IDŹ ZATEM DO OJCZYZNY Z PODNIESIONĄ GŁOWĄ

Masz prawo do godności… masz prawo do buntu

Do męstwa i odwagi… ojczyzny i wiary

Ten który Boga dotąd nie uznał za Pana

Nie będzie nam wyznaczał przykazań i miary

Bo pod kolejną maską twarz zdrajcy ukryta
Gad oplata nam serca zwątpienia i chłodem

Gdy pełznie odstępnie poprzez tłum pielgrzymów

I staje między Matką a Polskim narodem

Więc bądź czujny gdy ziarno ważysz w swojej dłoni

To po nim poznasz drzewo co owoce rodzi

Bo są słowa jak chwasty które rosną w ugór

Po których gorzka prawda zamyślona chodzi

Gdy kłamstwo dziś zostało sztuką dyplomacji

A zdrajca włóczy honor po kłamliwych datach

To ty masz ponieść prawdę tak jak ciężki krzyż

By kiedyś zmartwychwstała nad szaleństwem świata

Masz prawo do ojczyzny wiary i odwagi

Do prawdy bo to ona do Boga nas zbliża

Masz prawo kiedy kłamcy szydzą z twej historii

Do pamięci i buntu gdy Cię wróg poniża

Idź zatem do Ojczyzny z podniesioną głową

Tak jak nasi Przodkowie z nieugiętą wiarą

Przez kurz bitewny przez zasieki kłamstwa

Bóg Honor i Ojczyzna przecież Twoją miarą.

Źródło: Psałterz Narodu Polskiego