WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1
GRAFIKA
RASTROWA
D
GRAFIKA BITMAPOWA (RASTROWA)
Elektroniczny sposób opisu obrazu, który reprezentowany jest przez zbiór punktów
(pikseli). Pojedynczy piksel ma określone parametry (położenie oraz kolor), innymi
słowy mówiąc obraz bitmapowy przypomina siatkę złożoną z samodzielnych cegiełek,
a każdej cegiełce przyporządkowane jest jej położenie w obrazie oraz barwa.
Po prawej stronie mamy obraz bitmapowy drzewka po powiększeniu o ok. 1600% przypominający zbiór
kwadracików o różnych kolorach.
Rys. 1 Widok bitmapy drzewka w skali 100% oraz powiększonej do ok. 1600%
Obraz zapisany w postaci rastrowej stanowi układ barwnych lub czarnych, białych punktów — pikseli,
wypełniających obszar. Atrybut przypisany pojedynczemu pikselowi w zapisie cyfrowym jest oczywiście
liczbą, zaś podczas prezentacji zwykle wyraża się go za pomocą odpowiedniego koloru. Liczba bitów
przeznaczonych do zakodowania pojedynczego piksela nosi nazwę głębi obrazu. Głębia n-bitowa daje
możliwość reprezentowania 2
n
różnych barw. W modelu RGB o 8-bitowej reprezentacji barw czystych
mamy do czynienia z głębią 24-bitową. W obrazie z 256-barwną paletą głębia wynosi 8 bez względu na
to, jakie barwy zawiera paleta.
D
GŁĘBIA OBRAZU
Liczba bitów przeznaczonych do zakodowania pojedynczego piksela.
GRAFIKA RASTROWA
1
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Głębia 8-bitowa 256 kolorów
Głębia 8-bitowa 256 kolorów
negatyw
Głębia 8-bitowa 256 odcieni
szarości
Głębia 4-bitowa, 16 kolorów
Głębia 1-bitowa, 2 kolory
Głębia 1-bitowa, czarno-biały
W zależności od użytej palety kolorów, jeden piksel może przyjmować od dwóch do ponad 65 milionów
kolorów. Zależnie od użytej w danym obrazie liczby kolorów (związanej m.in. z głębią obrazu) obraz może
lepiej lub gorzej oddawać rzeczywistość. Przy jednakowej siatce rastra, obrazy o mniejszej głębi zawierają
mniej informacji i ogląda się je z pewnym dyskomfortem. Ponieważ zapisanie wartości każdego punktu z
osobna wymaga dużej ilości danych, zazwyczaj rysunki te zajmują dużo miejsca na dysku. Istnieją jednak
pewne sposoby zmniejszenia rozmiaru pliku przez jego kompresję do postaci pliku GIF, JPG itp. Każda
bitmapa niesie ze sobą dość pokaźną liczbę danych do zapamiętania, w związku z tym większość
formatów graficznych opierających się na bitmapie (np. GIF, JPEG) wykorzystuje algorytmy pozwalające
przechowywać informację w postaci skompresowanej. Zamiast zapisywać stan każdego piksela, formaty te
analizują zmiany koloru ciągłych zbiorów punktów (jeżeli dane o obrazie pobierane są kolejnymi rzędami).
Dzięki temu rysunki zawierające duże obszary wypełnione tą samą barwą (np. niebo na zdjęciach
krajobrazu) zajmują znacznie mniej miejsca w pliku niż obrazy o skomplikowanej i różnorodnej treści.
GRAFIKA RASTROWA
2
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Dla porządku trzeba wspomnieć, że „kolor” pikseli może wyrażać nie tylko „barwę” przedmiotu (czyli cechy
światła odbitego). Za pomocą barw można przedstawiać informacje dotyczące dowolnej mierzalnej
wielkości (np. temperatury, prędkości, wieku, nachylenia, elastyczności, naprężeń, koncentracji
zanieczyszczeń itp.). Szczególnie sensowne jest wykorzystanie do tego celu obrazów cyfrowych
generowanych komputerowo na podstawie danych pomiarowych lub wyników obliczeń. Należy jednak
pamiętać, że powstały tym sposobem obraz rastrowy nie zawiera w ogóle danych, na podstawie których
został utworzony.
GRAFIKA RASTROWA
3
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.1
ROZDZIELCZOŚĆ I SKALOWANIE OBRAZU RASTROWEGO
Mówiąc o nadaniu obrazowi rastrowemu określonego rozmiaru w jednostkach metrycznych, posługujemy
się pojęciem rozdzielczości. Wyraża się ją w liczbie pikseli obrazu przypadających na jednostkę długości
(liczba pikseli na cal — ppi, liczba pikseli na centymetr — ppcm, liczba pikseli na szerokość obrazu —
tożsama z rozmiarem matrycy rastrowej). Przez skalowanie obrazu rozumiemy naniesienie jego rysunku
na matrycę (siatkę) o innej liczbie pikseli w pionie i/lub w poziomie, niż siatka oryginału.
➔
Dlaczego obrazów rastrowych nie można skalować?
Raster ma stałą liczbę pikseli (rozdzielczość), więc przy powiększaniu mapy bitowej występuje efekt
powiększenia piksela – nie jest możliwe wielokrotne powiększenie bez utraty jakości gdyż w obrazie
oryginalnym brak wystarczającej ilości detali, które pozwalałyby na zbliżenie tego rzędu.
W praktyce objawia się to widocznymi na ekranie monitora lub wydruku „schodkami” stąd jakość obrazu
nie jest najlepsza. Występująca wtedy utrata ostrości obrazu map bitowych jest ich podstawową wadą.
Obrazy rastrowe z trudem znoszą operację skalowania, przy czym jakość ich na ogół się pogarsza, a nigdy
nie polepsza.
Rys.2. Fragment obrazu rastrowego pokazuje efekt powiększania obrazu rastrowego
GRAFIKA RASTROWA
4
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Rys.3. Obraz o siatce 20x20 pikseli oraz obraz dwukrotnie pomniejszony 10x10 pikseli
Jeśli oryginalny obrazek o rozmiarze 20x20 pikseli dwukrotnie pomniejszymy do siatki 10×10 pikseli
otrzymamy obraz, który będzie zawierał znacznie mniej informacji, ponieważ jest mniej miejsca na jej
umieszczenie: każdy piksel nowego obrazu odpowiada blokowi czterech pikseli oryginału.
Ponowne powiększenie małego obrazka do poprzednich rozmiarów nie zwiększy ilości szczegółów. W
końcu jedyna informacja, jaką dysponujemy podczas powiększania, zawiera się w tablicy pikseli
powiększanego obrazu (tym razem jest to siatka 10×10 pikseli). Jakość efektu końcowego 20×20 jest
zatem znacznie niższa, niż oryginału 20×20, choć do pewnego stopnia można nią sterować określając
zasady przydzielania kolorów pikselom nowego obrazu, jak to jest widoczne w poniższych przykładach.
Rys. 4. Obraz powiększony z rozmiaru 10x10 pikseli do rozmiaru 20x20 pikseli
Otrzymane w wyniku powiększenia obrazy różnią się stopniem „wygładzenia” (co bywa pożyteczne np.
przy powiększaniu skanu z rysunkiem) lub „zmiękczenia” (co bywa interesującym zabiegiem
artystycznym, lecz nie wnosi żadnej nowej treści). Skalowanie z interpolacją barw stosuje się rutynowo w
GRAFIKA RASTROWA
5
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
urządzeniach fotografii cyfrowej, gdzie nosi handlową nazwę „zoomu cyfrowego”.
Przypadek utraty informacji, jaki towarzyszy skalowaniu obrazu zawierającego powtarzalne wzorce (paski,
desenie), nosi nazwę efektu moiré. Po zmianie rozmiaru matrycy często okazuje się, że regularny wzór
został zaburzony, lub że pojawił się inny, niepożądany wzorzec. Zniekształcenie takie może towarzyszyć
nawet niewielkiej zmianie rozmiarów matrycy, a jego bezpośrednią przyczyną jest nakładanie się wzorców
obrazu i rastra, mające charakter interferencyjny. Zjawisko to występuje także podczas druku bądź
skanowania obrazów. Moiré, czyli mora, to rodzaj półprzezroczystej tkaniny, na której obserwuje się
podobne efekty po nałożeniu na siebie dwóch lub więcej warstw.
W przykładzie posłużymy się obrazem testowym składającym się z poziomych pasków o szerokości 2
pikseli:
Rys. 5. Obraz o matrycy 128×128 po przeskalowaniu do matrycy 64x64 i z powrotem
Rys. 6. Podobny efekt związany z obrotem obrazu i z ponownym obrotem w przeciwnym kierunku,
mającym „naprawić” szkody
Z każdą operacją przekształcającą dany obraz rastrowy (nie licząc interaktywnego wzbogacania go o nowe
elementy) wiąże się strata informacji: niekiedy tak drastyczna jak w przedstawionych przykładach,
częściej jednak znacznie mniej widoczna. Strata ta jest konsekwencją szeroko pojętej drugiej zasady
termodynamiki (procesy zachodzące w układzie zamkniętym nieodwracalnie zwiększają stopień
wymieszania ośrodka, będący miarą chaosu).
Od skalowania obrazów nie da się uciec; jest niezbędne choćby przy przygotowywaniu dokumentów i
podczas druku (matryca drukarki też jest rastrem). Pozostaje tylko starać się, by nie tracić informacji
przez nieprzemyślane skalowanie.
GRAFIKA RASTROWA
6
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.2
WIELKOŚĆ MATRYCY A ROZMIAR PLIKU
Liczba pikseli znajdujących się w obrazie jest równa iloczynowi liczby kolumn przez liczbę wierszy matrycy.
Zatem k-krotne powiększenie obrazu sprawi, że liczba jego pikseli wzrośnie k
2
razy. Podobnie powinien
wzrosnąć rozmiar pliku graficznego, w którym nie stosuje się kompresji. Przy kompresji zapisu zależność
między rozmiarem pliku a rozmiarami obrazu nie jest już tak oczywista. Należy się spodziewać, że im
mniej zróżnicowany obraz, tym bardziej efektywna będzie jego kompresja.
Poniższy wykaz plików posortowanych według rozmiaru od największego do najmniejszego pokazuje
zależność pomiędzy formatem, a rozmiarem danego pliku. Im więcej informacji o kolorze, im wyższa
rozdzielczość obrazka tym rozmiar pliku jest większy. Na wielkość obrazka wpływ ma również ilość
możliwych do zapamiętania kolorów. Im więcej kolorów tym większa objętość. Są to pliki wcześniej
prezentowane dla różnych formatów, rozmiarów i głębi.
238856 apples_32bit.bmp
212379 apples.pcx
180056 apples_24bit.bmp
151600 apples.tif
120056 apples_16bit.bmp
99923 apples.png
62634 apples.jpg
59816 apples_8bit_256_odcienie_szarosci.gif
42336 apples_8bit_256_negatyw.gif
42172 apples_8bit_256.gif
20348 apple.png
17924 apples_4bit_16.gif
7394 apple.gif
7049 apples_1bit_czarnobialy.gif
4518 apples_1bit_2.gif
GRAFIKA RASTROWA
7
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.3
PALETA BARW
Jak już wcześniej stwierdzono, przypisanie barw obiektom może odbywać się bezpośrednio lub pośrednio
— z wykorzystaniem przygotowanej wcześniej palety barw. Ponieważ w obrazach rastrowych jedynymi
obiektami graficznymi są piksele, w kontekście tego rodzaju grafiki będzie mowa jedynie o kolorach
przypisanych poszczególnym pikselom.
Na przykład każdy 256-kolorowy obraz formatu gif ma paletę 256 barw, wybranych spośród większej
liczby barw możliwych do określenia. Obraz rastrowy zapisany znakowo w formacie xpm ma sekcję opisu
palety barw, po której następuje tablica pikseli. Można to łatwo sprawdzić, oglądając przykładowy plik
źródłowy tego formatu. Pliki formatu png mogą mieć paletę, ale nie muszą.
Zmiana definicji jednego koloru palety spowoduje zmianę barwy wszystkich elementów obrazu, którym
kolor ten był przypisany. Sprawdź w swoim edytorze grafiki rastrowej, jak dokonać zmiany koloru w
palecie. Wcześniej może być niezbędna transformacja obrazu z trybu bezpośredniego opisu barw pikseli
(np. RGB) do trybu z paletą (indeksowanego).
Niektóre formaty zapisu obrazów umożliwiają wykorzystanie specjalnego koloru przezroczystego, którego
opis nie jest możliwy w klasycznych systemach RGB ani HSB. Do formatów tych należą m.in. gif, png i
xpm. Obrazy zawierające piksele barwy przezroczystej mogą służyć do prezentacji elementów graficznych
o obrysie innym, niż prostokątny. Są one również użyteczne w dokumentach i grafikach o strukturze
warstwowej, gdy warstwy nimi nakryte mają pozostać całkowicie lub częściowo widoczne.
Format gif
format png z kolorem przezroczystym
Rys. 7. Wykorzystanie przezroczystości w obrazach rastrowych
Format png pozwala ponadto obsłużyć znany z systemu barw ERGB liczbowy „współczynnik
przezroczystości” zwany współczynnikiem alfa, analogiczny do współczynników dla kolorów czystych.
Pozwala on na „prześwitywanie” warstw dokumentu umieszczonych pod obrazem.
GRAFIKA RASTROWA
8
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.4
FORMATY ZAPISU GRAFIKI RASTROWEJ
ppm
Portable PixMap, zapis bez kompresji. Zawiera obraz kolorowy (RGB) - maksymalnie 24 bity na
piksel w trybie binarnym, i do 48 bitów w trybie tekstowym
pbm
Zawiera obraz czarno-biały - 1 bit na piksel
pgm
Zawiera obraz w odcieniach szarości - 8 bitów na piksel
xpm
X-Window PixMap, zapis znakowy bez kompresji, z paletą barw dowolnego rozmiaru. Grafikę w
formacie xpm można tworzyć nawet zwykłym edytorem znakowym.
bmp
Bitmapa, zapis bez kompresji lub z prymitywną kompresją.
pcx
Paintbrush, zapis z prymitywną kompresją.
gif
Graphics Interchange Format, zapis z kompresją, z paletą do 256 barw.
jpeg
Joint Photo Expert Group, zapis z kompresją stratną, z bezpośrednim kodowaniem barw pikseli (bez
palety).
png
Portable Network Graphics, zapis z kompresją.
tif
Tag Image File Format, otwarty format roboczy grafiki rastrowej dla urządzeń (np. skanerów) i
edytorów graficznych.
GRAFIKA RASTROWA
9
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Format a zawartość plików graficznych
Format BMP
Format PCX
Format GIF
Format TIFF
Format PNG
Format JPEG
GRAFIKA RASTROWA
10
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.5
KOMPRESJA
Zadaniem kompresji danych jest umożliwienie zapisania stosunkowo dużej ilości danych w stosunkowo
małej przestrzeni (czyli za pomocą małej liczby znaków).
Przy zapisie obrazu bez kompresji informacje o barwie poszczególnych punktów następują jedna po
drugiej w ustalonej kolejności, podobnie jak zapis znaków w tekście. Zapis taki obowiązuje np. w plikach
formatów
xpm
,
ppm
i
bmp
.
Istnieje wiele sposobów kompresowania danych. Jeden z nich polega na zastąpieniu powtarzającego się
znaku (ciągu znaków) jego jednym egzemplarzem i adnotacją o liczbie powtórzeń.
W bardziej zaawansowanych technikach kompresji prowadzona jest analiza częstości występowania
ciągów znaków (najczęściej dotyczy to ciągów bitów, czyli cyfr dwójkowych). Ciągi często występujące są
zastępowane krótszymi zamiennikami. Metoda ta znajduje zastosowanie nie tylko w zapisie obrazu, ale
także przy archiwizowaniu danych dowolnego typu; jej pierwowzoru można doszukać się w kodach
komunikacyjnych od początku ich istnienia. Z metody tej korzysta się np. w formatach plików gif i png.
Formaty zapisu grafiki rastrowej z kompresją bez straty informacji
Rys. 8. Obraz pobrany z pliku gif, drugi z pliku png
W technikach zapisu obrazu można również wykorzystywać fakt, że dane są przeznaczone do oglądania.
Wprowadzenie pewnych zmian w układzie punktów barwnych na fotografii może być niezauważalne dla
odbiorcy, lecz istotne dla zmniejszenia rozmiaru pliku. Tego typu kompresja obrazu nosi nazwę kompresji
nieodwracalnej lub stratnej. Z zapisu stratnego nie można wiernie odtworzyć pierwowzoru informacji.
Format jpeg zapisu obrazów korzysta z kompresji nieodwracalnej. Jest to format świetny do fotografii, lecz
zupełnie nie nadaje się do rysunków technicznych ani do wykresów.
GRAFIKA RASTROWA
11
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Kompresja danych
Wiele formatów graficznych opierających się na grafice rastrowej (GIF, JPEG) stosuje techniki pozwalające
przechowywać informacje w postaci skompresowanej.
Niektóre techniki zmniejszają/usuwają pewne informacje (kompresja stratna). Z zapisu stratnego nie
można wiernie odtworzyć pierwowzoru informacji. Zmiany są często niezauważalne, a istotne dla
zmniejszenia rozmiaru pliku.
Przy zapisie obrazu bez kompresji informacje o poszczególnych pikselach następują jedna po drugiej w
ustalonej kolejności. Zamiast zapisywać stan każdego piksela, można np., zastąpić powtarzający się znak
jego jednym egzemplarzem z adnotacją o liczbie powtórzeń.
Inny sposób to analiza częstości występowania ciągów znaków, analiza zmiany koloru kolejnych punktów.
Rysunki o obszarach wypełnionych tą samą barwą (np. błękitne niebo) zajmują wtedy mniej miejsca w
pliku. Kompresja obrazów o skomplikowanej i różnorodnej treści jest mniej efektywna.
10%
50%
99%
Rys.8. Obrazki JPEG o stopniach kompresji 10%, 50%, 99%
GRAFIKA RASTROWA
12
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.6
GRAFIKA RASTROWA A WEKTOROWA
D
GRAFIKA WEKTOROWA
Sposób opisu obrazu oparty na formułach matematycznych. Grafika zapisywana jest w
postaci figur geometrycznych opisanych wzorami matematycznymi, dzięki czemu tak
zapisany plik zajmuje stosunkowo niewiele miejsca.
W uzasadnionych przypadkach istnieje możliwość konwersji grafiki rastrowej do postaci grafiki
wektorowej. W przeciwieństwie do tradycyjnej grafiki bitmapowej (opierającej się na zapamiętywaniu
koloru i położenia pojedynczych pikseli), grafika wektorowa zachowuje informacje o tworzących kształty
obiektów liniach oraz krzywych - włączając ich położenie oraz barwę. Każdy element obrazu jest opisany
za pomocą pewnej liczby cech (położenie, barwa itp.), których wartości można zmieniać podczas edycji.
Obraz przedstawiany na urządzeniu (monitor, drukarka) jest „kreślony” element po elemencie.
W grafice wektorowej zapis obrazu oparty jest na formułach matematycznych – jest to obraz, którego
poszczególne elementy to fragmenty linii prostych i łuków będących częściami figur geometrycznych oraz
wszelkie złożenia tych tworów.
Przy skalowaniu obrazu wektorowego odcinek jest zapamiętywany jako zbiór dwóch punktów (początkowy
i końcowy) o określonych współrzędnych, dzięki temu obliczane są punkty pośrednie.
Powiększenie/pomniejszenie odcinka w tym wypadku polega na obliczeniu nowych współrzędnych dla obu
punktów, a następnie na nowo, na obliczeniu punktów pośrednich i wyświetleniu ich na ekranie. (Elipsa
jest zapamiętywana w postaci dwóch ognisk elipsy i dwóch średnic).
Grafika wektorowa to wszelkiego rodzaju wykresy i rysunki techniczne, prezentacja danych i
modelowanie, prezentacja tekstu. Zapis wektorowy jest odpowiedni także dla gotowych dokumentów
(również tekstów) nie przeznaczonych do dalszej edycji, a do rozpowszechniania w formie elektronicznej w
zamkniętej postaci.
W przeciwieństwie do grafiki wektorowej, grafika bitmapowa jest zależna od rozdzielczości. Obrazy mają
ustaloną długość i szerokość w pikselach, co sprawia, że rysunek oglądany w rozdzielczości ekranu
800x600 będzie wizualnie mniejszy od swojej kopii wyświetlanej na ekranie o rozdzielczości 640x400.
Edycja bitmapy polega na modyfikacji poszczególnych pikseli. Niektóre operacje (np. skalowanie) poza
tym, że przebiegają znacznie wolniej niż w przypadku grafiki wektorowej, mogą także przyczynić się do
utraty jakości obrazka.
Grafika rastrowa znakomicie sprawdza się w przypadku zapisywania zdjęć i realistycznych obrazów (tu
każdy punkt może mieć inną barwę i nasycenie). Jest w tym przypadku bardziej użyteczna od wektorowej,
gdyż trudno jest „przełożyć na krzywe” obraz rzeczywisty jaki widzimy w danym momencie.
Bitmapę charakteryzują następujące właściwości:
–
wysokość i szerokość bitmapy liczona jako liczba pikseli w pionie i w poziomie (rozdzielczość)
–
liczba bitów na piksel opisująca liczbę możliwych do uzyskania kolorów (głębia kolorów)
GRAFIKA RASTROWA
13
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
Konwersja formatu zapisu obrazu (digitalizacja i wektoryzacja)
Przed opublikowaniem w sieci grafiki wektorowe przekształca się w ich odpowiedniki rastrowe. Jest to
podyktowane koniecznością zachowania możliwości wyświetlenia obiektów graficznych w różnych
systemach.
Wyjątkiem są tutaj np. prezentacje Flash i Shockwave, które dzięki istnieniu wtyczek do przeglądarek są
rozumiane przez większość komputerów.
D
DIGITALIZACJA
Przekształcenie obrazka wektorowego w rastrowy (łatwa operacja)
Poszczególne kroki w procesie digitalizacji:
–
nałóż siatkę kwadratów na rysunek
–
zamaluj każdy kwadrat dominującym kolorem
–
zapomnij o oryginalnym rysunku
–
pamiętaj układ punktów barwnych (pikseli)
D
WEKTORYZACJA
Przekształcenie obrazka rastrowego w wektorowy (trudna operacja)
Poszczególne kroki w procesie wektoryzacji:
–
w układzie barwnych pikseli rozpoznaj przebiegające linie, okręgi, litery i inne znaki , obszary
jednobarwne i ich brzegi
–
zapamiętaj ich parametry
–
zapomnij o oryginalnym rysunku
GRAFIKA RASTROWA
14
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl
WYKŁAD 2: GRAFIKA RASTROWA
1.7
PODSUMOWANIE
Grafika bitmapowa:
–
duży rozmiar pliku,
–
skalowanie rysunku powoduje utratę jego jakości,
–
grafika rastrowa jest zależna od rozdzielczości, cechuje ją wolne skalowanie, wiąże się z utratą
jakości obrazka,
–
obrazy bitmapowe idealnie nadają się do przedstawiania realnej rzeczywistości.
Grafika wektorowa
–
mniejszy rozmiar pliku,
–
grafika wektorowa nie zależy od rozdzielczości, cechuje ją szybkie, bezpieczne skalowanie bez
straty jakości,
–
obrazy wektorowe nie nadają się raczej do przedstawiania realnej rzeczywistości.
Źródła:
http://www.wikipedia.org
http://www.up.wroc.pl/~jasj/
GRAFIKA RASTROWA
15
KURS GRAFIKI ONLINE -
www.kursgrafiki.pl