Dziennik Ustaw Nr 69

— 5517 —

Poz. 599

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze

ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o og∏aszaniu aktów nor-
matywnych i niektórych innych aktów prawnych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 449 oraz z 2009 r. Nr 31,
poz. 206) og∏asza si´ w za∏àczniku do niniejszego ob-
wieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 1 grudnia
1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320),
z uwzgl´dnieniem zmian wprowadzonych:

1) ustawà z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym

podziale administracyjnym Paƒstwa oraz o zmia-
nie ustawy o radach narodowych (Dz. U. Nr 16,
poz. 91),

2) ustawà z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu

przez sàdy spraw gospodarczych (Dz. U. Nr 33,
poz. 175),

3) ustawà z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upowa˝-

nieƒ do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U.
Nr 35, poz. 192),

4) ustawà z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektó-

rych upowa˝nieƒ ustawowych do wydawania ak-
tów normatywnych oraz o zmianie niektórych
ustaw (Dz. U. Nr 120, poz. 1268),

5) ustawà z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy

o izbach morskich (Dz. U. Nr 62, poz. 575),

6) ustawà z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie niektó-

rych ustaw w zwiàzku z cz∏onkostwem Rzeczypo-
spolitej Polskiej w Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 176,
poz. 1238),

7) ustawà z dnia 4 wrzeÊnia 2008 r. o zmianie ustawy

o izbach morskich (Dz. U. Nr 192, poz. 1178)

oraz zmian wynikajàcych z przepisów og∏oszonych
przed dniem 21 kwietnia 2009 r.

2. Podany w za∏àczniku do niniejszego obwiesz-

czenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:

1) art. 62 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach

morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320), który stanowi:

„Art. 62. 1. W

sprawach wypadków morskich,

w

których wszcz´to post´powanie

przed dniem wejÊcia w ˝ycie ustawy,
a nie rozpocz´to rozprawy w pierwszej
instancji, w

zakresie post´powania

stosuje si´ przepisy niniejszej ustawy.

2. W sprawach, w których przed dniem

wejÊcia w ˝ycie ustawy rozpocz´to roz-
praw´ w pierwszej instancji, stosuje
si´ przepisy dotychczasowe.”;

2) art. 53 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustop-

niowym podziale administracyjnym Paƒstwa oraz
o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U.
Nr 16, poz. 91), który stanowi:

„Art.

53.

Ustawa wchodzi w

˝ycie z

dniem

1 czerwca 1975 r., z wyjàtkiem art. 34
ust. 7, art. 35 ust. 5, art. 36 i 50, które
wchodzà w ˝ycie z dniem jej og∏oszenia.”;

3) art. 20 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpozna-

waniu przez sàdy spraw gospodarczych (Dz. U.
Nr 33, poz. 175), który stanowi:

„Art. 20. Ustawa wchodzi w ˝ycie z dniem 1 paê-

dziernika 1989 r., z tym ˝e art. 8 ust. 5
i art. 13 ust. 1, 5 i 6 wchodzà w ˝ycie
z dniem og∏oszenia.”;

4) art. 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie

upowa˝nieƒ do wydawania aktów wykonawczych
(Dz. U. Nr 35, poz. 192), który stanowi:

„Art. 81. Ustawa wchodzi w ˝ycie z dniem 1 lipca

1989 r.”;

5) art. 78 i 79 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r.

o zmianie niektórych upowa˝nieƒ ustawowych do
wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie
niektórych ustaw (Dz. U. Nr 120, poz. 1268), które
stanowià:

„Art. 78. Akty wydane na podstawie upowa˝nieƒ

ustawowych zmienianych niniejszà usta-
wà zachowujà moc do czasu ich zastàpie-
nia przez akty wydane na podstawie ni-
niejszej ustawy.

Art.

79.

Ustawa wchodzi w ˝ycie po up∏ywie
3 miesi´cy od dnia og∏oszenia, z wyjàt-
kiem przepisów:

1) art. 74, który wchodzi w ˝ycie z dniem

30 grudnia 2000 r.,

2) art. 27 pkt 5 lit. b) i c), które wchodzà

w ˝ycie z dniem 1 stycznia 2001 r.,

3) art. 61, który wchodzi w ˝ycie z dniem

1 stycznia 2001 r.”;

6) art. 2—4 ustawy z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie

ustawy o izbach morskich (Dz. U. Nr 62, poz. 575),
które stanowià:

„Art. 2. W sprawach wypadków morskich, w któ-

rych post´powanie przed izbami morskimi
nie zosta∏o ostatecznie zakoƒczone przed
dniem wejÊcia w ˝ycie niniejszej ustawy,
stosuje si´ przepisy ustawy, o której mo-
wa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniej-
szà ustawà.

Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wy-

dane na podstawie art. 4, art. 6 ust. 2 oraz
art. 12 ust. 3 ustawy, o której mowa
w art. 1, zachowujà moc do czasu wydania
nowych przepisów wykonawczych na
podstawie upowa˝nieƒ w brzmieniu nada-
nym niniejszà ustawà, nie d∏u˝ej jednak
ni˝ przez okres 6 miesi´cy.

599

OBWIESZCZENIE MARSZA¸KA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 21 kwietnia 2009 r.

w sprawie og∏oszenia jednolitego tekstu ustawy o izbach morskich

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5518 —

Poz. 599

Art. 4. Ustawa wchodzi w ˝ycie po up∏ywie 30 dni

od dnia og∏oszenia.”;

7) art. 42 ust. 1 i art. 45 ustawy z dnia 24 sierpnia

2007 r. o zmianie niektórych ustaw w zwiàzku
z cz∏onkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii
Europejskiej (Dz. U. Nr 176, poz. 1238), które sta-
nowià:

Art. 42. „1. Do spraw obj´tych przepisami ustaw

zmienianych niniejszà ustawà, wszcz´-
tych a niezakoƒczonych przed dniem
jej wejÊcia w ˝ycie, stosuje si´ przepi-
sy tych ustaw, w brzmieniu nadanym
niniejszà ustawà, z

zastrze˝eniem

ust. 2 i 3.”

„Art. 45.

Ustawa wchodzi w ˝ycie po up∏ywie
14 dni od dnia og∏oszenia, z wyjàtkiem
art. 11 pkt 2 lit. b i c, który wchodzi w ˝y-
cie po up∏ywie 90 dni od dnia og∏osze-
nia.”;

8) art. 2—5 ustawy z dnia 4 wrzeÊnia 2008 r. o zmia-

nie ustawy o izbach morskich (Dz. U. Nr 192,
poz. 1178), które stanowià:

„Art. 2. Sprawy wszcz´te i niezakoƒczone przed

dniem wejÊcia w ˝ycie niniejszej ustawy
sà prowadzone na podstawie przepisów
tej ustawy.

Art.

3.

CzynnoÊci procesowe dokonane przed
dniem wejÊcia w ˝ycie niniejszej ustawy sà
skuteczne, je˝eli dokonano ich z zachowa-
niem przepisów dotychczasowych.

Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wy-

dane na podstawie art. 11 ust. 2 oraz
art. 17 ust. 4 ustawy, o której mowa
w art. 1, zachowujà moc do dnia wejÊcia
w ˝ycie przepisów wykonawczych wyda-
nych na podstawie art. 11 ust. 2 oraz
art. 17 ust. 4 tej ustawy, w brzmieniu nada-
nym niniejszà ustawà, nie d∏u˝ej jednak
ni˝ przez okres 6 miesi´cy od dnia wejÊcia
w ˝ycie ustawy.

Art. 5. Ustawa wchodzi w ˝ycie z dniem 1 stycz-

nia 2009 r.”.

Marsza∏ek Sejmu: B. Komorowski

Za∏àcznik do obwieszczenia Marsza∏ka Sejmu Rzeczypospolitej
Polskiej z dnia 21 kwietnia 2009 r. (poz. 599)

U S TAWA

z dnia 1 grudnia 1961 r.

o izbach morskich

1)I)

DZIA¸ I

W ∏ a Ê c i w o Ê ç i u s t r ó j i z b m o r s k i c h

Rozdzia∏ I

W∏aÊciwoÊç izb morskich

Art. 1. 1. Do w∏aÊciwoÊci izb morskich nale˝y:

1) orzekanie w sprawach z wypadków morskich;

2) rozpoznawanie innych spraw przekazanych izbom

morskim odr´bnymi przepisami.

2.

2)

Wypadkami morskimi w rozumieniu niniejszej

ustawy sà zdarzenia na morzu lub wodach z nim po-
∏àczonych, na których statki morskie uprawiajà ˝eglu-
g´, polegajàce na:

1) zatoni´ciu, zagini´ciu lub utraceniu statku w inny

sposób;

2) opuszczeniu statku;

3) zderzeniu statków;

4) zetkni´ciu statku z dnem, podwodnà lub nawodnà

przeszkodà;

5) uderzeniu statku w budowl´, urzàdzenie lub insta-

lacj´, w nast´pstwie którego statek spowodowa∏
ich uszkodzenie lub dozna∏ uszkodzenia;

6) powstaniu po˝aru lub wybuchu na statku;

7) zanieczyszczeniu Êrodowiska w nast´pstwie utra-

ty lub uszkodzenia statku;

———————

I)

OdnoÊnik nr 1 dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia
24 sierpnia 2007 r. o zmianie niektórych ustaw w zwiàzku
z cz∏onkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europej-
skiej (Dz. U. Nr 176, poz. 1238), która wesz∏a w ˝ycie
z dniem 10 paêdziernika 2007 r.

1)

Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji
wdro˝enia dyrektywy Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia
1999 r. w sprawie systemu obowiàzkowych przeglàdów
dla bezpiecznej, regularnej ˝eglugi promów typu ro-ro
i szybkich statków pasa˝erskich (Dz. Urz. WE L 138
z 01.06.1999, str. 1, z póên. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wyda-
nie specjalne, rozdz. 7, t. 4, str. 296, z póên. zm.).

———————

2)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia
5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o izbach morskich
(Dz. U. Nr 62, poz. 575), która wesz∏a w ˝ycie z dniem
15 maja 2004 r.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5519 —

Poz. 599

8)

zagro˝eniu albo ograniczeniu bezpieczeƒstwa
statku lub znajdujàcych si´ na nim osób, na sku-
tek:

a)

uszkodzenia lub niesprawnoÊci konstrukcji,
urzàdzeƒ albo innych elementów wyposa˝enia
statku,

b) zmian w zakresie statecznoÊci statku;

9) zagini´ciu cz∏owieka przebywajàcego na statku;

10)

Êmierci lub uszczerbku na zdrowiu cz∏owieka
w zwiàzku z pracà lub pobytem na statku, zacho-
waniem si´ statku, dzia∏aniem lub stanem jego
urzàdzeƒ albo innych jego elementów lub w∏aÊci-
woÊciami ∏adunku statku.

Art. 2.

3)

1. Izby morskie rozpoznajà wypadki mor-

skie:

1) statków o polskiej przynale˝noÊci;

2) statków o obcej przynale˝noÊci, je˝eli wypadek

nastàpi∏ na polskich morskich wodach wewn´trz-
nych lub polskim morzu terytorialnym albo je˝eli
z wnioskiem o wszcz´cie post´powania wystàpi∏
armator lub kapitan takiego statku.

1a.

4)

Izby morskie rozpatrujà równie˝ sprawy wy-

padków morskich promów pasa˝erskich typu ro-ro
oraz szybkich statków pasa˝erskich, je˝eli wypadek
nastàpi∏ na obszarze innym ni˝ polskie wody we-
wn´trzne lub polskie morze terytorialne, w przypadku
gdy ostatnim portem zawini´cia statku by∏ port
Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Sprawy wypadków morskich, w których uczest-

niczy∏y jednostki p∏ywajàce Marynarki Wojennej, Stra-
˝y Granicznej lub Policji, izby morskie rozpoznajà,
w odniesieniu do tych jednostek, za zgodà Dowódcy
Marynarki Wojennej, Komendanta G∏ównego Stra˝y
Granicznej lub Komendanta G∏ównego Policji.

Art. 3. Sprawy nale˝àce do w∏aÊciwoÊci izb mor-

skich rozpoznajà:

1) w pierwszej instancji — Izba Morska w Gdaƒsku

i Izba Morska w Szczecinie;

2) w drugiej instancji — Odwo∏awcza Izba Morska.

Art. 3a.

5)

1. Ilekroç w ustawie jest mowa o szybkim

statku pasa˝erskim nale˝y przez to rozumieç statek
okreÊlony w prawidle 1 rozdzia∏u X Konwencji
SOLAS, przewo˝àcy wi´cej ni˝ 12 pasa˝erów; szybkim
statkiem pasa˝erskim nie jest uprawiajàcy pasa˝erskà
˝eglug´ krajowà statek pasa˝erski klasy B, C lub D,
którego wypornoÊç na projektowej wodnicy p∏ywania
jest mniejsza od 500 m

3

, a maksymalna pr´dkoÊç jest

ni˝sza ni˝ 20 w´z∏ów.

2. Ilekroç w ustawie jest mowa o promie pasa˝er-

skim typu ro-ro, nale˝y przez to rozumieç prom pasa-
˝erski typu ro-ro, o którym mowa w art. 5 pkt 1a usta-
wy z dnia 9 listopada 2000 r. o bezpieczeƒstwie mor-
skim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z póên. zm.

5a)

).

Art. 4.

6)

Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki

morskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo-
Êci okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, terytorialny za-
kres dzia∏ania izb morskich, uwzgl´dniajàc podzia∏ te-
rytorialny paƒstwa.

Art. 5. 1. Do rozpoznania sprawy w pierwszej in-

stancji miejscowo w∏aÊciwa jest izba morska, w której
okr´gu:

1) znalaz∏ si´ statek lub jego za∏oga po wypadku,

2) znajduje si´ miejsce wypadku,

3) le˝y port macierzysty statku

— w zale˝noÊci od tego, w której izbie najpierw
wszcz´to post´powanie.

2. Izba morska mo˝e orzec o swojej niew∏aÊciwo-

Êci miejscowej tylko do czasu rozpocz´cia post´powa-
nia dowodowego w pierwszej instancji.

3. Odwo∏awcza Izba Morska mo˝e przekazaç spra-

w´ izbie morskiej, której w∏aÊciwoÊç miejscowa nie
jest uzasadniona w myÊl ust. 1, w przypadku, jeÊli jest
to wskazane ze wzgl´du na miejsce postoju statku lub
miejsce pobytu wi´kszoÊci Êwiadków.

Rozdzia∏ II

Ustrój izb morskich

Art. 6. 1.

7)

Izba Morska w Szczecinie dzia∏a przy

Sàdzie Okr´gowym w Szczecinie, a Izba Morska
w Gdaƒsku i Odwo∏awcza Izba Morska dzia∏ajà przy
Sàdzie Okr´gowym w Gdaƒsku.

2.

8)

Minister SprawiedliwoÊci w porozumieniu

z ministrem w∏aÊciwym do spraw gospodarki mor-
skiej mo˝e okreÊliç, w

drodze rozporzàdzenia,

uwzgl´dniajàc podzia∏ terytorialny paƒstwa, siedzib´
izby morskiej poza siedzibà sàdu okr´gowego, przy
którym dzia∏a izba morska.

Art. 7.

9)

W sk∏ad izby morskiej wchodzà:

1) s´dziowie, w tym przewodniczàcy i jeden lub wi´-

cej wiceprzewodniczàcych;

2) ∏awnicy.

———————

3)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której
mowa w odnoÊniku 2.

4)

Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r.
o zmianie niektórych ustaw w zwiàzku z cz∏onkostwem
Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (Dz. U.
Nr 176, poz. 1238), która wesz∏a w ˝ycie z dniem 10 paê-
dziernika 2007 r.

5)

Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4.

———————

5a)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zosta∏y

og∏oszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176,
poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1055 oraz z 2009 r. Nr 63,
poz. 519.

6)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy, o której
mowa w odnoÊniku 2.

7)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 4 lit. a ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

8)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

9)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia
4 wrzeÊnia 2008 r. o zmianie ustawy o izbach morskich
(Dz. U. Nr 192, poz. 1178), która wesz∏a w ˝ycie z dniem
1 stycznia 2009 r.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5520 —

Poz. 599

Art. 7a.

10)

Do orzekania w sprawach nale˝àcych do

w∏aÊciwoÊci izb morskich Minister SprawiedliwoÊci
deleguje s´dziów na podstawie art. 77 ustawy z dnia
27 lipca 2001 r. — Prawo o ustroju sàdów powszech-
nych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z póên. zm.

11)

) spoÊród

s´dziów sàdów powszechnych posiadajàcych znajo-
moÊç zagadnieƒ morskich w zakresie spraw nale˝à-
cych do w∏aÊciwoÊci izb morskich.

Art. 8.

12)

1. Minister SprawiedliwoÊci w porozu-

mieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw gospodarki
morskiej powo∏uje i odwo∏uje przewodniczàcego
i wiceprzewodniczàcych spoÊród s´dziów delegowa-
nych do izby morskiej zgodnie z art. 7a.

2. Inspektorów dochodzeniowych oraz innych pra-

cowników izb morskich przyjmuje i zwalnia przewod-
niczàcy w∏aÊciwej izby morskiej.

Art. 9.

13)

1. S´dziowie sàdów powszechnych orze-

kajàcy w izbach morskich zachowujà prawa i obo-
wiàzki przewidziane w przepisach dotyczàcych s´-
dziów sàdów powszechnych.

2. Do pracowników izb morskich majà odpowied-

nie zastosowanie przepisy ustawy z dnia 18 grudnia
1998 r. o pracownikach sàdów i prokuratury (Dz. U.
Nr 162, poz. 1125, z póên. zm.

14)

).

Art. 10.

15)

Minister SprawiedliwoÊci, w porozu-

mieniu z ministrem w∏aÊciwym do spraw gospodarki
morskiej, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, zakres
udzia∏u przewodniczàcych i wiceprzewodniczàcych
izb morskich w pracy sàdów, uwzgl´dniajàc zakres za-
daƒ tych osób w izbach morskich oraz koniecznoÊç za-
chowania udzia∏u s´dziów czynnych zawodowo
w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwoÊci.

Art. 11.

16)

1. W zakresie wynagradzania majà za-

stosowanie:

1) do s´dziów orzekajàcych w sprawach nale˝àcych

do w∏aÊciwoÊci izb morskich — przepisy w spra-
wie wynagradzania s´dziów sàdów powszech-
nych;

2) do pracowników izb morskich — odpowiednio

przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pra-
cownikach sàdów i prokuratury.

2. Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki mor-

skiej, w porozumieniu z ministrem w∏aÊciwym do
spraw pracy, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, stano-
wiska, zaszeregowanie oraz szczegó∏owe warunki wy-
nagradzania pracowników izb morskich, a tak˝e kwa-
lifikacje wymagane dla pracowników izb morskich,
majàc na uwadze przepisy, o których mowa w ust. 1
pkt 2.

Art. 12. 1. ¸awników izb morskich powo∏uje na

okres lat trzech minister w∏aÊciwy do spraw gospo-
darki morskiej

17)

spoÊród osób posiadajàcych wyso-

kie kwalifikacje zawodowe i praktyk´ w zakresie za-
gadnieƒ wyst´pujàcych w sprawach rozpoznawanych
przez izby morskie.

2.

18)

Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki mor-

skiej, na wniosek przewodniczàcego izby morskiej,
okreÊli, w drodze zarzàdzenia, liczb´ ∏awników dla
izby z uwzgl´dnieniem terytorialnego zakresu dzia∏a-
nia izby morskiej.

3.

19)

Minister SprawiedliwoÊci w porozumieniu

z ministrem w∏aÊciwym do spraw gospodarki mor-
skiej okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, szczegó∏owy
tryb powo∏ywania ∏awników oraz zasady ich wyzna-
czania do udzia∏u w posiedzeniach, uwzgl´dniajàc
kwalifikacje zawodowe i praktyk´ w zakresie zagad-
nieƒ wyst´pujàcych w sprawach rozpoznawanych
przez izby morskie, a tak˝e sposób wynagradzania
i pokrywania innych nale˝noÊci zwiàzanych z udzia-
∏em w posiedzeniach.

Art. 13.

20)

W sprawach nieuregulowanych ustawà

i przepisami wydanymi na jej podstawie do ∏awników
izb morskich stosuje si´ odpowiednio przepisy o ∏aw-
nikach w sàdach powszechnych.

Art. 14.

21)

1. Izby morskie rozpoznajà sprawy wy-

padków morskich na rozprawie, w pierwszej instancji
— w sk∏adzie jednego s´dziego oraz dwóch ∏awników,
w drugiej instancji — w sk∏adzie jednego s´dziego
oraz czterech ∏awników. Rozprawie przewodniczy s´-
dzia.

———————

10)

Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 9.

11)

Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.
z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271,
Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188,
poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304,
Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702
i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167,
poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178,
poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044
i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 64,
poz. 433, Nr 73, poz. 484, Nr 99, poz. 664, Nr 112,
poz. 766, Nr 136, poz. 959, Nr 138, poz. 976, Nr 204,
poz. 1482 i Nr 230, poz. 1698, z 2008 r. Nr 223, poz. 1457,
Nr 228, poz. 1507 i Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 1,
poz. 4, Nr 9, poz. 57, Nr 26, poz. 156 i 157 i Nr 56,
poz. 459.

12)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

13)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

14)

Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.
z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256,
z 2005 r. Nr 10, poz. 71, z 2007 r. Nr 64, poz. 432 i 433,
Nr 102, poz. 690 i Nr 136, poz. 959 oraz z 2009 r. Nr 26,
poz. 157.

15)

W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 1 ustawy z dnia
22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upowa˝nieƒ
ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz
o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 120, poz. 1268),
która wesz∏a w ˝ycie z dniem 30 marca 2001 r.

———————

16)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

17)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 5 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

18)

W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 3 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 15.

19)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

20)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 8 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

21)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5521 —

Poz. 599

2. Przewodniczàcy izby morskiej pierwszej i dru-

giej instancji mo˝e zwi´kszyç sk∏ad orzekajàcy
o dwóch ∏awników lub o jednego s´dziego i jednego
∏awnika, je˝eli uzna to za wskazane ze wzgl´du na za-
wi∏y charakter sprawy.

3. Poza rozprawà postanowienia wydaje s´dzia

bez udzia∏u ∏awników, je˝eli ustawa nie stanowi ina-
czej.

Art. 15. 1. Przy izbie morskiej minister w∏aÊciwy

do spraw gospodarki morskiej

17)

ustanawia delegata

oraz jednego lub wi´cej zast´pców delegata spoÊród
osób posiadajàcych wysokie kwalifikacje zawodowe
i praktyk´ w zakresie ˝eglugi morskiej.

2. Delegat ministra w∏aÊciwego do spraw gospo-

darki morskiej

17)

, zwany w dalszym ciàgu „delega-

tem”, uczestniczy w post´powaniu przed izbami jako
rzecznik interesu publicznego.

3.

22)

Delegat przy Odwo∏awczej Izbie Morskiej mo-

˝e braç udzia∏ w post´powaniu przed izbà morskà
pierwszej instancji i podejmowaç czynnoÊci, do jakich
uprawniony jest delegat przy tej izbie, oraz przekazaç
delegatowi przy izbie morskiej pierwszej instancji
uczestnictwo w post´powaniu przed Odwo∏awczà
Izbà Morskà.

4.

22)

W sprawach wypadków morskich, które mo-

gà zostaç uznane za wypadki przy pracy, w post´po-
waniu przed izbami morskimi ma prawo uczestniczyç
— obok delegata — paƒstwowy inspektor pracy w∏a-
Êciwy dla pracodawcy zatrudniajàcego pracownika,
który uleg∏ wypadkowi.

5. Delegat i paƒstwowy inspektor pracy

23)

mogà

braç udzia∏ w dochodzeniu oraz w ka˝dym stanie
sprawy przeglàdaç akta i zg∏aszaç wnioski.

6. Przepisy o wynagradzaniu ∏awników za udzia∏

w posiedzeniach izb morskich i pokrywaniu innych
nale˝noÊci zwiàzanych z udzia∏em w posiedzeniach
majà odpowiednie zastosowanie do delegata i paƒ-
stwowego inspektora pracy

23)

.

7.

24)

Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki mor-

skiej okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, uwzgl´dniajàc
system organizacyjny izb morskich, sposób wykony-
wania zadaƒ przez delegatów oraz sprawowania nad-
zoru nad ich dzia∏alnoÊcià, a tak˝e zakres pokrywania
kosztów tej dzia∏alnoÊci.

Art. 16.

25)

1. W celu zapewnienia bezpieczeƒstwa

˝eglugi i zapobiegania wypadkom morskim delegat
mo˝e ˝àdaç wyjaÊnieƒ od armatorów, organów i in-
stytucji paƒstwowych, samorzàdowych i spo∏ecznych,

przedsi´biorców oraz innych jednostek organizacyj-
nych, zwracaç im uwag´ na uchybienia i sprawdzaç
zastosowanie odpowiednich Êrodków zaradczych.

2. Uprawnienia przewidziane w ust. 1 nie przys∏u-

gujà delegatowi w stosunku do organów Marynarki
Wojennej, Stra˝y Granicznej i Policji.

Art. 17. 1. Zwierzchni nadzór nad izbami morskimi

sprawujà:

1) Minister SprawiedliwoÊci nad przewodniczàcymi

i wiceprzewodniczàcymi izb morskich oraz nad
trybem post´powania przed izbami;

2) minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki mor-

skiej

17)

— w pozosta∏ym zakresie.

2.

26)

Nadzór bezpoÊredni nad izbami morskimi

w zakresie zastrze˝onym Ministrowi SprawiedliwoÊci
sprawuje prezes sàdu okr´gowego, przy którym dzia-
∏a izba morska.

3. Nadzór nie mo˝e wkraczaç w zakres orzecznic-

twa izb morskich.

4.

27)

Minister SprawiedliwoÊci, w porozumieniu

z ministrem w∏aÊciwym do spraw gospodarki mor-
skiej, okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, regulamin we-
wn´trznego urz´dowania izb morskich, w tym:

1) zadania przewodniczàcego izby,

2) zadania inspektorów dochodzeniowych,

3) podstawowe zadania referentów, kierownika se-

kretariatu i sekretarza izby,

4) szczegó∏owy sposób prowadzenia i protoko∏owa-

nia rozpraw,

5) tryb wyst´powania o pomoc prawnà i komuniko-

wania si´ z innymi organami,

6) organizacj´ pracy izby

— majàc na uwadze zapewnienie skutecznoÊci
i sprawnoÊci prowadzonych przed izbami morskimi
post´powaƒ.

Art. 18.

28)

Izby morskie sà paƒstwowymi jednost-

kami bud˝etowymi. Wydatki izb morskich sà pokry-
wane z bud˝etu paƒstwa z cz´Êci, której dysponentem
jest minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki morskiej.

Art. 19.

29)

Izby morskie majà prawo u˝ywania pie-

cz´ci okràg∏ej z wizerunkiem god∏a Rzeczypospolitej
Polskiej poÊrodku, z napisem w otoku zawierajàcym
nazw´ izby i sàdu, przy którym dzia∏a izba.

———————

22)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

23)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 11 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

24)

Dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b ustawy, o której mowa
w odnoÊniku 2.

25)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

———————

26)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 13 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

27)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

28)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

29)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 15 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5522 —

Poz. 599

DZIA¸ II

P o s t ´ p o w a n i e w s p r a w a c h w y p a d k ó w

m o r s k i c h

Rozdzia∏ I

Przepisy ogólne

Art. 20. O ile przepisy ustawy niniejszej nie stano-

wià inaczej, do post´powania przed izbami morskimi
w sprawach wypadków morskich stosuje si´ odpo-
wiednio przepisy kodeksu post´powania karnego.

Rozdzia∏ II

Dochodzenia

Art. 21. 1.

30)

Organy administracji morskiej oraz

inne organy w∏adzy publicznej sà obowiàzane:

1) o wypadku morskim niezw∏ocznie zawiadomiç

izb´ morskà;

2) zabezpieczyç Êlady i dowody;

3)

w przypadkach niecierpiàcych zw∏oki dokonaç
czynnoÊci koniecznych do wst´pnego ustalenia
stanu faktycznego;

4) przekazaç izbie morskiej materia∏ dotyczàcy wy-

padku oraz

5) w zakresie pomocy prawnej za∏atwiaç wezwania

izb morskich.

2. Je˝eli organem okreÊlonym w ust. 1 jest polski

urzàd konsularny, jest on obowiàzany po otrzymaniu
wiadomoÊci o wypadku morskim przedsi´wziàç nie-
zw∏ocznie w ramach swoich uprawnieƒ czynnoÊci,
o których mowa w ust. 1.

3. Armator i kapitan statku, którego dotyczy wypa-

dek morski, obowiàzani sà niezw∏ocznie zawiadamiaç
o ka˝dym wypadku morskim kapitanat (bosmanat)
pierwszego polskiego portu, do którego statek ma
wejÊç po wypadku, oraz izb´ morskà, zabezpieczyç
Êlady i dowody dla wst´pnego ustalenia stanu fak-
tycznego oraz na ˝àdanie kapitanatu (bosmanatu)
portu i izby morskiej udzielaç wszelkich wyjaÊnieƒ.

3a.

31)

Przepis ust. 3 stosuje si´ odpowiednio do

podmiotów zarzàdzajàcych portami i u˝ytkowników
infrastruktury portowej w sprawach wypadków mor-
skich, którym ulegli ich pracownicy lub w których
obiekty portowe zosta∏y uszkodzone albo spowodo-
wa∏y szkody.

3b.

31)

Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki

morskiej okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, sposób
wykonania obowiàzków armatorów i kapitanów stat-
ków oraz podmiotów zarzàdzajàcych portami i u˝yt-
kowników infrastruktury portowej w zakresie przygo-
towania dla izb morskich materia∏ów do dochodzeƒ

w sprawach wypadków morskich, uwzgl´dniajàc ro-
dzaj wypadków podlegajàcych zg∏oszeniu, w odnie-
sieniu do których Êlady i dowody powinny byç zabez-
pieczone oraz dokumenty sporzàdzone i przekazane
organom uprawnionym do prowadzenia dochodzeƒ,
a tak˝e rodzaj pomocy i informacji, których nale˝y
udzielaç tym organom.

4.

32)

Organy Marynarki Wojennej, Stra˝y Granicz-

nej, Policji i prokuratury wojskowej w sprawie toczà-
cej si´ przed izbà morskà nie sà obowiàzane do udzie-
lania informacji, udost´pniania dokumentów i innych
danych, je˝eli mo˝e to doprowadziç do ujawnienia ta-
jemnicy paƒstwowej.

Art. 22. 1. Izba morska wszczyna post´powanie

z urz´du albo na wniosek delegata lub zainteresowa-
nego.

2. Wszcz´cie post´powania nast´puje z urz´du,

gdy:

1) statek zatonà∏, zaginà∏, zosta∏ opuszczony lub

w inny sposób utracony;

2)

33)

w wypadku morskim nastàpi∏o zagini´cie,

Êmierç albo ci´˝ki uszczerbek na zdrowiu cz∏owie-
ka, a tak˝e nara˝enie na bezpoÊrednie niebezpie-
czeƒstwo utraty ˝ycia lub ci´˝kiego uszczerbku na
zdrowiu;

3) izba morska uzna, ˝e interes publiczny wymaga

rozpoznania sprawy.

Art. 22a.

34)

W przypadku wszcz´cia post´powania

z urz´du, w post´powaniu mogà uczestniczyç przed-
stawiciele istotnie zainteresowanych paƒstw, o któ-
rych mowa w art. 24a, je˝eli w wypadku uczestniczy∏
prom pasa˝erski typu ro-ro lub szybki statek pasa˝er-
ski.

Art. 23. 1. Izba morska mo˝e, po wypowiedzeniu

si´ delegata, odmówiç wszcz´cia post´powania lub
wszcz´te post´powanie umorzyç, je˝eli rozpoznanie
sprawy by∏oby niecelowe ze wzgl´du na brak interesu
publicznego.

2. W sprawach, w których wszcz´cie post´powa-

nia nast´puje z urz´du, odmowa wszcz´cia i umorze-
nie post´powania wymaga zgody delegata.

3. Postanowienie o

odmowie wszcz´cia lub

o umorzeniu post´powania dor´cza si´ delegatowi
oraz zainteresowanemu, który wniós∏ o rozpoznanie
sprawy.

4. W sprawach okreÊlonych w art. 15 ust. 4 upraw-

nienia delegata wynikajàce z przepisów ust. 1—3
przys∏ugujà odpowiednio paƒstwowemu inspektoro-
wi pracy

23)

.

———————

30)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 lit. a ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

31)

Dodany przez art. 1 pkt 16 lit. b ustawy, o której mowa
w odnoÊniku 2.

———————

32)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 lit. c ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

33)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

34)

Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5523 —

Poz. 599

Art. 24.

35)

Zainteresowanym w sprawie jest ka˝dy,

czyjego interesu prawnego dotyczy wypadek morski.

Art. 24a.

36)

1. Za istotnie zainteresowane wypad-

kiem morskim promu pasa˝erskiego typu ro-ro lub
szybkiego statku pasa˝erskiego uznaje si´ paƒstwo
cz∏onkowskie Unii Europejskiej lub paƒstwo cz∏onkow-
skie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Hand-
lu (EFTA) — stron´ umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym:

1) bandery statku obj´tego dochodzeniem;

2) na którego morzu terytorialnym dosz∏o do wypad-

ku;

3) którego stan Êrodowiska naturalnego, tak˝e w ob-

szarach, nad którymi paƒstwo to sprawuje jurys-
dykcj´, dozna∏ szkody lub by∏ zagro˝ony w wyniku
wypadku morskiego;

4) które, tak˝e w odniesieniu do sztucznych wysp,

konstrukcji i urzàdzeƒ, nad którymi paƒstwo to
sprawuje jurysdykcj´, dozna∏o szkody lub by∏o
zagro˝one szkodà w wyniku wypadku morskie-
go;

5) którego obywatele ponieÊli Êmierç lub doznali po-

wa˝nych obra˝eƒ w wyniku wypadku morskiego;

6) dysponujàce istotnymi informacjami, które mogà

zostaç wykorzystane w dochodzeniu.

2. Za istotnie zainteresowane wypadkiem mor-

skim promu pasa˝erskiego typu ro-ro lub szybkiego
statku pasa˝erskiego uznaje si´ tak˝e paƒstwo cz∏on-
kowskie Unii Europejskiej lub paƒstwo cz∏onkowskie
Europejskiego Porozumienia o

Wolnym Handlu

(EFTA) — stron´ umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym z innych powodów, ni˝ wymienione
w ust. 1, majàce w dochodzeniu interes, uznany za
istotny przez izb´ morskà.

Art. 25. 1. Zainteresowany ma prawo korzystaç

w ka˝dym stanie sprawy z pomocy wybranego przez
siebie pe∏nomocnika.

2.

37)

Pe∏nomocnikiem mo˝e byç adwokat, radca

prawny, pracownik zainteresowanego, cz∏onek zwiàz-
ku lub stowarzyszenia zawodowego zrzeszajàcego
osoby posiadajàce kwalifikacje zawodowe w ˝egludze
morskiej.

Art. 25a.

38)

1. W dochodzeniu prowadzonym

w sprawie wypadku morskiego promu pasa˝erskiego
typu ro-ro lub szybkiego statku pasa˝erskiego mogà
wziàç udzia∏ przedstawiciele istotnie zainteresowa-
nych paƒstw, o których mowa w art. 24a.

2. W uzasadnionych przypadkach izba morska mo-

˝e przyznaç paƒstwu istotnie zainteresowanemu,
o którym mowa w art. 24a, wiodàcà rol´ w prowadze-
niu dochodzenia w sprawie wypadku, o którym mowa
w ust. 1, lub umo˝liwiç prowadzenie odr´bnego do-
chodzenia w sprawie tego wypadku.

3. Za paƒstwo wiodàce w dochodzeniu w sprawie

wypadku, o którym mowa w ust. 1, uznaje si´ paƒ-
stwo cz∏onkowskie Unii Europejskiej lub paƒstwo
cz∏onkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) — stron´ umowy o Europejskim Ob-
szarze Gospodarczym, które w uzgodnieniu z innymi
istotnie zainteresowanymi paƒstwami, o których mo-
wa w art. 24a, wzi´∏o na siebie odpowiedzialnoÊç za
jego prowadzenie.

Art. 26. 1. Je˝eli izbie morskiej wiadomo, ˝e

w sprawie rozpoznawanego przez nià wypadku mor-
skiego wszcz´to post´powanie karne, izba morska za-
wiadamia sàd lub prokuratora o toczàcym si´ przed
izbà post´powaniu.

2. Izba morska mo˝e zawiesiç post´powanie, je˝e-

li wyniki post´powania karnego mogà mieç istotny
wp∏yw na rozstrzygni´cie sprawy.

3. Na postanowienie o zawieszeniu lub odmowie

zawieszenia post´powania s∏u˝y za˝alenie.

Art. 27. 1.

39)

Po wszcz´ciu post´powania izba mor-

ska przeprowadza dochodzenie bezpoÊrednio przez
inspektora dochodzeniowego albo za poÊrednictwem
kapitanatu (bosmanatu) portu.

2.

40)

Minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki mor-

skiej okreÊli, w drodze rozporzàdzenia, obowiàzki ka-
pitanatów (bosmanatów) portów w zakresie prowa-
dzenia dochodzeƒ w sprawach wypadków morskich
w celu wyjaÊnienia wszystkich okolicznoÊci wypadku.

Art. 28.

41)

1. Dochodzeniem w rozumieniu ustawy

sà czynnoÊci w celu utrwalenia Êladów i dowodów
oraz umo˝liwienia przeprowadzenia rozprawy przez
wst´pne wyjaÊnienie przebiegu, przyczyn i okoliczno-
Êci wypadku morskiego i ustalenie kr´gu zaintereso-
wanych oraz Êwiadków.

2. Z zastrze˝eniem art. 20, ka˝da osoba wezwana

w charakterze Êwiadka ma obowiàzek stawiç si´ i z∏o-
˝yç zeznania w dochodzeniu.

3. Rzeczy mogàce stanowiç dowód w sprawie na-

le˝y wydaç na ˝àdanie izby morskiej, a w wypadkach
niecierpiàcych zw∏oki — tak˝e na ˝àdanie inspektora
dochodzeniowego lub kapitanatu (bosmanatu) portu.

4. Armator i kapitan statku obowiàzani sà na we-

zwanie prowadzàcego dochodzenie udzieliç wyjaÊ-
nieƒ o statku, w szczególnoÊci o sk∏adzie jego za∏ogi,
miejscu pobytu statku i cz∏onków za∏ogi lub o termi-

———————

35)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

36)

Dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4.

37)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

38)

Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4.

———————

39)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

40)

W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 5 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 15.

41)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5524 —

Poz. 599

nach przybycia statku do polskiego portu i o wysoko-
Êci szkody, oraz przed∏o˝yç u˝yte w danej podró˝y ma-
py morskie, dzienniki i inne dokumenty lub dane gro-
madzone w formie elektronicznej potrzebne do wyjaÊ-
nienia okolicznoÊci wypadku.

5. Izba morska jest upowa˝niona do:

1) dost´pu i badania miejsca wypadku, statku, jego

szczàtków i zawartoÊci;

2) sporzàdzania spisów oraz czasowego przejmowa-

nia cz´Êci statków i innych rzeczy wymagajàcych
zbadania;

3) dost´pu do rejestratorów pok∏adowych i ich od-

czytów, a tak˝e innych zapisów;

4) zapoznania si´ z wynikami post´powaƒ i badaƒ

przeprowadzanych przez inne podmioty;

5) uzyskania informacji i dost´pu do dokumentacji

u˝ytkownika statku, producenta i innych osób lub
jednostek organizacyjnych w zakresie niezb´d-
nym dla ustalenia przyczyny wypadku.

6. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1,

obejmuje tak˝e prawo wst´pu do wszystkich cz´Êci
portu.

7. Prowadzàcy dochodzenie na zlecenie izby mor-

skiej korzysta z uprawnieƒ, o których mowa w ust. 5
i 6, jest te˝ uprawniony do:

1) przes∏uchiwania Êwiadków;

2) zapoznawania si´ z zeznaniami w innych post´po-

waniach i udzia∏u w przes∏uchiwaniu Êwiadków.

Art. 28a. (uchylony).

42)

Rozdzia∏ III

Rozprawa

Art. 29. 1. Je˝eli przewodniczàcy izby morskiej

uzna, ˝e dochodzenie dostarczy∏o podstaw do prze-
prowadzenia rozprawy, wyznacza termin rozprawy,
zawiadamia o nim delegata i w miar´ mo˝noÊci zna-
nych izbie zainteresowanych oraz zarzàdza wezwanie
Êwiadków, a w razie potrzeby bieg∏ych i t∏umaczy.

2. Je˝eli sprawa dotyczy wypadku okreÊlonego

w art. 15 ust. 4, przewodniczàcy izby morskiej zawia-
damia równie˝ paƒstwowego inspektora pracy

23)

.

3. Niestawiennictwo delegata, paƒstwowego

inspektora pracy

23)

lub zainteresowanego nie wstrzy-

muje rozpoznania sprawy, chyba ˝e izba morska uzna
obecnoÊç ich na rozprawie za niezb´dnà.

Art. 30. 1. Na wst´pie rozprawy przewodniczàcy

przedstawia stan sprawy na podstawie wyników do-
chodzenia, po czym izba morska wys∏uchuje wyjaÊ-
nieƒ osób zainteresowanych, a nast´pnie przeprowa-
dza post´powanie dowodowe.

2. Zainteresowany, którego zeznanie mo˝e mieç

znaczenie dla ustalenia przebiegu i przyczyn wypadku
morskiego, mo˝e byç przes∏uchany jako Êwiadek.
Przed przes∏uchaniem nale˝y go uprzedziç o prawie
odmowy udzielania odpowiedzi na pytania co do oko-
licznoÊci, których ujawnienie mog∏oby naraziç na od-
powiedzialnoÊç za przest´pstwo jego samego lub
cz∏onków jego najbli˝szej rodziny.

3. Delegatowi, paƒstwowemu inspektorowi pra-

cy

23)

i zainteresowanym s∏u˝y prawo zadawania pytaƒ

przes∏uchiwanym Êwiadkom i bieg∏ym oraz zg∏asza-
nia wniosków dowodowych.

Art. 31. Izba morska mo˝e odroczyç rozpraw´ tyl-

ko z wa˝nej przyczyny.

Art. 32. Rozpraw´ odroczonà prowadzi si´ w no-

wym terminie w dalszym ciàgu. Jednak˝e nale˝y jà
przeprowadziç od poczàtku, je˝eli izba morska uzna to
za konieczne.

Art. 33. Po zakoƒczeniu post´powania dowodowe-

go przewodniczàcy udziela g∏osu najpierw delegato-
wi, który zg∏asza i uzasadnia swoje wnioski co do
orzeczenia, nast´pnie paƒstwowemu inspektorowi
pracy

23)

, je˝eli uczestniczy w rozprawie, oraz obec-

nym pe∏nomocnikom zainteresowanych i samym za-
interesowanym.

Art. 34. Izba morska rozstrzyga samodzielnie

wszelkie zagadnienia wynikajàce w toku post´powa-
nia.

Art. 35.

43)

1. Je˝eli zainteresowany cz∏onek za∏ogi

lub pilot statku uprawiajàcego ˝eglug´ na wodach,
o których mowa w art. 1 ust. 2, posiadajàcy dokument
okreÊlajàcy jego uprawnienia w ˝egludze morskiej
wydany przez w∏aÊciwy podmiot polski, wykaza∏ brak
koniecznych umiej´tnoÊci niezb´dnych dla zapewnie-
nia bezpieczeƒstwa ˝eglugi morskiej lub przez ra˝àce
zaniedbania spowodowa∏ wypadek morski lub przy-
czyni∏ si´ do jego powstania, izba morska mo˝e
w orzeczeniu pozbawiç go prawa wykonywania tych
uprawnieƒ w cz´Êciowym lub pe∏nym zakresie na
okres od 1 roku do 5 lat.

2. Izba morska mo˝e w orzeczeniu uzale˝niç przy-

wrócenie prawa wykonywania uprawnieƒ w ˝egludze
morskiej od spe∏nienia przez zainteresowanego co
najmniej jednego z nast´pujàcych warunków:

1)

wykonywania okreÊlonych ni˝szych uprawnieƒ
w ˝egludze morskiej przez czas oznaczony;

2)

wykazania koniecznych umiej´tnoÊci w trybie
przewidzianym przepisami o kwalifikacjach w ˝e-
gludze morskiej;

3) odbycia w cz´Êciowym lub pe∏nym zakresie prak-

tyki, która by∏a wymagana do uzyskania dotych-
czasowych uprawnieƒ.

3. Izba morska mo˝e na posiedzeniu, w tym sa-

mym sk∏adzie, w którym orzek∏a o pozbawieniu zain-

———————

42)

Dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4; uchylony przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mo-
wa w odnoÊniku 9.

———————

43)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5525 —

Poz. 599

teresowanego prawa wykonywania uprawnieƒ w ˝e-
gludze morskiej, postanowiç o zawieszeniu prawa wy-
konywania tych uprawnieƒ przez zainteresowanego
do czasu ostatecznego zakoƒczenia post´powania,
je˝eli uzasadniajà to wzgl´dy bezpieczeƒstwa ˝eglugi.
Na postanowienie to zainteresowanemu przys∏uguje
za˝alenie.

4. Dokumenty okreÊlajàce uprawnienia w ˝egludze

morskiej cz∏onków za∏óg statków i pilotów oraz orga-
ny w∏aÊciwe do ich wydawania okreÊlajà odr´bne
przepisy.

5. Przepisów ust. 1—3 nie stosuje si´ do cz∏onków

za∏óg jednostek p∏ywajàcych Marynarki Wojennej,
Stra˝y Granicznej i Policji.

Art. 36. 1. Sentencja orzeczenia powinna zawieraç:

1) oznaczenie izby morskiej, która wyda∏a orzecze-

nie;

2) imiona i nazwiska oraz stopnie i tytu∏y zawodowe

(stanowiska s∏u˝bowe) cz∏onków sk∏adu orzekajà-
cego;

3) dat´ i miejsce rozpoznania sprawy i wydania orze-

czenia;

4) ustalenie czasu, miejsca i rodzaju wypadku mor-

skiego;

5) dok∏adne ustalenie przyczyn wypadku ze wskaza-

niem — o ile to mo˝liwe — statku i osób, których
wina spowodowa∏a wypadek, oraz z okreÊleniem
stopnia, w jakim przyczyni∏y si´ do wypadku, albo
stwierdzenie uzasadnionych wàtpliwoÊci co do
przyczyny wypadku bàdê stwierdzenie niemo˝no-
Êci jej ustalenia;

6) wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie

statku, jego wyposa˝eniu, za∏adowaniu lub obsa-
dzeniu za∏ogà, w stanie toru wodnego lub urzà-
dzeniach oznakowania nawigacyjnego oraz uchy-
bieƒ w dzia∏alnoÊci i wad w organizacji instytucji
s∏u˝àcych bezpieczeƒstwu ˝eglugi morskiej;

7) ocen´ prawid∏owoÊci zachowania si´ statku po

wypadku oraz w razie potrzeby prawid∏owoÊci
czynnoÊci ratowniczych.

2.

44)

Je˝eli izba morska stosuje Êrodek, o którym

mowa w art. 35 ust. 1 i 2, rozstrzygni´cie o tym powin-
no byç zawarte w sentencji orzeczenia.

Art. 37. 1. W sprawie zawi∏ej izba morska mo˝e

odroczyç wydanie orzeczenia na czas nie d∏u˝szy ni˝
14 dni.

2. Po podpisaniu sentencji orzeczenia przez cz∏on-

ków sk∏adu orzekajàcego przewodniczàcy og∏asza jà
i przytacza wa˝niejsze powody orzeczenia, po czym
sporzàdza si´ uzasadnienie orzeczenia na piÊmie.
Uzasadnienie powinno byç sporzàdzone w terminie
14 dni od og∏oszenia sentencji, a w sprawach zawi-
∏ych — w terminie do 30 dni.

3. Og∏oszenie sentencji mo˝e nastàpiç bez udzia∏u

∏awników.

Art. 38. Uzasadnienie orzeczenia powinno zawie-

raç:

1)

dok∏adne ustalenie podstawy faktycznej przez
wskazanie, jakie fakty izba morska uzna∏a za udo-
wodnione, na jakich opar∏a si´ dowodach i dlacze-
go nie uzna∏a dowodów przeciwnych;

2) przytoczenie okolicznoÊci, które izba morska mia-

∏a na wzgl´dzie przy ocenie podstawy faktycznej;

3)

w razie potrzeby, zalecenie podj´cia Êrodków
zmierzajàcych do zapewnienia bezpieczeƒstwa ˝e-
glugi i zapobiegania wypadkom morskim;

4)

45)

przytoczenie okolicznoÊci, które izba morska

mia∏a na wzgl´dzie przy zastosowaniu Êrodka,
o którym mowa w art. 35 ust. 1 lub 2.

Art. 39.

46)

Orzeczenie wraz z uzasadnieniem dor´-

cza si´ ministrowi w∏aÊciwemu do spraw gospodarki
morskiej, delegatowi oraz zainteresowanemu,
a w sprawach okreÊlonych w art. 15 ust. 4 równie˝
paƒstwowemu inspektorowi pracy.

Art. 39a.

47)

1. Po uprawomocnieniu si´ orzeczenia

wyciàg z orzeczenia publikuje si´ na stronie interneto-
wej izby morskiej. W przypadku, o którym mowa
w art. 2 ust. 1a, sporzàdza si´ i publikuje raport z po-
st´powania w sprawie wypadku morskiego. O publi-
kacji raportu minister w∏aÊciwy do spraw gospodarki
morskiej powiadamia Europejskà Agencj´ Bezpie-
czeƒstwa Morskiego.

2. Raport, o którym mowa w ust. 1, powinien za-

wieraç w szczególnoÊci:

1)

omówienie podstawowych faktów zwiàzanych
z wypadkiem, wskazujàce, czy w jego wyniku mia-
∏a miejsce Êmierç cz∏owieka, obra˝enia cia∏a lub
zanieczyszczenie Êrodowiska;

2) okreÊlenie paƒstwa, bandery oraz oznaczenie w∏a-

Êciciela lub armatora statku oraz oznaczenie insty-
tucji klasyfikacyjnej sprawujàcej nadzór nad stat-
kiem;

3) szczegó∏owe wymiary statków, które bra∏y udzia∏

w wypadku;

4) dane dotyczàce silników g∏ównych i pomocni-

czych statków, które bra∏y udzia∏ w wypadku;

5) dane dotyczàce wieku pracowników, posiadanych

przez nich dyplomów i Êwiadectw oraz liczb´ sta-
nowisk i sta˝ pracy na danym stanowisku;

6) opis procedur bezpieczeƒstwa na statkach, które

bra∏y udzia∏ w wypadku;

———————

44)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

———————

45)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

46)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

47)

Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnoÊ-
niku 4; w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 9.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5526 —

Poz. 599

7) szczegó∏owy opis okolicznoÊci, w jakich wydarzy∏

si´ wypadek;

8) ustalenie czynników, które stanowi∏y przyczyn´

wystàpienia wypadku, oraz wnioski zgodnie z wy-
maganiami bazy danych wypadków Europejskiej
Agencji Bezpieczeƒstwa Morskiego;

9) zalecenia majàce na celu zapobieganie podobnym

wypadkom w przysz∏oÊci, o ile jest to mo˝liwe.

Rozdzia∏ IV

Ârodki odwo∏awcze

Art. 40. 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej

instancji s∏u˝y odwo∏anie.

2. Na postanowienia i zarzàdzenia izby morskiej

zamykajàce drog´ do wydania orzeczenia s∏u˝y za˝a-
lenie. Ponadto za˝alenie s∏u˝y tylko w przypadkach
przewidzianych w ustawie.

3. Termin do wniesienia odwo∏ania wynosi 14 dni,

a do wniesienia za˝alenia 7 dni od dnia dor´czenia
orzeczenia lub postanowienia z uzasadnieniem.

4. Ârodki odwo∏awcze wnosi si´ do Odwo∏awczej

Izby Morskiej za poÊrednictwem izby morskiej, która
wyda∏a orzeczenie lub postanowienie.

Art. 41. Ârodki odwo∏awcze s∏u˝à delegatowi i za-

interesowanym, a w sprawach okreÊlonych w art. 15
ust. 4 równie˝ paƒstwowemu inspektorowi pracy

23)

.

Art. 42.

48)

Odwo∏awcza Izba Morska rozpoznaje

odwo∏anie na rozprawie, je˝eli przepisy post´powania
karnego o apelacji nie stanowià inaczej.

Art. 43. 1. Odwo∏awcza Izba Morska orzeka na

podstawie wyników przewodu w izbie morskiej pierw-
szej instancji, uzupe∏nionego w razie potrzeby prze-
wodem odwo∏awczym.

2. Odwo∏awcza Izba Morska mo˝e pominàç nowe

fakty i dowody, je˝eli odwo∏ujàcy si´ móg∏ je przyto-
czyç w pierwszej instancji.

3. Z zastrze˝eniem ust. 4 Odwo∏awcza Izba Morska

nie jest zwiàzana wnioskami ani granicami odwo∏a-
nia.

4.

49)

Odwo∏awcza Izba Morska mo˝e zmieniç orze-

czenie izby morskiej pierwszej instancji na niekorzyÊç
zainteresowanego w cz´Êci dotyczàcej zastosowane-
go wobec niego Êrodka, o którym mowa w art. 35
ust. 1 lub 2, albo zastosowaç Êrodek, o którym nie
orzek∏a izba, tylko w przypadku zaskar˝enia w tym za-
kresie orzeczenia przez delegata na niekorzyÊç zainte-
resowanego.

5.

50)

Przepis art. 35 ust. 3 stosuje si´ odpowiednio

tylko w warunkach okreÊlonych w ust. 4.

6.

51)

Odwo∏awcza Izba Morska rozpoznaje za˝ale-

nie na postanowienie, o którym mowa w art. 35 ust. 3,
na posiedzeniu, w sk∏adzie: jednego s´dziego i czte-
rech ∏awników, najpóêniej w ciàgu 3 dni od dnia wp∏y-
wu akt wraz z za˝aleniem do Odwo∏awczej Izby Mor-
skiej.

Art. 44.

52)

1. Odwo∏awcza Izba Morska utrzymuje

w mocy, zmienia lub uchyla zaskar˝one orzeczenie
w ca∏oÊci lub cz´Êci.

2. W razie stwierdzenia niewyjaÊnienia istoty spra-

wy w cz´Êciowym lub pe∏nym zakresie rozstrzygni´ç
okreÊlonych w art. 35 ust. 1 i 2 oraz w art. 36 ust. 1
pkt 5—7 Odwo∏awcza Izba Morska uchyla zaskar˝one
orzeczenie w ca∏oÊci lub w cz´Êci i przekazuje spraw´
izbie morskiej do ponownego rozpoznania.

3. Odwo∏awcza Izba Morska utrzymuje w mocy lub

uchyla zaskar˝one postanowienie, o którym mowa
w art. 35 ust. 3.

Art. 45.

52)

1.

53)

Od orzeczenia Odwo∏awczej Izby

Morskiej przys∏uguje apelacja. Apelacj´ wnosi si´ za
poÊrednictwem Odwo∏awczej Izby Morskiej do Sàdu
Apelacyjnego w Gdaƒsku w terminie 14 dni od daty
dor´czenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

2. Apelacja powinna byç sporzàdzona i podpisana

przez adwokata lub radc´ prawnego.

3. Je˝eli w wyniku rozpoznania apelacji zaskar˝o-

ne orzeczenie zosta∏o uchylone w ca∏oÊci lub w cz´Êci,
przy ponownym rozpoznaniu sprawy stosuje si´ od-
powiednio przepisy art. 43 ust. 4 i 5.

4. Na postanowienie Odwo∏awczej Izby Morskiej

wydane w trybie art. 43 ust. 5 lub 6 zainteresowane-
mu, któremu zawieszono prawo wykonywania upraw-
nieƒ w ˝egludze morskiej, przys∏uguje za˝alenie. Za-
˝alenie wnosi si´ za poÊrednictwem Odwo∏awczej
Izby Morskiej do Sàdu Apelacyjnego w Gdaƒsku
w terminie 7 dni od daty dor´czenia postanowienia
wraz z uzasadnieniem.

5. Okres trwania zawieszenia, o którym mowa

w art. 35 ust. 3, zalicza si´ na poczet zastosowanego
Êrodka, o którym mowa w art. 35 ust. 1.

6. Od wyroków i postanowieƒ Sàdu Apelacyjnego

w Gdaƒsku wydanych w post´powaniu odwo∏aw-
czym, o którym mowa w ust. 1 i 4, oraz od orzeczeƒ
i postanowieƒ koƒczàcych post´powanie przed izba-
mi morskimi nie przys∏uguje kasacja.

———————

48)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 23 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

49)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. a ustawy,
o której mowa w odnoÊniku 2.

———————

50)

Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa
w odnoÊniku 2.

51)

Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa
w odnoÊniku 2; w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13
ustawy, o której mowa w odnoÊniku 9.

52)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

53)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 9.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5527 —

Poz. 599

Art. 46.

52)

O ile przepisy niniejszej ustawy nie sta-

nowià inaczej, do rozpoznania apelacji lub za˝alenia,
o których mowa w art. 45 ust. 1 i 4, stosuje si´ odpo-
wiednio przepisy Kodeksu post´powania karnego
o apelacji lub za˝aleniu.

Rozdzia∏ IVa

54)

Wykonanie orzeczeƒ i postanowieƒ

Art. 46a. Wykonaniu podlega:

1) orzeczenie w cz´Êci dotyczàcej zastosowanego

Êrodka, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lub 2, je˝e-
li post´powanie zosta∏o ostatecznie zakoƒczone;

2) postanowienie o zawieszeniu prawa wykonywa-

nia uprawnieƒ w ˝egludze morskiej, którego nie
zaskar˝ono albo które zosta∏o utrzymane w mocy
po rozpoznaniu za˝alenia.

Art. 46b. W∏aÊciwy do wykonania orzeczenia lub

postanowienia, o których mowa w art. 46a, jest organ
polski, który wyda∏ zainteresowanemu ostatni doku-
ment okreÊlajàcy uprawnienia w ˝egludze morskiej.

Art. 46c. 1. Orzeczenie lub postanowienie podle-

gajàce wykonaniu dor´cza w∏aÊciwemu organowi
izba morska, która zastosowa∏a Êrodek, o którym mo-
wa w art. 35 ust. 1 lub 2.

2. Organ w∏aÊciwy do wykonania orzeczenia lub

postanowienia wzywa zainteresowanego do z∏o˝enia,
w terminie 3 dni od daty dor´czenia tego wezwania,
dokumentu dotyczàcego uprawnieƒ b´dàcych przed-
miotem rozstrzygni´cia zawartego w orzeczeniu lub
postanowieniu, pouczajàc zainteresowanego o skut-
kach niez∏o˝enia tego dokumentu okreÊlonych
w ust. 3.

3. Dokument niez∏o˝ony w terminie, o którym mo-

wa w ust. 2, traci wa˝noÊç z mocy prawa.

Art. 46d. 1. Organ w∏aÊciwy do wykonania orze-

czenia lub postanowienia wyda zainteresowanemu
w miejsce z∏o˝onego dokumentu inny dokument
okreÊlajàcy uprawnienia w ˝egludze morskiej stosow-
nie do treÊci orzeczenia lub postanowienia albo za-
trzyma z∏o˝ony dokument, je˝eli uprawnienia by∏y
najni˝sze.

2. Organ, o którym mowa w ust. 1, zwróci zainte-

resowanemu z∏o˝ony przez niego dokument nie-
zw∏ocznie:

1) z up∏ywem okresu pozbawienia prawa wykonywa-

nia uprawnieƒ w ˝egludze morskiej i po stwierdze-
niu spe∏nienia warunków, od których przywróce-
nie prawa wykonywania uprawnieƒ by∏o uzale˝-
nione;

2) je˝eli postanowienie o zawieszeniu prawa wyko-

nywania uprawnieƒ w ˝egludze morskiej zosta∏o
uchylone.

Rozdzia∏ V

Wznowienie post´powania

Art. 47. 1. Izba morska wznawia post´powanie za-

koƒczone przed izbami w razie póêniejszego ujawnie-
nia faktów i dowodów nieznanych izbie, które mog∏y-
by mieç istotny wp∏yw na wynik sprawy.

2. Zainteresowany mo˝e ˝àdaç wznowienia post´-

powania w okolicznoÊciach wymienionych w ust. 1
tylko wtedy, gdy z faktów i dowodów nie móg∏ skorzy-
staç w poprzednim post´powaniu.

Rozdzia∏ VI

Koszty post´powania

Art. 48. 1. Koszty post´powania, obejmujàce rów-

nie˝ nale˝noÊci ∏awników, delegata i paƒstwowego
inspektora pracy

23)

, ponosi armator, którego statek

spowodowa∏ lub przyczyni∏ si´ do powstania wypadku.

2. W razie uznania winy lub b∏´du kilku statków

koszty post´powania rozdziela si´ stosunkowo.

3.

55)

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje si´ odpowiednio do

u˝ytkowników urzàdzeƒ s∏u˝àcych ˝egludze morskiej,
z wyjàtkiem organów administracji rzàdowej.

Art. 49. Niezale˝nie od wyniku sprawy izba mor-

ska mo˝e na∏o˝yç na zainteresowanego obowiàzek
zwrotu kosztów post´powania, które zainteresowany
wywo∏a∏ swoim post´powaniem.

Art. 50.

56)

Nie pobiera si´ kosztów post´powania

od armatora statku o obcej przynale˝noÊci, z wyjàt-
kiem przypadku, kiedy post´powanie zosta∏o wszcz´-
te na wniosek armatora lub kapitana takiego statku.

Art. 51. Je˝eli izba morska dokonuje czynnoÊci na

wniosek zainteresowanego, ma prawo ˝àdaç od niego
zaliczki na koszty post´powania oraz uzale˝niç swe
czynnoÊci od uprzedniego z∏o˝enia zaliczki.

Art. 52. Koszty post´powania ponosi równie˝ zain-

teresowany, je˝eli wszcz´te na jego wniosek post´po-
wanie zosta∏o umorzone na skutek wycofania przez
niego wniosku.

Art. 53. 1. W ka˝dym orzeczeniu lub postanowie-

niu koƒczàcym spraw´ w danej instancji izba morska
rozstrzyga o kosztach post´powania.

2. Na postanowienia izby morskiej pierwszej in-

stancji o kosztach post´powania s∏u˝y za˝alenie.

Art. 54. 1. W razie nieuwzgl´dnienia odwo∏ania

koszty post´powania odwo∏awczego ponosi zaintere-
sowany, który wniós∏ odwo∏anie.

2. W razie cz´Êciowego uwzgl´dnienia odwo∏ania

koszty post´powania rozdziela si´ stosunkowo.

———————

54)

Dodany przez art. 1 pkt 26 ustawy, o której mowa w od-
noÊniku 2.

———————

55)

Ze zmianà wprowadzonà przez art. 1 pkt 27 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

56)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

Dziennik Ustaw Nr 69

— 5528 —

Poz. 599

Art. 55.

Poza przypadkami okreÊlonymi

w art. 48—52, art. 54 i art. 56 ust. 1 i 4 koszty post´po-
wania pokrywa si´ z bud˝etu Paƒstwa.

Rozdzia∏ VII

Przepisy porzàdkowe

Art. 56. 1.

57)

Na Êwiadka, bieg∏ego lub t∏umacza,

który bez usprawiedliwienia nie stawi∏ si´ na rozpra-
wie, izba morska mo˝e na∏o˝yç kar´ pieni´˝nà w wy-
sokoÊci do 3 000 z∏, je˝eli niestawiennictwo tej osoby
spowodowa∏o odroczenie rozprawy, izba morska mo-
˝e ponadto na∏o˝yç na nià obowiàzek zwrotu powsta-
∏ych z tego tytu∏u kosztów.

2. Niezale˝nie od Êrodków zastosowanych na pod-

stawie ust. 1 izba morska mo˝e zarzàdziç przymusowe
sprowadzenie Êwiadka, a bieg∏ego i t∏umacza tylko
w przypadkach wyjàtkowych.

3. Izba morska zwalnia Êwiadka, bieg∏ego lub t∏u-

macza od na∏o˝onych Êrodków przymusu i zwrotu
kosztów, je˝eli Êwiadek, bieg∏y lub t∏umacz w ciàgu
dwóch tygodni od zawiadomienia go udowodni, ˝e
niestawiennictwo jego by∏o usprawiedliwione.

4. Niezale˝nie od skutków niestawiennictwa na

rozprawie, Êwiadek, bieg∏y i zainteresowany lub jego
pracownik mogà byç zobowiàzani do zwrotu kosztów
wywo∏anych oczywistà ich winà. Postanowienie izby
morskiej w przedmiocie zwrotu kosztów zapada po
wys∏uchaniu osoby, której zarzucono win´.

Art. 57.

58)

Przepisy art. 56 ust. 1 i 3 majà równie˝

zastosowanie w razie nieusprawiedliwionej odmowy
z∏o˝enia zeznaƒ lub przyrzeczenia, przy czym w razie
ponownej odmowy izba morska mo˝e na∏o˝yç na
Êwiadka ponownie kar´ pieni´˝nà w wysokoÊci do
4 500 z∏.

Art. 58. Na postanowienie odmowne wydane na

podstawie art. 56 ust. 3 oraz na postanowienia wyda-
ne na podstawie art. 56 ust. 4 i art. 57 s∏u˝y za˝alenie.

Art. 59. 1.

59)

Izba morska mo˝e na∏o˝yç na win-

nych nieprzestrzegania przepisów art. 21 ust. 3
i 3a oraz art. 28 ust. 2 kar´ pieni´˝nà w wysokoÊci do
5 000 z∏.

2. Na postanowienie wydane na podstawie ust. 1

s∏u˝y za˝alenie.

Art. 60. Ostateczne postanowienie wydane na

podstawie art. 56 ust. 1, art. 57 i art. 59 ust. 1 oraz
ostateczne postanowienie wydane w przedmiocie
zwrotu kosztów, zaopatrzone w zaÊwiadczenie prze-
wodniczàcego izby morskiej, i˝ podlega wykonaniu,
stanowi tytu∏ wykonawczy dla egzekucji sàdowej.

Rozdzia∏ VIII

Przepisy przejÊciowe i koƒcowe

Art. 61. Izby morskie utworzone na podstawie

ustawy z dnia 18 marca 1925 r. o izbach morskich
(Dz. U. Nr 36, poz. 243, z póên. zm.

60)

) stajà si´ izbami

morskimi w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art. 62. (pomini´ty).

61)

Art. 63. Traci moc ustawa z dnia 18 marca 1925 r.

o izbach morskich (Dz. U. z 1925 r. Nr 36, poz. 243,
z 1930 r. Nr 17, poz. 126 i Nr 76, poz. 600, z 1933 r.
Nr 18, poz. 117, z 1934 r. Nr 110, poz. 976 oraz
z 1949 r. Nr 41, poz. 295).

Art. 64. Do czasu wydania przepisów wykonaw-

czych do ustawy w sprawach, które majà byç uregu-
lowane tymi przepisami, obowiàzujà przepisy dotych-
czasowe.

Art. 65. Ustawa wchodzi w ˝ycie z dniem 1 stycz-

nia 1962 r.

———————

57)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

58)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

———————

59)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy, o któ-
rej mowa w odnoÊniku 2.

60)

Zmiany wymienionej ustawy zosta∏y og∏oszone w Dz. U.
z 1930 r. Nr 17, poz. 126 i Nr 76, poz. 600, z 1933 r. Nr 18,
poz. 117, z 1934 r. Nr 110, poz. 976 oraz z 1949 r. Nr 41,
poz. 295.

61)

Zamieszczony w obwieszczeniu.