OD REDAKCJI
Po trzech poprzednich, bardziej teologicznych tomach kolekcji
Communio: Eucharystia (1), Moralność chrześcijańska (2) i Ka-
płaństwo (3), oddajemy do rąk Czytelników zestaw materiałów
o charakterze, można by tak powiedzieć, antropologiczno-kosmo-
logicznym. Głównym przedmiotem zainteresowań autorów piszących w tym
tomie są bowiem: Kosmos i człowiek. A ponieważ
człowiek nie tylko żyje na świecie i należy do świata, ale także
w swej strukturze organizacyjno-bytowej stanowi poniekąd istot-
ny element, nieodzowną cząstkę całego kosmosu, którym stara się
zawładnąć i pokierować według własnych planów, trudno byłoby
— w niejednym przypadku — rozgraniczyć rozważania i podzielić
na te o kosmosie i na inne — o człowieku. Dlatego też — od-
biegając od praktyki dzielenia prezentowanych rozważań na pew-
ne, większe części — trzeba będzie tym razem zestawić wszystkie
materiały w jedną całość ujętą jednak według przyjętego w po-
przednich tomach klucza: od zagadnień ogólnych dotyczących
świata — kosmosu (i człowieka), poprzez zagadnienia bardziej
szczegółowe i konkretne, aż po próby pewnych wskazań czy prak-
tycznych rozwiązań.
Warto w tym miejscu zwrócić także uwagę na fakt, że pre-
zentowane w tym tomie teksty wyszły w znacznej mierze spod
pióra różnorodnych specjalistów z takich dziedzin wiedzy, jak:
fizyka, biologia, embriologia, genetyka, medycyna, psychologia,
pedagogika itp. Do nich dołączyli swój głos teologowie różnych
specjalności. Jednak — co zasługuje także na uwagę — zwłaszcza
ci pierwsi wypowiadają się dość krytycznie na temat rozpowszech-
nionego ewolucyjnego patrzenia na świat, utrzymując zgodnie,
iż ewolucjonizm nie ma żadnych podstaw w danych ściśle nau-
kowych. Jest jedynie światopoglądem tendencyjnie propagowa-
nym i przyjmowanym „na wiarę". Przestrzegają zatem teologów,
duszpasterzy i katechetów przed „zbyt łatwym i pochopnym"
przyjmowaniem ewolucji jako faktu pewnego, udowodnionego,
oraz przed budowaniem na niej naszej religijnej wiedzy o świecie
(i człowieku).
Nie wszystkie z prezentowanych tutaj tekstów czyta się łatwo.
Niektórzy z zachodnich autorów mają to do siebie, że lubią pisać
językiem bardzo wyszukanym, wymagającym pewnego wysiłku
intelektualnego przy jego lekturze. Niemniej jednak polska re-
dakcja COMMUNIO wyraża nadzieję, że również te trudniejsze
5