[ ]

32

32

TEA

TRZYK

ZA

SIÓDMÑ

GÓR

Ñ

W y c h o w a n i e w P r z e d s z k o l u

T

eatr dzieci´cy nie ma sztywnych ram
i regu∏. Jego wielkà zaletà jest sponta-

nicznoÊç gestów i s∏ów. Dzieci dopiero na sce-
nie odkrywajà w∏asne mo˝liwoÊci twórcze, po-
znajà swoje cia∏o, uczà si´ wyra˝aç emocje za
pomocà mimiki i mowy cia∏a, a wzajemne re-
lacje sà dla nich inspiracjà do dzia∏ania.

Scenariusz przedstawienia „Przygoda

w Ba∏wankowie” przeznaczony jest dla star-
szych przedszkolaków (5- i 6-letnich). Mo˝ne
on urozmaiciç uroczystoÊç z okazji Dnia Bab-
ci. Przygotowujàc przedstawienie nie zapomi-
najmy o dzieciach. Pozwólmy im na swobod´
dzia∏ania, poniewa˝ tylko wtedy b´dà szcz´Êli-
we. Dlatego:

nie zmuszajmy dzieci do uczenia si´ tekstu

na pami´ç. Krótkie, zabawne i rymowane dia-
logi przedszkolaki z pewnoÊcià szybko zapa-
mi´tajà. Jednak warto traktowaç tekst jako
podstaw´ i inspiracj´ dla dzieci´cej wyobraê-
ni. Mali aktorzy o˝ywiajà fikcyjne postacie,
nadajà im osobowoÊç, dlatego cz´sto czujà
potrzeb´ wzbogacania swoimi s∏owami wypo-
wiedzi bohaterów;

kostiumy powinny byç lekkie, wygodne,

umo˝liwiajàce swobod´ ruchów. Stroje nie
mogà kr´powaç dzieci; powinny jedynie suge-
rowaç odgrywanà rol´ (JaÊ w kostiumie Gaw-
rona nie musi ju˝ „udawaç”, ˝e nim jest). Sta-
rajmy si´ równie˝ nie obarczaç dzieci
niepotrzebnymi rekwizytami, które ogranicza-
jà ich ekspresj´;

warto pami´taç, ˝e teatr to nie tylko odgry-

wanie ról. Pozwoli to w∏àczyç wszystkie dzieci
z grupy do przygotowania dekoracji, kostiu-
mów czy rekwizytów. Dzi´ki temu wspieramy
dzia∏ania twórcze w ró˝nych formach aktyw-
noÊci. Poza tym w∏asnor´czne wykonanie de-
koracji b´dzie okazjà do ciekawej, radosnej
zabawy, a na „swojej scenie” mali aktorzy b´-
dà si´ czuli swobodnie i bezpiecznie.



Scena:
Proponuj´ wykorzystaç:

– bia∏e tkaniny (np. przeÊcierad∏a, o które

mo˝na poprosiç rodziców);

– pomalowane lub oklejone bia∏ym papie-

rem kartonowe pud∏a ró˝nej wielkoÊci,
które ustawione w ró˝nych miejscach sali
uporzàdkujà scenicznà przestrzeƒ wed∏ug
naszego pomys∏u;

– Ênie˝ynki (wykonane przez dzieci) i zacze-

pione na ˝y∏ce pod sufitem;

– drzewa-choinki.



Kostiumy:
Wszystkie kostiumy przygotowane sà po-

dobnie: luêne koszulki przewiàzane w pasie,
rajstopy, r´kawiczki, szaliki, na koszulkach ry-
sunki bohaterów. Kolory koszulek proponuj´

Dzieci bardzo lubià bawiç si´
w teatr, poniewa˝ mogà wtedy
odgrywaç ró˝ne role,
przebieraç si´ i wyra˝aç siebie
w twórczym dzia∏aniu.

Beata Szurowska

P

r

z

y

g

o

d

a

w Ba∏wankowie

[ ]

33

33

1 / 2 0 0 5

dobraç zgodnie z rzeczywistym wyglàdem od-
grywanej postaci, np. bia∏a dla ba∏wanka.

Przygoda w Ba∏wankowie

Wyst´pujà: Ba∏wanek I, Ba∏wanek II, Ba∏wa-
nek III, Ba∏wanek Stefanek, Kot, Drzewo,
Chmurka, Gawron, Zimowa Wró˝ka, Babcia
Stefanka, inne Babcie.

SCENA I
(

Na scen´ wychodzi Ba∏wanek Stefanek i zaczy-

na Êpiewaç ko∏yszàc si´ w rytmie muzyki).

Piosenka: Ânie˝nobia∏e piosenki

.(S∏owa: Beata

Szurowska, muzyka: Barbara Tartanus-Ko-
walska).

(

Na scenie pojawiajà si´ wszystkie dzieci prze-

braniu ba∏wanków. Razem taƒczà i Êpiewajà-
drugà zwrotk´ piosenki).

BA¸WANKI:
Gdy Ênie˝ek prószy, Ênie˝ne ba∏wanki
p´dzà na narty, biegnà na sanki.
Gdy mrozek szczypie i wieje wiatr,
ba∏wanki piosenki Êlà w bia∏y Êwiat.
Ref. Ânie˝nobia∏e piosenki…

(

Ba∏wanki kr´cà si´, podskakujà, rzucajà bibu-

∏owymi kulami).
BA¸WANEK I:
Ach, jak dobrze
Êmiaç si´ wieczorem i rankiem!

BA¸WANEK II:
Jak dobrze byç ba∏wankiem!
(

Na scen´ wchodzi Gawron. Ba∏wanki przery-

wajà zabaw´ i podbiegajà do Gawrona).
BA¸WANEK I:
O! Pan Gawron, dzieƒ dobry.

GAWRON:
Witajcie ba∏wanki.
Jakie zrobiliÊcie
babciom niespodzianki?

BA¸WANEK STEFANEK:
Jakie niespodzianki?

GAWRON
Na mój dziób gawroni!
Co z was za ba∏wanki!
Dzisiaj jest Dzieƒ Babci,
pami´tacie o nim?

BA¸WANEK III:
Ojej, nie za bardzo...

GAWRON
Na mój dziób gawroni!

[ ]

34

34

W y c h o w a n i e w P r z e d s z k o l u

Ma∏o macie czasu,
by coÊ przygotowaç.
BA¸WANEK STEFANEK:
A co to jest babcia?

(

Ba∏wanek I macha r´kà zniecierpliwiony).

BA¸WANEK I:
Och, przestaƒ ˝artowaç.

BA¸WANEK II:
Zrobimy prezenty!

BA¸WANEK III:
Ze Êwie˝ego Êniegu ulepimy kwiaty!

BA¸WANEK I:
I kubki do picia mro˝onej herbaty!

(

Cicho rozmawiajàc ba∏wanki wychodzà. Na

scenie pozostaje smutny Ba∏wanek Stefanek).
BA¸WANEK STEFANEK:
Wszyscy majà babcie, ja te˝ mieç jà chc´.
Zaraz coÊ wymyÊl´, przecie˝ znacie mnie.

(

Podchodzi Kot i zaczepia Stefanka zach´cajàc

go do zabawy).
KOT:
Jestem kot, zawsze ch´tny do psot.

BA¸WANEK STEFANEK:
B´dziesz mojà babcià?
KOT:
Babcià? Nie ma mowy!
Miau! (

wzrusza ramionami)

Wielka mi atrakcja – ba∏wankowa babcia.

(

Kot odchodzi. Ba∏wanek podchodzi do drzewa,

opiera si´ o pieƒ).
BA¸WANEK STEFANEK:
Jestem nieszcz´Êliwy...

DRZEWO:
Dlaczego Stefanku?

BA¸WANEK STEFANEK:
Ja jeden nie mam babci...

Zostaƒ mojà babcià, bardzo prosz´ Ci´,
Przecie˝ widzisz, jak bardzo smutno mi i êle.

DRZEWO:
Nie mog´ byç twojà babcià,
pomyÊl prosz´ sam
– ty jesteÊ Ênie˝nobia∏y,
ja pieƒ bràzowy mam.

(

Ba∏wanek Stefanek wzdycha, siada zrezygno-

wany pod drzewem. Pojawia si´ Chmurka, Ste-
fanek na jej widok wstaje).

BA¸WANEK STEFANEK:
Ojej, jaka pi´kna chmurka
p∏ynie po niebie!
Zostaƒ mojà babcià,
jestem podobny do Ciebie.
(

Chmurka powoli przesuwa si´ w stron´ wyjÊcia).

BA¸WANEK STEFANEK:
Stój! Gdzie p∏yniesz?!
Zostaƒ tu, prosz´ Ci´.
(

Stefanek przez chwil´ biegnie za chmurkà).

CHMURKA:
Przykro mi, ba∏wanku,
wiatr w Êwiat goni mnie.

(

Wbiegajà inne ba∏wanki z prezentami).

[ ]

35

35

1 / 2 0 0 5

BA¸WANEK I:
Stefanku, zrobi∏eÊ prezenty?

(

Ba∏wanek Stefanek siada na pod∏odze, zakry-

wa r´kami uszy).
BA¸WANEK STEFANEK:
Nie lubi´ Was!

(

Ba∏wanki podchodzà bli˝ej, pochylajà si´ nad

Stefankiem).
BA¸WANEK I:
Dlaczego?
(

Stefanek wstaje, bierze r´ce pod boki, tupie

i odpowiada).
BA¸WANEK STEFANEK:
Robicie mi na z∏oÊç!
Nie lubi´ Êwi´ta babci!
I zimy te˝ mam doÊç!

(

Ba∏wanek Stefanek ucieka, pozosta∏e Ba∏wan-

ki stojà zdziwione).
BA¸WANEK II:
Dlaczego Stefanek si´ obrazi∏?

(

Pojawia si´ Gawron i mówi zniecierpliwionym

g∏osem).
GAWRON:
Dlaczego i dlaczego
s∏ysz´ dzisiaj od rana.
A czy ktoÊ kiedyÊ widzia∏
babci´ ba∏wanka Stefana?
(

Ba∏wanki spoglàdajà na siebie kr´càc g∏owami).

BA¸WANKI:
Ja nie widzia∏em.

(

Gawron podchodzi bli˝ej, staje w Êrodku, mi´-

dzy ba∏wankami i mówi g∏oÊno).
GAWRON:
Stefanek babci nie ma.

BA¸WANEK I:
Co robiç?

GAWRON:
Kto mo˝e ulepiç ba∏wana,
z sercem i duszà ba∏wanià?

BA¸WANKI:
Tylko zimowa wró˝ka,

zwana Âniegowà Panià.

SCENA II
(

Pod bia∏ym przeÊcierad∏em, które le˝y na pod-

∏odze ukryte jest dziecko w przebraniu ba∏wanka.
Ba∏wanki wchodzà, zatrzymujà si´. Trzymajàc
si´ za r´ce, spoglàdajà w gór´ i mówià g∏oÊno).

BA¸WANKI:
Wys∏uchaj proÊby naszej
wró˝ko, wró˝ko zimowa:
Przybywaj, przybywaj, przybywaj,
przybywaj do Ba∏wankowa!

[ ]

36

36

W y c h o w a n i e w P r z e d s z k o l u

(

Pojawia si´ zimowa wró˝ka).

ZIMOWA WRÓ˚KA:
Przyby∏am na wasze wezwanie,
˝yczenie swe mówcie teraz.

BA¸WANKI:
Ulep nam wró˝ko babci´
dla naszego przyjaciela.

ZIMOWA WRÓ˚KA:
Dobrze.
(

Wró˝ka zaczyna lepiç Êniegowe kule, toczàc

bia∏e pi∏ki po tkaninie. Zatrzymuje si´ przy ukry-
tym dziecku, które najpierw siada pod przeÊcie-
rad∏em, a potem wstaje).
Ooo! Jest ju˝ brzuszek i g∏owa,
teraz oczy i usta...

BA¸WANKI:
Och, babcia ju˝ prawie gotowa!
(

W tym momencie ba∏wanki Êciàgajà bia∏à tka-

nin´ i ukazuje si´ nieruchoma postaç babci ba∏-
wanka).

ZIMOWA WRÓ˚KA:
Jeszcze tylko chusteczka na szyj´,
serce i dusza ba∏wania...
(

Wró˝ka zak∏ada babci ba∏wanka chusteczk´,

a potem srebrnà ró˝d˝kà dotyka jego piersi.
Babcia ba∏wanka porusza si´, np. macha r´kà,
uÊmiecha si´, kr´ci g∏owà, a wtedy pozosta∏e
ba∏wanki podskakujà wo∏ajàc weso∏o).

BA¸WANKI:
Uda∏o si´, babcia ˝yje!
Dzieƒ dobry, babciu Stefanka!

BABCIA STEFANKA:
Dzieƒ dobry, witam was.

BA¸WANKI:
Dzi´kujemy zimowa wró˝ko.

ZIMOWA WRÓ˚KA:
Znikam, na mnie ju˝ czas.
(

Zimowa wró˝ka odchodzi machajàc na po˝e-

gnanie).

BA¸WANKI:
Stefanku! Stefanku!

(

Powoli, z opuszczonà g∏owà wchodzi Stefanek.

W r´ku trzyma bia∏y kubek w srebrne kwiaty.
Wzdycha kilka razy).

BA¸WANEK STEFANEK:
Mróz pomóg∏ mi namalowaç kwiaty na kubku
do mro˝onej herbaty (

pokazuje kubek).

Ka˝dy ba∏wan ju˝ teraz
pewnie si´ ze mnie Êmieje.
Zrobi∏em prezent dla babci,
która nie istnieje.

BA¸WANEK I:
UÊmiechnij si´ Stefanku,
niespodziank´ dla Ciebie mamy.

(

Stefanek rozglàda si´, dostrzega babci´, prze-

ciera oczy. Babcia Stefanka podchodzi bli˝ej,
przytula go, ca∏uje w czo∏o).

[ ]

37

37

1 / 2 0 0 5

BABCIA STEFANKA:
Witaj, wnuku kochany!
(

Pozosta∏e ba∏wanki otaczajà ich, klaszczà

w d∏onie i wo∏ajà weso∏o).
BA¸WANKI:
Hura! Hura!
Stefanek babci´ ma!

GAWRON:
Biegnijcie po Ênie˝ne bukiety,
˝yczenia sk∏adaç czas!
(

Ba∏wanki chwytajà si´ za g∏owy).

BA¸WANKI:
Ach! Prawda, wo∏ajmy babcie!
Co za ba∏wanki z nas!

(

Ba∏wanki wybiegajà. Na dêwi´k muzyki wcho-

dzà wszystkie dzieci z grupy przebrane za ba∏-
wanki oraz inni bohaterowie przedstawienia –
KOT, DRZEWO, ZIMOWA WRÓ˚KA, GAW-
RON – i Êpiewajà Piosenk´ dla babci; s∏owa:
Beata Szurowska, muzyka: Barbara Tartanus-
Kowalska):

Dzisiaj my, ma∏e Ênie˝ne ba∏wanki,
na sopelkach zagramy wam koncert
i choç Êniegiem pokryta jest ziemia
to ˝yczenia mamy goràce.



Rysunki: Teresa Wilbik