Ad.5) Sprawdzenie skuteczności ochrony przeciwporażeniowej

Zabezpieczenia zwarciowe są również ważnymi elementami systemu ochrony

przeciwporażeniowej przez samoczynne wyłączenie zasilania. Skuteczność systemu

warunkuje odpowiednio krótki czas wyłączenia zasilania w razie zwarcia pomiędzy jednym

przewodem fazowym, a dostępną, przewodzącą częścią urządzenia. Czas ten należy

wyznaczyć dla minimalnego prądu zwarcia jednofazowego w projektowanej instalacji i nie

powinien on przekraczać wartości podanych w tabeli 1 dla obwodów odbiorczych, natomiast

dla obwodów rozdzielczych czas ten nie powinien przekraczać 5 sekund.

Warunek:

a

k

I

I

≥

′′

gdzie:

– spodziewany początkowy prąd zwarcia (dla zwarcia jednofazowego)

k

I ′′

a

I

–

wartość prądu zapewniającego samoczynne zadziałanie urządzenia

zabezpieczającego w wymaganym czasie (odczytana z charakterystyki czasowo-
prądowej zabezpieczenia lub danych katalogowych)

Tabela 1. Najdłuższe dopuszczalne czasy

Rysunek 1. Wyłącznik ochronny

wyłączania w sieciach i instalacjach

typu

TN.

różnicowoprądowy.

Najdłuższe dopuszczalne czasy

wyłączenia, w sekundach, w warunkach, w

których napięcie dopuszczalne U

L

wynosi

Napięcie

znamionowe

względem

ziemi U

Nf

V

50V AC, 120V DC

25V AC, 60V DC

120 0,8

0,35

230

0,4

0,20

277 0,4

0,20

400 0,2

0,05

480 0,1

0,05

580 0,1

0,02

Dodatkowo obwody odbiorcze powinny być wyposażone w wyłączniki

różnicowoprądowe (rys.1.) Wyłączniki te mogą być instalowane w poszczególnych

obwodach lub jeden wyłącznik różnicowoprądowy o większym prądzie znamionowym

ciągłym i znamionowym prądzie różnicowym może chronić kilka obwodów. Wyłącznik

ochronny różnicowoprądowy dobiera się, mając na uwadze natężenie prądu obciążenia

chronionego obwodu odbiorczego, np. 10 lub 16A oraz prąd różnicowy ( I

∆N

) nie większy niż

30mA.

Wyłączniki ochronne różnicowoprądowe na prąd różnicowy nie większy niż 500mA

stosuje się jako główne (dla całej instalacji), niezależnie od wyłączników 30mA chroniących

poszczególne obwody odbiorcze lub ich grupy. Wyłącznik główny chroni w takim przypadku

przed dotykiem pośrednim (jako element samoczynnego wyłączenia zasilania) oraz przed

pożarami wywołanymi prądami doziemnymi, ale powinien on posiadać zwłokę czasową

niewiększą niż 1 sekunda.

W celu zmniejszenia lub wyeliminowania możliwości występowania napięć

dotykowych między różnymi częściami przewodzącymi w każdym budynku (obiekcie

budowlanym) powinny być wykonane połączenia wyrównawcze główne oraz miejscowe.

Połączenia główne wykonuje się na najniższej kondygnacji budynku (najczęściej w piwnicy).

W tym celu instaluje się główną szynę uziemiającą, wyposażoną w zaciski do podłączania

przewodów ochronnych. Z szyną łączy się następujące części przewodzące:

• przewody

uziemiające;

• przewody ochronne lub ochronno-neutralne;
• wszystkie metalowe rury i inne metalowe urządzenia, instalacje wewnętrzne gazu,

wody, centralnego ogrzewania, klimatyzacji itp.;

• metalowe elementy konstrukcyjne, zbrojenia fundamentów jako uziomu

fundamentowego lub w przypadku braku zbrojenia wykonanie sztucznego uziomu

fundamentowego.

Połączenia wyrównawcze miejscowe (dodatkowe) wykonuje się we wszystkich

pomieszczeniach, w których występuje zwiększone zagrożenie porażeniem. Są to między

innymi łazienka, pralnia, pomieszczenia piwniczne, hydrofornie itp. Połączenia wyrównawcze

w tych pomieszczeniach powinny obejmować:

• części przewodzące dostępne, czyli metalowe obudowy urządzeń elektrycznych;
• części przewodzące obce, czyli przewodzące metalowe przedmioty, rury itp.;
• przewody ochronne wszystkich urządzeń, w tym gniazd wtyczkowych i opraw

oświetleniowych;

• metalowe elementy konstrukcyjne i zbrojenia budowlane.