Cz
ęść
1:
Postępując zgodnie z poleceniami zaobserwowaliśmy, że zmiany natężenia światła zmieniają
się periodycznie, wartości równorzędne powtarzają się co π rad.
Przystąpiliśmy zatem do analizy zmian natężenia względem zmiany kąta na Analizatorze.
(Wartości odczytane z aparatury znajdują się na oddzielnym arkuszu, opatrzonym podpisem
adiunkta)
Aby przedstawić wynik wzorcowy za
0
I przyjąłem największą wartość otrzymaną przy
pierwszym pomiarze.
Na wykresie można odczytać zbieżność otrzymanych wyników z Prawem Malusa tzn.:
AU
I
I
I
1911
)
cos(
0
0
=
=
ϕ
Analiza błędów pomiaru
Błędy pomiaru wynikały głównie z niedokładności aparatury oraz z faktu, że sala nie była
idealnie zaciemniona.
AU
I
I
5
0
=
∆
=
∆
z tego wynika:
0
2
0
0
0
1
I
I
I
I
I
I
I
∆
⋅
+
∆
⋅
=
∆
Cz
ęść
2:
Zależność odległości pomiędzy sąsiednim maksimum i minimum od szerokości wynika z
faktu, że im szersza jest szczelina, tym większa różnica długości drogi przebytej przez fale po
zajściu procesu dyfrakcji na szczelinie.
Odległość ta jest różna dla fal mających swój początek w różnych fragmentach szczeliny.
Za krok pomiaru obraliśmy 0,5 mm
Ekran ustawiliśmy w odległości
mm
d
785
=
Do badania zjawiska został nam udostępniony laser He-Ne tworzącego falę o dł.
λ
= 632,8 nm.
Otrzymane dane znajdują się na dodatkowym arkuszu opatrzonym podpisem adiunkta.
Różnica pomiędzy maksimum i sąsiednim mu minimum:
]
[
5
,
5
75
,
9
25
,
15
mm
x
=
−
=
∆
Aby wystąpiło wygaszenie fali musi ona interferować z falą, różnica długości fal (D1 i D2)
musi być równa
2
λ
(rys.1)
Ponieważ
odległość fali od ekrany jest znacznie wieksza od szeorkości szczeliny (
a
d
>>
),
możemy traktować fale jako równoległe, oraz
D
D
≈
2
W wyniku tego zauważamy:
2
2
1
λ
=
−
D
D
D
x
a
∆
=
=
λ
φ
)
cos(
z tego otrzymujemy:
x
D
a
∆
=
λ
co w naszym przypadku daje:
m
a
5
10
03
,
9
−
⋅
=
m
6
10
74
,
0
−
⋅
±
Analiza błędów pomiaru:
Błąd pomiaru śruby milimetrowej
m
x
5
10
1
−
⋅
=
∆
Błąd pomiaru odległości ekranu
m
d
005
,
0
=
∆
m
x
x
d
d
x
a
6
2
10
74
,
0
−
⋅
=
∆
⋅
+
∆
⋅
=
∆
λ
λ