Twoja lokalizacja
Dostałeś bezpłatny przewodnik z 7 atrakcjami. Chcesz więcej?
Za 2,46 zł otrzymasz wersję rozszerzoną z 21 miejscami. Kliknij w link:
http://www.polskaniezwykla.pl/miniprzewodnik/generate.aspx?lat=51,4311096914259&lng=21,7096710205078
Aby zobaczyć mapę miejsc zawartych w mini przewodniku kliknij lub skopiuj do przeglądarki poniższy link:
Czarnolas
Choć nie ma już lipy...
Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie jest niemal
obowiązkowym punktem wycieczek szkolnych. Nie
zachował się wprawdzie dwór, w którym poeta mieszkał ze
swoją rodziną, ale kolejni właściciele Czarnolasu -
Jabłonowscy, wybudowali w XIX w. klasycystyczny dworek
i to właśnie w nim ma siedzibę muzeum. Zgromadzono tu
eksponaty związane z życiem i twórczością Jana z
Czarnolasu oraz epoką, w której tworzył. Zobaczyć można
m.in. oryginalne zdobione drzwi żelazne ze skarbczyka w
domu poety, fotel kryty kurdybanem z herbem Korwin,
którym się pieczętował, a także renesansowe meble i
przedmioty codziennego użytku (dzban, klepsydra,
kałamarz itp.), które wprawdzie nie pochodzą z dworu
Kochanowskich, ale oddają charakter epoki, w której żył i
tworzył mistrz Jan. W muzeum zgromadzono liczne
starodruki, rękopisy oraz fotokopie pierwodruków utworów
Kochanowskiego.
Dwór Jabłonowskich otacza piękny 10-hektarowy park
zaprojektowany przez Czecha, Jaroslava Stichego w XIX w.
Próżno tu jednak szukać lipy, pod którą siadywał poeta, by
pisywać pieśni, treny czy fraszki. W miejscu, gdzie rosła, w
XIX w. wzniesiono kamienny obelisk z popiersiem bratanka
poety oraz symbolicznym sarkofagiem Urszulki.
Co roku w czerwcu muzeum organizuje Czarnoleskie
Spotkania Sobótkowe, podczas których odbywa się
ogólnopolski konkurs literacki "O dzban czarnoleskiego
miodu" - w szranki stają wówczas poeci z całego kraju. W
muzeum organizowane są również sesje naukowe
poświęcone twórczości Kochanowskiego, odbywają się
także koncerty muzyki poważnej.
W sezonie letnim muzeum jest czynne od wtorku do piątku
w godz. 8.00-18.00, w soboty i niedziele 10.00-18.00,
natomiast od października do końca kwietnia od wtorku do
piątku w godz. 8.00-16.00, w soboty i niedziele 9.00-16.00.
Muzeum Jana Kochanowskiego
Czarnolas, tel. 048 677 20 05
51°25'52"N 21°42'35"E | na mapie:A
Policzna
Neogotycki kościół św. Stefana
Kościół zbudowany został w latach 1889-1894. Z zewnątrz
oraz wewnątrz kościół olśniewa pięknem i bogactwem
architektury. Do najcenniejszych obiektów wyposażenia
kościoła należą: kamienna barokowa kropielnica i XVIII-
wieczne obrazy - Wniebowzięcia Matki Boskiej, św. Józefa i
św. Antoniego. Fundatorką kościoła była Maria z
Tyzenhauzów hrabina Przeździecka. W kancelarii
parafialnej, w księgach metrykalnych, znajduje się akt
małżeństwa Stefana Żeromskiego.
51°27'01"N 21°37'35"E | na mapie:B
Wysokie Koło
Sanktuarium NMP Królowej
Różańca Świętego
Budowę kościoła w Wysokim Kole rozpoczęto w 1637 roku.
Dokończył ją w 1661 roku kanclerz koronny Jan
Wielopolski, który ponadto ufundował klasztor a z Lublina
sprowadził dominikanów. W 1694 roku krakowski bp
Stanisław Szembek konsekrował kościół.
Po kasacie zakonu dominikanów w 1870 roku rząd rosyjski
sprowadził do Wysokiego Koła reformatorów -
franciszkanów. Od 1891 roku kościół pełni rolę
parafialnego. W jego wnętrzu od ponad 300 lat znajduje
się cudowny wizerunek Madonny z Dzieciątkiem. Z
pierwotnego założenia klasztornego do dziś dotrwały
jedynie jego południowe skrzydło oraz plebania.
51°27'32"N 21°50'04"E | na mapie:C
2
Zwoleń
Późnogotycki kościół parafialny
Świętego Krzyża (1564-95)
Późnogotycki kościół parafialny Świętego Krzyża powstał w
l. 1564-95, był restaurowany w 1754 r. Zwraca w nim
uwagę późnorenesansowa kaplica Kochanowskich -
przypuszczalne miejsce pochówku poety Jana
Kochanowskiego. Na ścianie kaplicy widnieje epitafium z
czerwonego marmuru, które jest jedynym autentycznym
wizerunkiem poety.
51°21'30"N 21°35'07"E | na mapie:D
Zwoleń
Rodzinne strony mistrza Jana
Sycyna była jedną z wielu wiosek należących do klucza
dóbr Kochanowskich herbu Korwin. 6 czerwca 1530 r. w
tutejszym dworze przyszedł na świat najsłynniejszy z rodu -
Jan Kochanowski, wielki polski poeta doby renesansu. W
latach 1980-1981 na terenie dawnego parku, w pobliżu
stawu (ok. 200 m na zachód od drogi nr 79) archeolodzy
odkopali pozostałości XIV-wiecznych fundamentów
budowli, którą zidentyfikowano jako sycyński dwór
Kochanowskich, a więc miejsce urodzenia poety.
Stanowisko opisano, zabezpieczono sporą liczbę
znalezionych ułamków naczyń, kafli i szczątków żelaznych,
po czym wykopy zasypano. Dziś w tym miejscu stoi tablica
informacyjna, na której można zobaczyć rysunkową
rekonstrukcję dworu.
W Sycynie Północnej, ok. 600 m od skrzyżowania z drogą
nr 79, znajduje się parking. Miejsce urządzono z myślą o
zmotoryzowanych turystach, którzy szukają zabytkowego
obelisku. Prowadzi do niego wąski chodnik wydzielony z
jednej z posesji. Wśród pól stoi kolumna z czerwonego
piaskowca zwieńczona czworoboczną głowicą,
przypominająca przydrożne kapliczki. Obelisk ma charakter
wotywny, wystawiono go w podzięce Bogu za szczęśliwy
powrót spod Chocimia, gdzie w 1621 r. (taka data widnieje
na trzonie kolumny) Polacy pod wodzą hetmana wielkiego
litewskiego Jana Karola Chodkiewicza skutecznie oparli się
nawale tureckiej. Uczestnikiem bohaterskiej obrony
twierdzy chocimskiej był Mikołaj Kochanowski, bratanek
poety Jana. To on ufundował obelisk dla upamiętnienia
świetnego zwycięstwa.
Jan Kochanowski zmarł nagle 22 sierpnia 1584 r. w
Lublinie, w czasie wystąpienia przed Trybunałem
Koronnym. Pochowano go w rodzinnych stronach, w
krypcie kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w
Zwoleniu. W XVI-wiecznej świątyni znajduje się
renesansowa kaplica św. Franciszka, zwana kaplicą
Kochanowskich. To tu w pierwszej połowie XIX w.
przeniesiono z podziemi kościoła trumnę ze szczątkami
poety. W kaplicy umieszczono tablicę epitafijną Jana
Kochanowskiego (pomiędzy epitafiami rodziców). Zabytek
ma nieocenioną wartość - płaskorzeźba na tablicy jest
jedynym znanym nam wizerunkiem Jana Kochanowskiego
powstałym w jego epoce.
W Zwoleniu przy al. Jana Pawła II 2 działa Muzeum
Regionalne czynne od wtorku do piątku w godz. 8.00-
15.00, w soboty 10.00-14.00. Stąd najlepiej zaczynać
wędrówkę po rodzinnej ziemi Jana Kochanowskiego. Poecie
poświęcono główny dział muzeum. Opiekunka zbiorów
chętnie oprowadza turystów po kaplicy Kochanowskich w
zwoleńskiej farze. Z pewnością warto przyjechać tu choćby
na weekend.
51°21'23"N 21°35'03"E | na mapie:E
3
Opactwo
Wskrzeszony z popiołów
Zdarza się niekiedy, że coś, co początkowo wydawało się
wielką stratą, z perspektywy historii oceniane jest jako
szczęśliwy traf. Dziś chyba nikt już nie myśli źle o
nieostrożnym nowicjuszu, który przed ponad 200 laty
zaprószył ogień w klasztorze benedyktynów w Opactwie.
Zakonnicy gospodarowali w dolinie Wisły od XII w., ale w
wyniku pożaru z wcześniejszych zabudowań ostały się
właściwie tylko fundamenty. Świątynię pod wezwaniem
Wniebowzięcia NMP odbudowano w stylu rokokowym. Do
dziś uchodzi za jeden z najpiękniejszych kościołów z tego
okresu na Mazowszu. Wewnątrz szczególnie warto
zobaczyć przepiękne freski namalowane przez Szymona
Mańkowskiego.
51°32'11"N 21°45'37"E | na mapie:F
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Opactwo
Zespół dawnego klasztoru
Benedyktynów (XII w., XVIII w.)
Zespół dawnego klasztoru Benedyktynów (XII w., XVIII
w.).
51°32'05"N 21°46'12"E | na mapie:G
Sieciechów
Barokowy kościół parafialny św.
Wawrzyńca (1710-69)
Barokowy kościół parafialny św. Wawrzyńca (1710-69).
51°32'20"N 21°44'43"E | na mapie:H
Opactwo
Klasycystyczny pałac opatów (1800-
23)
Klasycystyczny pałac opatów (1800-23).
51°32'06"N 21°46'12"E | na mapie:I
Sieciechów
Zespół opactwa Benedyktynów (na
pozostałościach XII w., XVIII w.)
Zespół opactwa Benedyktynów (na pozostałościach XII w.,
XVIII w.).
51°32'22"N 21°44'45"E | na mapie:J
Gołąb
Najstarsza obwodnica w Polsce
4
Od południa i zachodu miejscowość Gołąb obiega
najstarsza w Polsce obwodnica drogowa zbudowana na
koronie masywnego wału przciwpowodziowego. Wykonano
ją w 1840 r. z polecenia cara Mikołaja I.
51°29'21"N 21°52'21"E | na mapie:K
Gołąb
Muzeum nietypowych rowerów
Przez długie lata pod okiem pana Józefa Majewskiego,
nauczyciela dęblińskiej szkoły zawodowej, uczniowie w
ramach prac dyplomowych budowali rowery według
własnych, niepowtarzalnych projektów. Sporą część tych
oryginalnych konstrukcji pan Józef zebrał w swoim domu w
Gołębiu. Warto odwiedzić jego Muzeum Nietypowych
Rowerów i osobiście popedałować wybranymi modelami.
Miarą osobliwości kolekcji jest to, że nie każdym z bicykli
da się pedałować. Jest tu np. konstrukcja przypominająca
nieco hulajnogę - rower nie ma pedałów, napędza go koło
mimośrodowe, więc aby jechać, trzeba wykonywać
rytmiczne przysiady.
"Jazdy próbne" wieloma z dwukołowych bolidów wymagają
nieprzeciętnej sprawności. Dotyczy to np. modelu, w
którym jedzie się w pozycji leżącej na brzuchu czy innego,
gdzie wprawdzie siedzi się wygodnie, ale kierownica
znajduje się pod siodełkiem. Na ich tle zupełnie banalne
wydają się konstrukcje do jazdy w pozycji półleżącej. Jest
też w zbiorach pana Józefa trójkołowa riksza - rower z
wygodną wyściełaną kanapą przeznaczony do przewozu
osób. Osobliwością jest model dwukołowy, który może być
dwuśladem (skrętne są przedni widelec i rama w miejscu
mocowania pod siodełkiem) oraz rower do jazdy w pozycji
stojącej, składający się jedynie z dwóch kół i osi z
pedałami. Tylko najodważniejsi decydują się na
przejażdżkę pojazdem przypominającym trenażer dla
pilotów. Śmiałek przypięty pasami może w czasie jazdy
dokonywać obrotu przez głowę, po czym bezpiecznie
kontynuować jazdę!
Muzeum Nietypowych Rowerów od kwietnia do końca
października zaprasza od wtorku do niedzieli w godz.
10.00-18.00. W poniedziałki oraz po sezonie czynne po
umówieniu - tel. 0 601 814 527 (wcześniejszej rezerwacji
wymagają wizyty większych grup turystów).
51°29'17"N 21°52'31"E | na mapie:L
Gołąb
Niderlandzko-włoski manieryzm nad
Wisłą
Architektura kościoła i kaplicy loretańskiej sprawia, że na
tle nadwiślańskiej równiny obie budowle wyglądają jak z
bajki. Czerwone, ceglane ściany kościoła mają bogate,
niemal białe dekoracje kamieniarskie pełne
manierystycznych motywów zdobniczych
charakterystycznych dla warsztatu Santi Gucciego. Te
włoskie zdobienia przeplatają się z ornamentami
okuciowymi bardzo charakterystycznymi dla renesansu
niderlandzkiego. Również niderlandzki rodowód ma pomysł
umieszczenia kamiennych dekoracji na nietynkowanych,
czerwonych ścianach.
Obok kościoła stoi dziwna, późnorenesansowa budowla,
której attyka równa jest wysokości ścian. Zdobią ją nie
kamienne, ale ceramiczne figury proroków, co jest w Polsce
wielką rzadkością. To domek loretański, wzniesiony jako
pierwszy w Polsce i rzadko u nas spotykany, więc warto go
zobaczyć. To, co widzimy z zewnątrz, to jego obudowa.
Właściwy domek znajduje się w środku i stanowi replikę
budowli we włoskim mieście Loreto, która według tradycji
jest przeniesionym z Palestyny prawdziwym domem Matki
Bożej.
51°29'17"N 21°52'33"E | na mapie:M
5
Zajezierze
Kurhan Okurzałego
Na lewym brzegu Wisły, ok. 0,5 km od zachodniego
przyczółka mostu dęblińskiego, wznosi się zarośnięty
krzakami kurhan. Kiedyś znajdował się w tym rejonie fort
Gorczakowa. W końcu lat 60. ubiegłego wieku przy
skrzyżowaniu dróg usypano kopiec, a na szczycie
postawiono pomnik poświęcony żołnierzom 1. Armii Wojska
Polskiego gen. Berlinga, którzy na przełomie lipca i sierpnia
1944 r. utrzymywali przez kilka dni przyczółek na lewym
brzegu Wisły pod Głuścem i Zajezierzem. W zaciętych
walkach zginęło wtedy kilkuset Polaków. Był wśród nich
kapral Michał Okurzały, zwiadowca-radiotelegrafista, który
wykazał się niebywałą odwagą. Widząc otaczających go
Niemców, nie poddał się - nadał swój ostatni meldunek:
"...Atakują ze wszystkich stron. Bijcie na mnie! Niech żyje
Polska!". Zginął od ognia własnych armat. Jedna z tablic
monumentu upamiętnia bohaterskiego kaprala Okurzałego.
51°32'53"N 21°49'26"E | na mapie:N
Puławy
Most im. Jana Pawła II
Puławski most im. Jana Pawła II jest największym mostem
łukowym w Polsce. Jego długość wynosi 1038 m, zaś
rozpiętość głównego przęsła łukowego - 212 m.
Parametry mostu przekraczają dotychczasowe krajowe
osiągnięcia w zakresie budowy obiektów tego typu. Przęsło
łukowe ma nowatorską konstrukcję - przyjęte rozwiązanie
zastosowano do tej pory jedynie w kilku podobnych
obiektach w Europie. W głównym nurcie rzeki most nie ma
żadnej podpory - przekracza ją jednym przęsłem, warto to
zobaczyć.
Most został oddany do użytku kierowcom 12 lipca 2008 r.
Zakończył się wówczas również pierwszy etap budowy
obwodnicy, który liczy 12,71 km. Realizacja tej inwestycji
kosztowała ok. 400 mln zł. 75 proc. wartości inwestycji
sfinansowane zostało ze środków pomocowych Unii
Europejskiej w ramach Sektorowego Programu
Operacyjnego "Transport".
51°26'13"N 21°56'34"E | na mapie:O
Dęblin
6
Dęblin – Cmentarz z I Wojny
Światowej
Cmentarz powstał w 1915 roku, kiedy to rosyjskie wojska
stworzyły w pobliżu szpital polowy, natomiast obok
cmentarz. Pierwsze mogiły należą do żołnierzy polskich
oddziałów legionowych walczących pod dowództwem
Józefa Piłsudskiego w składzie 1 Armii austriackiej. Na
cmentarzu głównie chowano żołnierzy armii austro-
węgierskiej i niemieckiej oraz rosyjskiej, którzy polegli
podczas walk w 1915 roku. Jednakże w latach 1916-1919
cmentarz stał się miejscem spoczynku dla zmarłych
wszystkich armii które walczyły w tym rejonie. Nagrobki na
mogiłach ustawiono w latach dziewięćdziesiątych.
Większość odwołuje się do pochowanych na cmentarzu
żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej.
Cmentarz podzielony jest na dwie części, po lewej stronie
znajdują się mogiły poległych żołnierzy należących do 15
Pułku „ Wilków ”, który w latach 1921
– 1939 kwaterował w twierdzy Dęblin, natomiast po
prawej stronie są mogiły żołnierzy z innych wojsk, które to
brały udział w działaniach bojowych w okolicach Dęblina.
Po wojnie cmentarz służył dalej, m.in. stał się cmentarzem
garnizonowym Dęblina. Chowano tu zmarłych jeńców
bolszewickich czy też mieszkających w pobliżu cywilów.
Oficjalnie cmentarz został zamknięty w roku 1938, choć po
tej dacie również zdarzały się sporadyczne pogrzeby,
głównie w czasie II Wojny Światowej.
Cmentarz znajduje się w okolicach ul. Balonna, dojście jest
oznakowane, przy samej bramie znajduje się niewielki
parking.
51°33'06"N 21°50'49"E | na mapie:P
Sprawdz na sklep.polskaniezwykla.pl
Puławy
Spływ kajakowy Wisłą
Trasy spływów: Janowiec - Puławy, Kazimierz Dolny -
Puławy, Kazimierz Dolny - Dęblin, Puławy - Dęblin.
Puławy są od wieków związane z Wisłą. Przecina ona pas
wyżyn tworząc malowniczy przełom o niespotykanych
walorach przyrodniczych - można tu znaleźć m.in. liczne
piaskowe ławice, a także ostatnie fragmenty lasów
łęgowych w Europie (rezerwat "Łęg na Kępie"). Rzeka jest
również ostoją dla wielu gatunków ptaków, m.in.:
sieweczki, rybitwy i mewy.
Kajakarskie atrakcje zapewnia Miejski Ośrodek Sportu i
Rekreacji w Puławach, organizator spływów . W
wypożyczalni sprzętu pływającego MOSiR przy ul. Wiślanej
w Puławach amatorzy kajakarstwa mogą wypożyczyć
atestowany kajak wraz ze sprzętem ratunkowym, aby
spróbować swoich sił podczas spływów.
51°25'05"N 21°56'45"E | na mapie:Q
7
Puławy
Wypożyczalnia sprzętu pływającego
MOSiR
W wypożyczalni do dyspozycji klientów przygotowano:
- 10 kajaków dwuosobowych dla klientów indywidualnych,
- 13 kajaków przeznaczonych na zorganizowane spływy,
- atestowane kamizelki, wiosła,
- łódź motorową
Punkt jest czynny od 10 czerwca do 10 września, w godz.
10.00-20.00
Wypożyczalnia sprzętu pływającego
ul. Wiślana 10 (bulwar nadwiślański)
tel. 0 504 632 035
51°25'27"N 21°56'51"E | na mapie:R
Dęblin
Twierdza Iwangorod
W latach 30. XIX w. w pobliżu ujścia Wieprza do Wisły
Rosjanie rozpoczęli budowę twierdzy. Nazwano ją
Iwangorod, na cześć feldmarszałka Iwana Paskiewicza,
który za zasługi w tłumieniu powstania listopadowego
otrzymał nie tylko tytuł kniazia warszawskiego, ale też
rozległe dobra w okolicy dzisiejszego Dęblina. Twierdza
powstała głównie na gruntach Modrzyc, jednej z wsi
należących do włości Paskiewicza.
Na prawym brzegu Wisły zbudowano otoczoną fosą,
murowaną cytadelę, której kazamaty i bastiony pokryto
ziemnymi nasypami. W granicach umocnień znalazł się
pięcioboczny budynek koszar o długości 1,5 km. Na lewym
brzegu Wisły stanął pojedynczy fort nazwany imieniem
księcia Michaiła Gorczakowa. W ramach modernizacji
przeprowadzonej w latach 80. XIX w. twierdzę
iwangorodzką uzupełniono pierścieniem siedmiu
dodatkowych fortów zewnętrznych.
Umocnienia wybudowane ogromnym nakładem środków
tylko raz pomogły Rosjanom skutecznie stawić czoło
nieprzyjacielskim atakom. W październiku 1914 r. Niemcy i
Austriacy bezskutecznie próbowali zdobyć twierdzę. Ich
ataki załamały się na przedpolu trzech fortów na
zachodnim brzegu Wisły. W wielodniowych ciężkich
walkach odznaczyły się wówczas także bataliony Legionów
Polskich (brały udział w boju pod Laskami w okolicy
Pionek). W sierpniu 1915 r. Rosjanie opuścili linię Wisły,
oddając przeciwnikowi twierdze w Modlinie, Warszawie i
Dęblinie. Wycofując się, wysadzili forty i część obiektów
iwangorodzkiej cytadeli.
W czasie II wojny światowej na terenie twierdzy Niemcy
urządzili jeden z większych obozów jenieckich, w którym
przytrzymywano Francuzów, Rosjan, a od 1943 r. także
byłych sprzymierzeńców - Włochów. Z głodu, zimna i
chorób zginęło tu ok. 80 tys. jeńców, głównie wziętych do
niewoli żołnierzy Armii Czerwonej.
Miłośnicy militariów mogą w Dęblinie penetrować
pozostałości trzech z siedmiu fortów zewnętrznych. Warto
zobaczyć zachowany w całkiem niezłym stanie fort II -
Mierzwiączka, widoczny przy wyjeździe z miasta w stronę
osiedla Stawy. Można tu odbyć spacer po wałach i wejść do
zachowanych pomieszczeń. Uwaga na niezabezpieczone
szyby windowe! Godne odwiedzenia są także forty na
lewym brzegu Wisły: VI - Nagórnik (zwany również fortem
Wannowskiego) i V - Borek.
Cytadelę dęblińską nadal zajmuje Wojsko Polskie. Pan Jerzy
Trzaskowski z Towarzystwa Przyjaciół Dęblina po uzyskaniu
zgody dowódcy jednostki oprowadza po jej zakamarkach
grupy turystów zgłoszone co najmniej z tygodniowym
wyprzedzeniem (tel. 0 601 817 048).
51°33'26"N 21°50'08"E | na mapie:S
Puławy
Spływ kajakowy Wieprzem
8
Trasy spływów: Jeziorzany - Baranów, Baranów - Obłapy,
Baranów - Niebrzegów, Kośmin - Dęblin.
Wieprz jest prawym dopływem Wisły i ma długość 303 km.
Dolina rzeki posiada status obszaru chronionego o
wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych.
Bogata jest w rozlewiska, mokradła i starorzecza. Swoje
siedliska maja tu dzikie ptaki, m.in.: błotniarki, czajki,
łabędzie nieme oraz zwierzęta - wydry, piżmaki, bobry,
żółwie błotne.
Atrakcje kajakarskie zapewnia Miejski Ośrodek Sportu i
Rekreacji w Puławach, organizator spływów. W
wypożyczalni sprzętu pływającego MOSiR przy ul. Wiślanej
w Puławach amatorzy kajakarstwa mogą wypożyczyć
atestowany kajak wraz ze sprzętem ratunkowym, aby
spróbować swoich sił podczas spływów.
51°31'48"N 21°53'20"E | na mapie:T
Dęblin
Szkoła Orląt
Centrum dzisiejszego Dęblina to dawna osada Irena
wyrosła w okresie budowy twierdzy Iwangorod. Nazwa
osiedla pochodzi od imienia żony (synowej?) feldmarszałka
Paskiewicza. Na polach pomiędzy Ireną a Masowem jeszcze
w okresie I wojny światowej zbudowano lotnisko. W 1927
r. przeniesiono tu z Grudziądza Oficerską Szkołę Lotnictwa.
Od tamtej pory, tylko z przerwą w latach 1939-1945, szkoli
się w Dęblinie pilotów. Oprócz Polaków Szkołę Orląt
kończyli w przeszłości Arabowie z Syrii, Iraku, Algierii i Libii,
poza tym Hindusi i Birmańczycy. Tuż przed wybuchem
wojny szkolili się tu Czechosłowacy. Kilku z nich zginęło w
Dęblinie w czasie niemieckiego bombardowania 2 września
1939 r. Ich groby znajdują się na cmentarzu "Balonna" na
niewielkim wzniesieniu na południowy wschód od cytadeli,
pomiędzy nasypem toru kolejowego a wałem
przeciwpowodziowym (od ul. Podchorążych prowadzi do
niego droga pod dwoma wiaduktami). To miejsce także ma
"lotniczą" przeszłość. Dawniej stacjonowała tutaj rosyjska
kompania fortecznych balonów obserwacyjnych.
Przed wejściem na zamknięty dla cywilów teren Wyższej
Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych stoi duraluminiowy
Pomnik Bohaterskich Lotników Dęblińskiej Szkoły Orląt.
Przy monumencie odbywają się uroczyste promocje
kolejnych roczników pilotów. Aleję sław polskiego lotnictwa
wojskowego tworzą płyty z wyrytymi nazwiskami asów
przestworzy. Nieopodal wystawiono kilka autentycznych
samolotów szkoleniowych używanych po 1945 r. (są tu
m.in. stareńki junak, bies i odrzutowe: iskra oraz limy).
W parku w południowej części miasta stoi dawny pałac
Mniszchów/Paskiewiczów, w którym mieści się obecnie Klub
Garnizonowy (we wnętrzu galeria portretów komendantów
Szkoły Orląt).
51°33'34"N 21°50'52"E | na mapie:U
Autorzy zdjęć (w kolejności): fot. J. Sawicki, apophis,
jakmarek, ronnaldo, wiesiag, fot. B. Lemisiewicz,
yakotakee, fot. A. Rękas, ronnaldo, fot. A. Rękas, fot. A.
Rękas, fot. W. Wieczorek, fot. A. Rękas, fot. Ewa
Wojciechowska
Przewodnik wygenerowany w serwisie
www.polskaniezwykla.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być
reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny,
mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do
innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie
danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu.
Copyright © 2007 Polska Niezwykła
Wygenerowano:
czwartek 30 stycznia 2014 12:09:04
9