probierczym 1500 V wartości skutecznej prądu przemiennego
w ciągu 1 min.

2. Ochrona przy dotyku pośrednim

– połączenie części przewodzących dostępnych urządzeń obwodu FELV z przewodem ochronnym obwodu pier-

wotnego, pod warunkiem, że obwód pierwotny jest wyposażony w jeden ze środków ochrony opisanych w
413.1, samoczynnie wyłączających zasilanie; postanowienie to nie wyklucza połączenia określonych części
czynnych obwodu FELV z przewodem ochronnym obwodu pierwotnego; lub

– połączenie części przewodzących dostępnych urządzenia obwodu FELV z nieuziemionym przewodem połą-

czenia wyrównawczego obwodu pierwotnego, gdy ochrona jest wykonana przez separację elektryczną (413.5.)

3. Wymogi dla wtyczek i gniazd

– wkładanie wtyczek do gniazd wtyczkowych na inne napięcia powinno być niemożliwe i
–

gniazda wtyczkowe powinny uniemożliwiać wkładanie wtyczek na inne napięcia.

3. OCHRONA PRZED DOTYKIEM BEZPOŚREDNIM (OCHRONA PODSTAWOWA) PRZY NA-

PIĘCIU ZAKRESU II

1. Izolowanie

części czynnych

2. Stosowanie obudów, przegród, ogrodzeń (przeszkód i barier)

N1)

3. Umieszczenie poza zasięgiem ręki

N1)

4. Uzupełniająca ochrona za pomocą urządzeń różnicowoprądowych wysokoczułych

Ad. 3.2. Dotyczy obudów:

1. Sprzęt i osprzęt w łazienkach powinny mieć stopień ochrony przed dostępem wody:
IPX7 w strefie 0,
IPX5 w strefie 1,
IPX4 w strefie 2, ale w łazienkach publicznych IPX5,
IPX1 w strefie 3, ale w łazienkach publicznych IPX5 (strefy tej nie będzie, będzie to pozostała przestrzeń ła-

zienki).

2. Części czynne powinny być umieszczone wewnątrz obudów lub ogrodzeń zapewniających stopień ochrony,
co najmniej IP2X, a łatwo dostępne górne poziome powierzchnie ogrodzeń i obudów powinny mieć stopień
ochrony, co najmniej IP4X.

4. OCHRONA PRZY DOTYKU POŚREDNIM (OCHRONA DODATKOWA) PRZY NAPIĘCIU

ZA KRESU II

1. Samoczynne

wyłączenie zasilania

a) Urządzeniami ochronnymi przetężeniowymi
b) Urządzeniami ochronnymi różnicowoprądowymi

2. Odbiorniki klasy ochronności II lub równoważne
3. Separacja

elektryczna

N2)

4. Izolowanie stanowiska

N3)

5. Połączenia wyrównawcze

a) Główne połączenia wyrównawcze
b) Miejscowe

połączenia wyrównawcze

6. Nieuziemione

połączenia wyrównawcze

N4)

N1)

Wg 481.2.2 zastosowanie ogrodzenia lub umieszczenie poza zasięgiem dopuszczalne jest pod warunkiem, że dostęp

do tych pomieszczeń mają jedynie pracownicy poinstruowani lub posiadający kwalifkacje.

N2)

Bez ograniczeń środek ten może być stosowany, jeżeli z transformatora separacyjnego jest zasilany pojedynczy

odbiornik. Zasilanie wielu odbiorników z transformatora separacyjnego dopuszczalne jest pod warunkiem, że w tym
pomieszczeniu lub oddzielonej przestrzeni przebywają pracownicy z kwalifikacjami, bądź przyuczeni.

N3)

Ten środek ochrony dopuszczalny jest pod warunkiem, że w tym pomieszczeniu lub oddzielonej przestrzeni

przebywają pracownicy z kwalifikacjami, bądź przyuczeni.

Ad. 4 Uściślenie tematyki ochrony dodatkowej

1.

Samoczynne wyłączenie zasilania

Urządzenie ochronne powinno samoczynnie wyłączyć zasilanie chronionego przy dotyku pośrednim obwodu lub
urządzenia w taki sposób, aby w następstwie zwarcia między częścią czynną i częścią przewodzącą dostępną
lub przewodem ochronnym tego obwodu albo urządzenia, spodziewane napięcie dotykowe przekraczające 50 V
wartości skutecznej prądu przemiennego lub 120 V nietętniącego prądu stałego, było wyłączone tak szybko, że-
by nie wystąpiły niebezpieczne skutki patofizjologiczne dla człowieka dotykającego w chwili zwarcia części
przewodzących jednocześnie dostępnych.
UWAGI
W systemach wytwarzania i rozdziału energii mogą być dopuszczone dłuższe niż wymagane w niniejszym po-
stanowieniu czasy wyłączania i wyższe napięcia.
W układzie sieci IT zazwyczaj nie wymaga się samoczynnego wyłączenia w przypadku pierwszego doziemienia
(patrz 413.1.5).

2.

Uziemienie (413.1.1.2)

Części przewodzące dostępne powinny być połączone z przewodem ochronnym zgodnie z wymaganiami okre-
ślonymi dla każdego układu sieci.
Części przewodzące jednocześnie dostępne powinny być przyłączone do tego samego uziemienia indywidual-
nie, grupowo lub zespołowo.

3.

Połączenia wyrównawcze (413.1.2)

1. Połączenia wyrównawcze główne (413.1.2.1)

W każdym obiekcie budowlanym, połączenia wyrównawcze główne powinny łączyć ze sobą następujące
części przewodzące:
–

główny przewód ochronny;

–

główną szynę uziemiającą lub główny zacisk uziemiający;

– przewodzące rury, zasilające instalacje wewnętrzne obiektów budowlanych, np. gazu, wody;
–

metalowe elementy konstrukcyjne, urządzenia centralnego ogrzewania i systemów klimatyzacyjnych,
jeżeli one występują.

Elementy przewodzące doprowadzone z zewnątrz budynku, powinny być połączone w budynku możliwie
jak najbliżej miejsca ich wprowadzenia.
Przewody wyrównawcze główne powinny spełniać wymagania 54.
Połączenia wyrównawcze dla przewodów telekomunikacyjnych powinny być wykonane w porozumieniu z
właścicielem i służbami eksploatacyjnymi tych przewodów.

2. Połączenia wyrównawcze dodatkowe – obligatoryjne i fakultatywne (413.1.2.2)

Jeżeli w instalacji lub jej części nie mogą być spełnione warunki samoczynnego wyłączenia to powinny być
wykonane miejscowe połączenia wyrównawcze, zwane połączeniami wyrównawczymi dodatkowymi (patrz
413.1.6).
Powinny one obejmować wszystkie części przewodzące jednocześnie dostępne urządzeń stałych i części
przewodzące obce, a także, jeżeli to możliwe, główne metalowe zbrojenia konstrukcji żelbetowej. System
połączeń wyrównawczych powinien być połączony z przewodami ochronnymi wszystkich urządzeń, w tym
również gniazd wtyczkowych.
W razie wątpliwości, co do skuteczności połączeń wyrównawczych dodatkowych, należy sprawdzić, czy
rezystancja między częściami przewodzącymi jednocześnie dostępnymi i częściami przewodzącymi ob-
cymi spełnia następujący warunek:

a

I

R

5 0

≤

gdzie:

I

a

jest prądem zadziałania urządzenia ochronnego:

– dla

urządzeń różnicowoprądowych, I

Δn

– dla

urządzeń przetężeniowych, prąd zadziałania w czasie 5 s.

N4)

Ten środek ochrony dopuszczalny jest pod warunkiem, że w tym pomieszczeniu lub oddzielonej przestrzeni

przebywają pracownicy z kwalifikacjami, bądź przyuczeni.

T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

3

a1) Układy TN

Wszystkie części przewodzące dostępne instalacji powinny być przyłączone do uziemionego punktu sieci za-
silającej za pomocą przewodów ochronnych uziemionych na każdym transformatorze lub prądnicy, lub w ich
możliwie najbliższym sąsiedztwie. Teoretycznie powinien być spełniony następujący warunek skuteczności
działania ochrony:

0

a

S

U

I

Z

≤

o

Dość szeroko objaśnić powyższą zależność i praktyczne wykorzystanie, z uwzględnieniem PN-HD 384.6.61
S2:2006 (U) wraz z wszystkimi występującymi symbolami i ich indeksami.
Czas wyłączenia przekraczający wartości wg tablicy 41 A, lecz nie dłuższy niż 5 s, dopuszcza się w obwodach
odbiorczych zasilających jedynie urządzenia stacjonarne, jeżeli inne obwody odbiorcze, dla których czas wy-
łączenia podano w tablicy 41 A (przy U

0

= 230 V jest to czas 0,4s lub 0.2s), są przyłączone do rozdzielnicy lub

do obwodu rozdzielczego w sposób spełniający jeden z następujących warunków:
a) impedancja przewodu ochronnego między rozdzielnicą i punktem, w którym przewód ochronny jest przyłą-
czony do głównej szyny uziemiającej, nie przekracza:

T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

4

)

(

Z

U

Z

0

CC

Ω

≤

S

5 0

(objaśnić powyższą zależność i praktyczne wykorzystanie), lub
b) w rozdzielnicy znajdują się połączenia wyrównawcze przyłączone do tych samych części przewodzących
obcych, co połączenia wyrównawcze główne i spełniają wymagania dotyczące połączeń wyrównawczych
głównych podane w 413.1.2.1.

W szczególnych przypadkach, gdy może nastąpić zwarcie przewodu fazowego z ziemią np. w liniach napo-
wietrznych, aby napięcie między przewodem ochronnym i przyłączonymi do niego częściami przewodzącymi
dostępnymi a ziemią nie przekraczało wartości umownej 50 V, powinien być spełniony warunek:

50

−

≤

0

U

R

R

E

B

50

gdzie:
R

B

jest wypadkową rezystancją wszystkich połączonych równolegle uziemień

R

E

jest minimalną rezystancją styku z ziemią części przewodzących obcych nie połączonych z przewodem

ochronnym, przez które może nastąpić zwarcie przewodu fazowego z ziemią.

W układzie TN mogą być stosowane następujące urządzenia ochronne:

– urządzenia ochronne przetężeniowe;
– urządzenia ochronne różnicowoprądowe, z następującym zastrzeżeniem:

urządzenie ochronne różnicowoprądowe nie może być stosowane w układzie TN-C (do ochrony dodat-

kowej!).

a2) Układy TT

Wszystkie części przewodzące dostępne chronione wspólnie przez to samo urządzenie ochronne, powinny
być połączone ze sobą przewodami ochronnymi i przyłączone do tego samego uziomu. Jeżeli stosuje się kilka
urządzeń ochronnych połączonych szeregowo, wymaganie to odnosi się oddzielnie do wszystkich części
przewodzących dostępnych, chronionych przez każde z tych urządzeń.
Punkt neutralny lub, w razie jego braku, jeden z przewodów fazowych powinien być uziemiony w każdej prąd-
nicy lub stacji transformatorowej.
Wg PN-HD 60364-4-41:2007 gdy urządzeniem samoczynnego wyłączenia zasilania jest zabezpieczenie
nadmiarowo-prądowe, to powinien być spełniony następujący warunek:

a nie jak poprzednio:

Z

S

• I

a

≤ U

L

≤

I

Z o

0

U

a

S

Gdzie
Z

S

jest praktycznie jest sumą rezystancji uziemień (ochronnego R

A

i wypadkowej rezystancji sieci R

E

) oraz

przewodów .

I

a

jest prądem powodującym samoczynne zadziałanie urządzenia ochronnego w wymaganym czasie. Czas

ten wynosi (przy napięciu AC: 120V < U

0

≤ 230V w warunkach normalnych) 0,2 s! Można się spodziewać,

że dla warunków sprzyjających porażeniu czas ten może zostać ustalony na 0,07 s

Jeżeli urządzeniem ochronnym jest urządzenie ochronne różnicowoprądowe, to R

A

•I

a

≤ U

L

, gdzie I

a

jest zna-

mionowym różnicowym prądem zadziałania I

Δn

, a U

L

jest napięciem dopuszczalnym długotrwale.

Ze względu na wybiórczość urządzenie ochronne różnicowoprądowe typu S może być stosowane w połą-
czeniu szeregowym z urządzeniem ochronnym różnicowoprądowym ogólnego typu. W celu zapewnienia wy-
biórczości działania z zastosowaniem urządzeń ochronnych różnicowoprądowych typu S w obwodach roz-
dzielczych dopuszcza się czas zadziałania nie przekraczający 1 s.
Jeżeli nie może być spełniony warunek działania ochrony, to należy wykonać połączenia wyrównawcze.

a3) Układy IT

W układach IT części czynne powinny być odizolowane od ziemi lub połączone z ziemią za pośrednictwem
impedancji o odpowiednio dużej wartości. Takie połączenie może być wykonane albo w punkcie neutralnym
układu, albo w sztucznym punkcie neutralnym. Ten ostatni może być połączony bezpośrednio z ziemią, jeżeli
wypadkowa impedancja dla składowej zerowej jest dostatecznie duża. Jeżeli nie ma żadnego punktu neutral-
nego, do ziemi przez impedancję może być przyłączony jeden z przewodów fazowych.

W przypadku pierwszego doziemienia, prąd płynący do części przewodzących dostępnych lub ziemi jest mały
i wyłączenie nie jest konieczne pod warunkiem, że spełniona znana nierówność:

T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

5

d

A

I

R o

V

5 0

≤

gdzie

R

A

jest rezystancją uziemienia części przewodzących dostępnych

I

d

jest prądem pierwszego doziemienia przy pomijalnej impedancji między przewodem fazowym i częścią

przewodzącą dostępną. Wartość I

d

musi uwzględniać prądy upływowe i całkowitą impedancję uziemienia insta-

lacji elektrycznej.
Należy jednak zastosować środki zaradcze dla uniknięcia ryzyka szkodliwych skutków patofizjologicznych u
osoby dotykającej części przewodzących jednocześnie dostępnych w razie wystąpienia drugiego doziemienia.
Żaden przewód czynny instalacji nie powinien być bezpośrednio połączony z ziemią.
Części przewodzące dostępne powinny być uziemione indywidualnie, grupowo lub zbiorowo.
Wyłączniki różnicowoprądowe mogą być również stosowane w układzie IT, ale pod warunkiem sprawdzenia (i
przeanalizowania) poprawności ich działania.
Przy grupowym uziemieniu części przewodzących dostępnych warunkiem skuteczności ochrony od porażenia
prądem elektrycznym po wystąpienia drugiego doziemienia są zależności:
Jeżeli nie ma przewodu neutralnego, powinien być spełniony następujący warunek:

a

S

I

U

Z

2

3

0

o

≤

lub, gdy jest stosowany przewód neutralny:

a

I

U

Z

0

'

S

2

≤

gdzie
U

0

jest znamionowym napięciem prądu przemiennego między fazą i punktem neutralnym

U jest znamionowym napięciem prądu przemiennego międzyprzewodowym

Z

s

jest impedancją pętli zwarciowej obejmującej przewód fazowy i przewód ochronny obwodu

Z

s

’ jest impedancją pętli zwarciowej obejmującej przewód neutralny i przewód ochronny obwodu

I

a

jest prądem powodującym samoczynne zadziałanie urządzenia ochronnego w czasie określonym w tablicy

41 B, lub w czasie nie dłuższym niż 5 s, gdy taki czas jest dopuszczalny

W układach IT mogą być stosowane następujące urządzenia kontrolne i ochronne:
– urządzenia do stałej kontroli stanu izolacji;
– urządzenia ochronne przetężeniowe;
– urządzenia ochronne różnicowoprądowe.

4.

Ochrona polegająca na zastosowaniu urządzenia II klasy ochronności lub o izolacji równo-
ważnej

Omówić całość, w tym dwa symbole urządzeń.

5.

Ochrona polegająca na izolowaniu stanowiska

Przy instalacjach prądu stałego omówić wymagane rezystancje izolacji podłóg i ścian oraz izolowanie części
przewodzących obcych, oddalenie miedzy sobą części przewodzących dostępnych.

Przy instalacjach prądu przemiennego pomiar należy wykonać przy użyciu elektrody 1 (statyw trój-
nożny) lub elektrody 2 (płyta 250

×250 mm) w jeden z następujących sposobów:

N1)

a) przy

napięciu pomiarowym przemiennym nie mniejszym niż napięcie znamionowe instalacji

(rys. 2), z zachowaniem należytych środków ostrożności określonych przez producenta mier-
nika lub przez rzeczoznawcę,

b)

miernikiem rezystancji izolacji, jak przy instalacjach prądu stałego, w powiązaniu z pomiarem
napięciem pomiarowym przemiennym o wartości nie mniejszej niż 25 V i nie większym niż
50 V.

N1)

Edward Musiał: Pojmowanie aktów prawnych i norm z zakresu ochrony przeciwporażeniowej. Prawidła i

anomalie. Jurata 2007 r. [Dopisek: Obecnie ochronę przeciwporażeniową w zakresie nn ujmuje norma PN-HD 60364-4-
41:2007, natomiast badania i pomiary znajdują się w normie PN-HD 60364-6:2007 „Sprawdzanie”, JŻ]

75 daN

V

U

x

mA

I

Rys. 2. Pomiar impedancji stano-
wiska metodą techniczną

Pomiar impedancji stanowiska Z

x

na posadzce wykonuje się metodą techniczną. Impedancję oblicza się jako

iloraz Z

x

= U

x

/I, przy czym U

x

jest napięciem między elektrodą pomiarową a przewodem ochronnym PE lub

ziemią, a I jest prądem pomiarowym płynącym do elektrody z przewodu skrajnego L badanej instalacji lub z
osobnego źródła bezpiecznego przemiennoprądowego.

6.

Ochrona za pomocą nieuziemionych połączeń wyrównawczych miejscowych

7.

Ochrona za pomocą separacji elektrycznej

Omówić wymogi dotyczące izolacji źródła, stosowanie nieuziemionych połączeń wyrównawczych i inne wymogi.

Uzupełnienie ochrony przeciwporażeniowej przy urządzeniach i instalacjach do 1 kV

a) Rola

oględzin, konserwacji, napraw i modernizacji

b) Instrukcja

eksploatacji

c) Niektóre wymogi dla sieci elektroenergetycznych, do 1 kV

INFORMACJE ZWIĄZANE Z BADANIAMI I POMIARAMI – uzupełnić wiadomości:

1. Zasady dokonywania wzorcowania bądź legalizacji przyrządów pomiarowych

2. Uwzględnianie uchybów pomiarów (PN-EN 60557)

3. Obowiązujące reguły badania rezystancji izolacji odbiorników II klasy ochronności, wyposażonych w dwie

izolacje: podstawową i dodatkową. Objaśnić dla dwóch sposobów rozwiązań: z częściami przewodzącymi
dostępnymi oraz z obudową izolacyjną.

T5: Ochrona przeciwporażeniowa przy instalacjach i urządzeniach do 1 KV. Zestawił 2009-01 - JŻ

6

4. Podobieństwa i różnice w badaniach pomontażowych i okresowych

5. Wymogi formalne dla protokołów badań i pomiarów.